Columns

Baby, Columns

Samen slapen, borstvoeding… Borstslapen!

Samen slapen, borstvoeding… Borstslapen! Jaja, we hebben weer een nieuwe term. Een term die verder gaat dan de term der termen (wat dat ook wezen mag).

Borstslapen.

Een term waar menig man waarschijnlijk wel oren naar heeft en menig vrouw niet aan denken moet. Echter is dit zogeheten ‘borstslapen’ niet voor hen bedoeld, maar voor de kleintjes.

Borstslapen

Borstslapen is kort gezegd samen slapen én borstvoeding geven. De hele nacht. Of nou ja, wanneer de baby of peuter daar behoefte aan heeft. Ik kan veel, heel veel nadelen bedenken om dit zeer af te raden. Ik bedoel, zie je jezelf al liggen met je tieten paraat voor wanneer de grijpgrage baby maar wil? 

Lees meer
Columns, Ja papa, Vakantie, Voor papa

Vakantiestress?!

Afbeelding: Shutterstock

Zodra je schoolgaande kinderen hebt (of jijzelf of je partner werkt in het onderwijs) ben je veroordeeld om in bepaalde periodes op vakantie te gaan.
Aangezien dus half Nederland en half Europa in dezelfde periode ergens in juli en augustus op vakantie gaat, moet je er op tijd bij zijn om nog een leuk plekje te kunnen bemachtigen. Zo kan het dus gebeuren dat je net de feestdagen achter de rug hebt en je nog brak op de bank je kater van het oud & nieuwfeest ligt uit te slapen, je geconfronteerd wordt met die jaarlijks terugkomende, maar allesbepalende vraag:

“Wat doen we met de zomervakantie?”

Om die vraag op dit moment terwijl de winter nog volop aan de gang is (of eigenlijk nog moet beginnen?!) op een bevredigende manier te kunnen beantwoorden, zodat straks, als het dan eindelijk zomer is en de vakantie is aangebroken, de reis ondernomen kan worden en er door alle gezinsleden naar volle tevredenheid genoten kan worden, moeten er nu een aantal keuzes gemaakt worden.  Lees meer
Columns, Ja papa, Kerst, Overige, Voor papa

The Family Man

Afbeelding: Shutterstock

Rond de kerstdagen is elk jaar weer het vaste rijtje films op televisie te zien, bedoeld om dat heerlijke, fijne kerstgevoel op te wekken.
In dit rijtje horen films thuis zoals de Polar Express, Beethoven, elke film met Santa Claus in de titel en natuurlijk Home Alone deel 1 tot en met 16. Een film die ook in het rijtje thuis hoort is The Family Man. Hierin speelt Nicholas Cage een succesvolle, maar eenzame zakenman die tijdens de kerstdagen een blik in zijn leven krijgt hoe het zou zijn gelopen als hij op het moment suprème voor een leven als family man had gekozen, in plaats van voor zijn carrière.
Op een gegeven moment keert hij weer terug in zijn oude leven, maar hij mist zijn leven als family man zo erg dat op het moment dat hij opnieuw de keuze kan maken hij dit keer wel voor het vrouwtje kiest.

Een prachtige film natuurlijk voor dat heerlijke kerstgevoel, maar stel nu dat we allemaal van te voren een blik konden werpen in het leven als ‘familie man’, wat zouden we dan kiezen?  Lees meer
Columns, Kind, Puur Marlies

Leren omgaan met de dood

Afbeelding hamster: Shutterstock

Wat ook de reden mag zijn van aanschaf van huisdieren, we weten allemaal dat onze kinderen vroeg of laat leren omgaan met de dood op het moment dat je z’n beestje aanschaft.

Vandaag was het zover. Onze hamster Draakie is dood.

Het enige moment wanneer er omgekeken werd naar de hamster, was als er vriendjes waren die er even mee wilde spelen. Zo ook vandaag. We gingen op zoek in de kooi en meestal zie je dan z’n klein schattig slaperig snoetje omhoog steken. Een schattig hoopje vacht wat zich afvraagt: ‘Hé, wie durft mij te storen in mijn slaap?’

