Columns

Baby, Columns, Jo&Co

Twee is NEE

Het gebeurde ergens tussen sinterklaas en kerst. Ik kan het heel stoer de ‘negeren modus’ noemen, maar ik moet bekennen dat het gewoon even geen prioriteit had: de 2e verjaardag van mijn jongste. Of, misschien beter gezegd, ik ging er iets te laconiek mee om.

Reclames vlogen om de oren, ‘nu of nooit!’ kortingen, ‘voor de middag bestellen = €… korting’ trucjes en andere verleidingen negeerde ik koelbloedig. Vlinders verjaardag was pas in het nieuwe jaar en dat voelde nog zooooo ver weg. Dus vlak na oud&nieuw toen het vuurwerk nog nasmeulde en de kinderbijslag vers op de rekening stond besloot ik eindelijk DE Magische Unicorn te bestellen. Ik zocht en zocht. In winkels. Online. België. Ja, ik spamde zelfs tot twee keer toe de fabrikant via instagram, maar het bleef een stil en unicornloos bestaan: uitverkocht. De enige info die ik via een webshop kon lospeuteren was 6-8 weken wachttijd. Lang leve de commercie die sinterklaas en kerst heet!

Ok, die had ze dus tegoed dan maar plan B: het Magische Vriendjes kasteel. Om jullie wat leestekens te besparen: idem verhaal. De stress baande zich al een weg naar mijn nek: plan C. Nog maar drie dagen. Losse vriendjes: 14 dagen wachttijd! Say what?!  Lees meer
Baby, Columns, Kind

Ja klopt, hij is groot!

Eerder kwam er al eens een blog voorbij: Ja klopt, ze is klein. En nu schrijf ik: Ja klopt, hij is groot!

Want ja, dat is mijn zoon. Die jongen waar je hardop over praat. “Wie is die grote jongen? Hoort hij wel tussen die kleintjes? Hij is zo groot!”

Ik kan je vertellen, hij is geen jongen die graag jullie ‘kleine kinderen’ opzij duwt om eens even te laten zien wie er de grootste is. En nee, sommige dingen begrijpt hij nog niet. Hij is niet lomp of wild en ook al lijkt het alsof hij jouw kind als ontbijt kan nuttigen, hij is ook niet gevaarlijk. Hij is vijf, geen zevenjarige. Hij hoort gewoon in deze leeftijdscategorie.

Maar hij is ook gewoon groot. En lief, slim en zachtaardig.

Ja, ik weet het zeker, hij is vijf! Ik lieg niet over zijn geboortejaar. En nee, ik geef hem ook geen pokon, dat is namelijk iets wat je aan plantjes geeft, niet aan kleutertjes.

Oh, dat wist je al? Waarom stel je dan zo een gekke vraag? 

Lees meer
Baby, Columns, Kind

Beste moeder van een zorgenkindje

Afbeelding: Shutterstock

Ik zie het in je ogen, je bent moe, ze schreeuwen om hulp. Maar je wilt het er niet uitlaten, want wie begrijpt jou nou? Wie begrijpt jouw situatie. Wie snapt hoe het is om te moeten zorgen voor jouw kind, jouw zorgenkind. Iedereen kan het zich voorstellen hoe vreselijk het moet zijn. Maar niemand die het voelt.

Je werkt hard, je strijdt door. Je cijfert jezelf weg.

Ik zie je lachen naar je kleintje die jou voor de honderdste keer hetzelfde plaatje laat zien. Ik zie je genieten van je kleintje dat voor het eerst zelf zijn naam geschreven heeft. En ik zie je diep van binnen huilen omdat je niet weet wat de toekomst te bieden heeft.

Je stelt je toekomstbeeld bij. Jouw kind zal nooit meegaan met schoolkamp. Jouw kind zal nooit gaan stappen met zijn vrienden. Jouw kind zal misschien nooit echt vrienden kunnen maken.

Het steekt, het doet pijn.  Lees meer
Baby, Columns

Samen slapen, borstvoeding… Borstslapen!

