Tekenen dat je geen baby meer hebt…

Zoals ik vanmorgen al zei. Ik heb geen baby meer, nog wel in de luiers weliswaar, maar een baby ‘mag’ ik het niet meer noemen. Het leven met een newborn is compleet anders en kan ook behoorlijk ingewikkeld zijn zo nu en dan. Later realiseer je je hoe gemakkelijk een baby eigenlijk was. En als ik zo een dotje mens zie, vliegen er 10.000 vlinders door mijn buik en schreeuwt mijn hart om het te knuffelen.

Want dat is wat kleine baby’tjes willen doen. Knuffelen en kroelen. Hoe groter ze worden, hoe minder ze ervan moeten weten. En wat mis ik de stilte van een newborn. Want als kleintjes eenmaal kunnen praten, hoe handig ook, ze houden ook niet meer op. En ze horen ook alles! Echt, pas op wat je zegt *note to myself*.

Kleine baby’s maken ook geen rommel. Kleine peuters wel. En ze ruimen het niet op.

Dat die kleine mensjes groeien, heeft ook zo zijn voordelen. Zo houd ik bijvoorbeeld weer ruimte op mijn computer, fototoestel en telefoon over. Want die ‘ik maak 300 foto’s van hetzelfde moment fase’ is voorbij en beperkt tot ‘ik maak 10 foto’s van hetzelfde moment fase’. Dat scheelt toch.

Ook de luierbak is aan het eind van de dag niet meer tot de nok toe gevuld. De minipeuter krijgt alleen nog een schone luier als die op haar hielen hangt, of als ze gepoept heeft. Hoe vol met hydrofiele doeken, luiers, potjes en flesjes mijn (luier)tas ooit zat, nu heb ik geluk als ik de luier er niet vergeet in te stoppen.

Ook kan ik de boodschappen weer normaal kwijt in de achterbak, want een grote, lompe wandelwagen ligt er niet meer.

Uren heen en weer lopen met een huilend baby’tje op je arm en maar afvragen wat er toch aan de hand is met de kleine. Heeft het krampjes? Heeft het honger? Heeft het gepoept? Ik ben zó blij dat mijn kleintjes nu ‘gewoon’ kunnen vertellen wat er aan de hand is. Helemaal als het om eten gaat.

Dus hoe heerlijk en verleidelijk die kleine dottige mensjes ook zijn, en hoe graag ik er tien zou willen hebben. Ze worden ook groot. Gelukkig realiseer ik me dat ook en kan ik zeggen; Het is genoeg.

 

De Naïf Diaper Cream

Je kunt wel zeggen dat Naïf lekker aan de weg naar succes aan het timmeren is. Overal zie ik ze opduiken. Op beurzen, verschillende shops en zelfs als jurylid. En ook blijven ze uitbreiden met hun verzorgingsproducten. Onlangs brachten ze een verzorgende en verzachtende crème voor de babybilletjes op de markt: de NAÏF Diaper Cream.

Yes! Was het eerste wat ik dacht, want ik ben al best wel een beetje fan geworden van de Naïf verzorgingslijn. En shit (hoe toepasselijk) was het tweede wat ik dacht, want ik heb geen baby meer. Maar hé, ik heb er nog wel één in de luiers, dat telt ook! Dus ook dit product testten we maar al te graag voor Naïf.

De creme zit in een tube, dat is al +1 voor Naïf! Want hoe goor is het eigenlijk om steeds je vinger door een potje te moeten halen? Een tube is een stuk hygiënischer lijkt mij. Ik vind het in ieder geval prettiger. En dan die geur weer… HEERLIJK! Echt, ik houd er zo van. Ik omschreef het al eens eerder als een (kinderloze) vakantie naar Mexico! Liggen in het zonnetje in een prachtige binnentuin bij het zwembad van een heerlijk hotel. Ik denk er nog precies hetzelfde over. Vervolgens gaan we smeren. De crème bevat ingrediënten die helpen om luieruitslag te voorkomen en te herstellen. En ik weet het, beter voorkomen dan genezen. Toch smeer ik niet dagelijks de billen van de minipeuter in, eigenlijk alleen als er al een beetje rode uitslag verschijnt.
De creme smeert gemakkelijk uit, klontert niet en er blijft ook geen vetlaag op je vingers achter. En belangrijker nog, het herstelt het huidje volledig!