Maar vandaag bleef het stil. “Mam, we kunnen de hamster niet vinden?” Ik half geïrriteerd: “Heeft iemand het hok weer open laten staan?” “Ik niet, misschien Roos, want die vergeet het altijd.”  Lees meer
Columns, Kind

Het blokfluit verhaal

“Mam, weet je nog dat ik vorig jaar met kerst een kaarsje in de kerk mocht aansteken?”, vraagt Catootje opgewekt.

Normaal gesproken moet Catootje altijd even bijkomen van al het reken- en taalgeweld dat er op een dag op haar afgevuurd wordt. Dat doet ze dan door zwijgzaam het eten en drinken te nuttigen dat ik voor haar heb klaargezet. Soms doe ik een poging haar te vragen hoe haar dag was, maar eigenlijk weet ik al dat het een onbegonnen zaak is en ik haar gewoon even met rust moet laten. Antwoorden als ‘weet ik niet’ of ‘nee, stom’ ken ik inmiddels wel. Maar vandaag heeft Catootje duidelijk iets te melden.

“Ja, dat weet ik nog wel”, antwoord ik haar.
“Nou”, vervolgt ze nog iets opgewekter dan ze al was, “dit jaar mag ik blokfluit spelen mama!”.

Ik kijk haar lichtelijk verbaasd aan en zie haar pretoogjes opbloeien. Ze mag blokfluit spelen en ze is er zo enthousiast over, het is gewoon aandoenlijk. Wat superschattig, zo enthousiast zie ik haar zelden.

“Wat? Blokfluit spelen?”, vraag ik haar voor de zekerheid.
“Ja, ik mag blokfluit spelen!”, zegt ze met de grootste overtuiging.
“Maar schat”, begin ik voorzichtig, “hoe ga je blokfluit spelen dan?”
“Gewoon op mijn fluit”, ze kijkt me aan alsof ik een kleuter ben. “Ik kan blokfluit spelen hoor!”  Lees meer
Kind, Columns

Ode aan de meester

Maandagochtend.

Nadat we de chaos in de gang bij de luizenzakken hebben getrotseerd komen we aan bij de klasjes. “Goedemorgen juf”, mijn zoon geeft zijn juf braaf een handje en hij loopt vervolgens rustig verder om zijn beker en bakje voor het 10-uurtje weg te zetten. Een meisje naast hem zegt iets tegen mijn zoon, ik kan niet horen wat en blijkbaar is het ook niet interessant, want hij kijkt haar aan, draait zich om en loopt gaat zwijgend op zijn stoeltje zitten.

Dinsdagochtend.

Nadat we wederom de chaos in de gang bij de luizenzakken hebben getrotseerd, komen we aan bij de klasjes. “Ehey Mees!” zegt mijn zoon op de meest joviale toon en geeft zijn meester een boks. Na zijn boks, bedenkt hij zich, ‘oh nee, ik moet een hand geven’, hij geeft zijn meester nog een hand en er komt een nog net zo joviale ‘goedemorgen’ achteraan. Met wat vreemde passen en sprongen brengt hij zijn beker en bakje voor het 10-uurtje naar de plek van bestemming en met een big smile op zijn face gaat hij op zijn stoeltje zitten.

Lieve juffen, begrijp me niet verkeerd! Jullie zijn geweldig, jullie zijn lief, mijn kinderen zijn dol op jullie en ik heb echt zoveel respect voor jullie dat jullie dit überhaupt kunnen, het is werkelijk een talent!

Maar man, man, man, wat is mijn zoontje blij met zijn meester.

Lees meer
Baby, Columns, Ja papa, Voor papa

What’s in a name?!