Samen slapen, borstvoeding… Borstslapen! Jaja, we hebben weer een nieuwe term. Een term die verder gaat dan de term der termen (wat dat ook wezen mag).

Borstslapen.

Een term waar menig man waarschijnlijk wel oren naar heeft en menig vrouw niet aan denken moet. Echter is dit zogeheten ‘borstslapen’ niet voor hen bedoeld, maar voor de kleintjes.

Borstslapen

Borstslapen is kort gezegd samen slapen én borstvoeding geven. De hele nacht. Of nou ja, wanneer de baby of peuter daar behoefte aan heeft. Ik kan veel, heel veel nadelen bedenken om dit zeer af te raden. Ik bedoel, zie je jezelf al liggen met je tieten paraat voor wanneer de grijpgrage baby maar wil? 

Lees meer
Columns, Ja papa, Vakantie, Voor papa

Vakantiestress?!

Afbeelding: Shutterstock

Zodra je schoolgaande kinderen hebt (of jijzelf of je partner werkt in het onderwijs) ben je veroordeeld om in bepaalde periodes op vakantie te gaan.
Aangezien dus half Nederland en half Europa in dezelfde periode ergens in juli en augustus op vakantie gaat, moet je er op tijd bij zijn om nog een leuk plekje te kunnen bemachtigen. Zo kan het dus gebeuren dat je net de feestdagen achter de rug hebt en je nog brak op de bank je kater van het oud & nieuwfeest ligt uit te slapen, je geconfronteerd wordt met die jaarlijks terugkomende, maar allesbepalende vraag:

“Wat doen we met de zomervakantie?”

Om die vraag op dit moment terwijl de winter nog volop aan de gang is (of eigenlijk nog moet beginnen?!) op een bevredigende manier te kunnen beantwoorden, zodat straks, als het dan eindelijk zomer is en de vakantie is aangebroken, de reis ondernomen kan worden en er door alle gezinsleden naar volle tevredenheid genoten kan worden, moeten er nu een aantal keuzes gemaakt worden.  Lees meer
Columns, Ja papa, Kerst, Overige, Voor papa

The Family Man

Afbeelding: Shutterstock

Rond de kerstdagen is elk jaar weer het vaste rijtje films op televisie te zien, bedoeld om dat heerlijke, fijne kerstgevoel op te wekken.
In dit rijtje horen films thuis zoals de Polar Express, Beethoven, elke film met Santa Claus in de titel en natuurlijk Home Alone deel 1 tot en met 16. Een film die ook in het rijtje thuis hoort is The Family Man. Hierin speelt Nicholas Cage een succesvolle, maar eenzame zakenman die tijdens de kerstdagen een blik in zijn leven krijgt hoe het zou zijn gelopen als hij op het moment suprème voor een leven als family man had gekozen, in plaats van voor zijn carrière.
Op een gegeven moment keert hij weer terug in zijn oude leven, maar hij mist zijn leven als family man zo erg dat op het moment dat hij opnieuw de keuze kan maken hij dit keer wel voor het vrouwtje kiest.

Een prachtige film natuurlijk voor dat heerlijke kerstgevoel, maar stel nu dat we allemaal van te voren een blik konden werpen in het leven als ‘familie man’, wat zouden we dan kiezen?  Lees meer
Columns, Kind, Puur Marlies

Leren omgaan met de dood

Afbeelding hamster: Shutterstock

Wat ook de reden mag zijn van aanschaf van huisdieren, we weten allemaal dat onze kinderen vroeg of laat leren omgaan met de dood op het moment dat je z’n beestje aanschaft.

Vandaag was het zover. Onze hamster Draakie is dood.

Het enige moment wanneer er omgekeken werd naar de hamster, was als er vriendjes waren die er even mee wilde spelen. Zo ook vandaag. We gingen op zoek in de kooi en meestal zie je dan z’n klein schattig slaperig snoetje omhoog steken. Een schattig hoopje vacht wat zich afvraagt: ‘Hé, wie durft mij te storen in mijn slaap?’

