Toen ik in 2010 mijn man ontmoette, was ik wel even klaar met alle liefdesperikelen. Ik verafschuwde bijna iedere man, behalve mijn vader.
Maar ja ik verafschuwde de kroeg niet en dáár gebeurt het nog steeds: dé ontmoetingen!
Bij ons in de kroeg is het vaak een hengstenbal van jewelste, dus ‘onder de mannen zijn’ is geen probleem en zeker geen zoektocht. Helaas waren dat – dacht ik – niet de mannen waar ik voor viel.
En toch stond ‘ie daar ineens: mijn krullenbol. Wel duizend stemmetjes in mijn hoofd riepen: niet doen, hij is wel knap maar vast een eikel, oh en hij heeft kinderen, niet aan beginnen, en die geschiedenis – weduwnaar – nee Yvon!
Next.
Lees meer