Een van de mooiste dingen die je mag doen als Papa is je kind een naam geven. Met een naam geef je jouw kind iets bijzonders van jezelf mee.
Maar het kan ook een hele uitdaging zijn, want bedenk maar eens een leuke, originele naam die goed klinkt en waar je kind niet gelijk de eerste dag op school mee gepest wordt. Het geven van een naam kan dus voor de nodige slapeloze nachten zorgen. En dat is ook niet voor niets, want uit onderzoek is gebleken dat een naam een grote invloed heeft op de ontwikkeling van het kind.

babynamen Lees meer
Baby, Columns

Voordat ze in slaap valt

Mijn kleuter heeft aan het einde van de dag even de tijd nodig om de dag te verwerken. As we speak, ik zit op dit moment, terwijl ik dit tik, aan het voeteneind van haar bed. Dit is een ritueel wat er bij ons ingeslopen is. We proberen het er af en toe wel uit te krijgen, maar na een hoop gedonder en frustratie zitten we toch weer braaf aan het voeteneind van het bedje van de kleuter te wachten tot ze in slaap valt.

Het leuke aan dit ritueel is dat ik te horen krijg wat ze die dag zoal gedaan heeft. En aangezien we over het algemeen op de vraag, hoe was het op school? als antwoord ‘goed’ krijgen, is het eigenlijk best leuk om aan het voeteneind van het bedje van mijn kleuter te zitten. Want zo hoor ik nog eens wat, nou ja… een soort van.

Ze kwebbelt namelijk niet tegen mij. Ik probeer haar te negeren en dus reageer ik ook niet op haar gekwebbel. Eigenlijk kan ik er helemaal niks van maken, want het zijn zinnetjes in haar hoofd die er willekeurig uit moeten.

“De hulpjes gaan met stoeltje aan tafel”
“Oefenpakje, oefenpakje, oefenpakje, oefenpakje, oefenpakje”
“Echt pakje, echt pakje, echt pakje, echt pakje”
“Jij gaat bij de deur staan”
“Tot tien, dan ben je af”  Lees meer
Columns, Voor mama

Koffie en wijn

Ik was onlangs heel braaf aan het helpen op de school van mijn kinderen. Het helpen begon direct nadat ik mijn kinderen naar hun klasjes had gebracht, ik was dus niet meer even langs huis geweest. Normaal gesproken als ik mijn kinderen weg heb gebracht, dan neem ik eerst nog even uitgebreid een bakkie koffie en bekijk in alle rust wat Jan de Hoop allemaal te melden heeft over de wereld. Na drie herhalingen weet ik weer hoe ziek de wereld is en mijn dag kan beginnen.

Nou, onlangs dus niet. Toen stond ik om 8.30 in het klasje van mijn kleuter cakejes te bakken want één of andere Piet had het in zijn hoofd gehaald om een recept de wereld in te slingeren.

Je begrijpt, in een klasje van 25 kleuters gaat het maken van cakebeslag niet al te vlot wanneer de kleutertjes om de beurten een schepje suiker, een snufje meel en ook nog een ei trachten toe te voegen. Voor ik het doorhad, nou ja ik had het wel degelijk door, waren we een uur verder. Een uur waarin ik normaal gesproken aan het bijkomen ben van een hels ochtendritueel.

Lees meer
Baby, Columns, Voor mama

Beste moeder die nooit tevreden is

Beste moeder die nooit tevreden is,

Je bent zo een moeder en mens dat nooit tevreden is. Wat je ook doet, er is altijd die andere kant die knaagt en zich afvraagt wat het had kunnen zijn als…

Je bent zo een moeder en mens dat nooit tevreden is. Heb je een doel bereikt, dan hunker je meteen naar meer, of naar het volgende doel.

In je leven, altijd een stap vooruit, altijd uitkijkend naar de volgende fase.

Je wil dat je kinderen een moeder zien die thuis op hen wacht met een kopje thee. Maar je wil ook dat je kinderen een professionele, onafhankelijke moeder zien.

Je hebt er een hekel aan om de hele dag thuis te zijn. Je vindt het verschrikkelijk om weer aan het werk te gaan. Je bent thuis, want je hebt geen keus. Je moet aan het werk, want je hebt geen keus.

Je bent zo een moeder en mens dat nooit tevreden is.  Lees meer