Maar vandaag bleef het stil. “Mam, we kunnen de hamster niet vinden?” Ik half geïrriteerd: “Heeft iemand het hok weer open laten staan?” “Ik niet, misschien Roos, want die vergeet het altijd.”  Lees meer
Columns, Kind

Het blokfluit verhaal

“Mam, weet je nog dat ik vorig jaar met kerst een kaarsje in de kerk mocht aansteken?”, vraagt Catootje opgewekt.

Normaal gesproken moet Catootje altijd even bijkomen van al het reken- en taalgeweld dat er op een dag op haar afgevuurd wordt. Dat doet ze dan door zwijgzaam het eten en drinken te nuttigen dat ik voor haar heb klaargezet. Soms doe ik een poging haar te vragen hoe haar dag was, maar eigenlijk weet ik al dat het een onbegonnen zaak is en ik haar gewoon even met rust moet laten. Antwoorden als ‘weet ik niet’ of ‘nee, stom’ ken ik inmiddels wel. Maar vandaag heeft Catootje duidelijk iets te melden.

“Ja, dat weet ik nog wel”, antwoord ik haar.
“Nou”, vervolgt ze nog iets opgewekter dan ze al was, “dit jaar mag ik blokfluit spelen mama!”.

Ik kijk haar lichtelijk verbaasd aan en zie haar pretoogjes opbloeien. Ze mag blokfluit spelen en ze is er zo enthousiast over, het is gewoon aandoenlijk. Wat superschattig, zo enthousiast zie ik haar zelden.

“Wat? Blokfluit spelen?”, vraag ik haar voor de zekerheid.
“Ja, ik mag blokfluit spelen!”, zegt ze met de grootste overtuiging.
“Maar schat”, begin ik voorzichtig, “hoe ga je blokfluit spelen dan?”
“Gewoon op mijn fluit”, ze kijkt me aan alsof ik een kleuter ben. “Ik kan blokfluit spelen hoor!”  Lees meer
Kind, Columns

Ode aan de meester

Maandagochtend.

Nadat we de chaos in de gang bij de luizenzakken hebben getrotseerd komen we aan bij de klasjes. “Goedemorgen juf”, mijn zoon geeft zijn juf braaf een handje en hij loopt vervolgens rustig verder om zijn beker en bakje voor het 10-uurtje weg te zetten. Een meisje naast hem zegt iets tegen mijn zoon, ik kan niet horen wat en blijkbaar is het ook niet interessant, want hij kijkt haar aan, draait zich om en loopt gaat zwijgend op zijn stoeltje zitten.

Dinsdagochtend.

Nadat we wederom de chaos in de gang bij de luizenzakken hebben getrotseerd, komen we aan bij de klasjes. “Ehey Mees!” zegt mijn zoon op de meest joviale toon en geeft zijn meester een boks. Na zijn boks, bedenkt hij zich, ‘oh nee, ik moet een hand geven’, hij geeft zijn meester nog een hand en er komt een nog net zo joviale ‘goedemorgen’ achteraan. Met wat vreemde passen en sprongen brengt hij zijn beker en bakje voor het 10-uurtje naar de plek van bestemming en met een big smile op zijn face gaat hij op zijn stoeltje zitten.

Lieve juffen, begrijp me niet verkeerd! Jullie zijn geweldig, jullie zijn lief, mijn kinderen zijn dol op jullie en ik heb echt zoveel respect voor jullie dat jullie dit überhaupt kunnen, het is werkelijk een talent!

Maar man, man, man, wat is mijn zoontje blij met zijn meester.

Lees meer
Baby, Columns, Ja papa, Voor papa

What’s in a name?!

Een van de mooiste dingen die je mag doen als Papa is je kind een naam geven. Met een naam geef je jouw kind iets bijzonders van jezelf mee.
Maar het kan ook een hele uitdaging zijn, want bedenk maar eens een leuke, originele naam die goed klinkt en waar je kind niet gelijk de eerste dag op school mee gepest wordt. Het geven van een naam kan dus voor de nodige slapeloze nachten zorgen. En dat is ook niet voor niets, want uit onderzoek is gebleken dat een naam een grote invloed heeft op de ontwikkeling van het kind.

babynamen Lees meer