Naif-billencreme

Het geheugen van de baby

Uit een Amerikaans onderzoek blijkt dat baby’s positieve belevenissen beter onthouden dan negatieve. Dat is een goed teken natuurlijk, want van positiviteit worden we vrolijk! De onderzoekers van de Brigham Young University zeggen ook dat jouw vijf maanden oude dochtertje het zich de volgende dag nog kan herinneren, als je haar in slaap zingt. Althans als het slaapliedje gepaard gaat met positieve emoties.

Aan deze conclusie ging een uitgebreid onderzoek aan vooraf. De onderzoekers bestudeerden een groot aantal vijf maanden oude baby’s. De baby’s werden met z’n allen in een afgesloten ruimte voor een televisiescherm geplaatst. Ze keken minutenlang naar beelden van mensen die op een opgewekte, neutrale én boze manier tegen ze spraken. Direct na de beelden verscheen er een vorm op het beeldscherm.

Na vijf minuten én na een dag moesten de baby’s opnieuw naar twee verschillende vormen kijken. Eéntje daarvan hadden ze al eerder op het beeldscherm voorbij zien komen en het andere figuurtje was nieuw. De onderzoekers bestudeerden en registreerden hoe lang en hoe vaak baby’s de vormpjes bekeken.

De baby’s herinneren de beelden van de vorm die gekoppeld was aan een negatieve stem niet, maar ze scoorden aanzienlijk beter in het onthouden van vormen die gekoppeld waren aan positieve stemmen.

Conclusie: Heb je een baby, zet je happyface op en zing zo positief mogelijk ‘Don’t worry be happy’.

blijebaby

Bron: BYU

Zoeken we versimpeling?

Er is weer een onderzoek geweest. Leuk, ik ben gek op percentages, cijfertjes en uitkomsten. Waar val ik onder? De grote massa of ben ik zo een konijn die de snelweg over rent?

Dit keer komt het onderzoek van Ouders van Nu, uitgevoerd door The Choice onder een groep van ruim 1100 respondenten, ouders met kinderen van 1 tot en met 16 jaar.

Het eerste opmerkelijke wat ik lees is Het leven met kinderen brengt structuur en dat biedt vrijwel elke ouder (96%) rust. Vooral dat laatste. Ik heb geen moment meer rust sinds ik kinderen heb.

Om de, wil een deel van de ouders (31%) het kind (meer) eigen verantwoordelijkheid geven. Ja dat snap ik, het is inderdaad heel makkelijk om te zeggen dat het hún verantwoording is. Wil je de hele dag tv kijken? Prima, het is jouw verantwoording. Wil je de hele snoeppot leegeten? Prima, jouw verantwoording. Maar ook consequenter zijn in ‘nee is nee’ (33%) moet de opvoeding versimpelen. Consequent zijn simpel? I wish!
Niet dat ouders zichzelf nu te makkelijk vinden, voor streng zijn geeft de Nederlandse ouder zichzelf met 6,6 een dikke voldoende, net iets hoger dan het cijfer voor de striktheid van de partner (6,5).

Versimpeling

Gezelligheid aan tafel belangrijker dan het bordje leeg eten. Zeker weten! Soms moet ik al blij zijn dat er überhaupt wat in gaat. Ik vind het wel fijn als ze van alles wat zouden proeven.

Bij 68% nemen sociale contacten drastisch af.  Drastisch vind ik een groot woord, maar de prioriteiten komen ergens anders. En dan komen we dus bij de 93% waar de kinderen met stipt op één staan op het prioriteitenlijstje. Hier staan ze zeker weten bovenaan.

90% probeert de richtlijnen van de schijf van vijf te volgen. Ik heb werkelijk geen idee wat er op de ‘schijf van vijf’ allemaal staat. Ze krijgen hier gewoon ontbijt, lunch en avondeten. Een tussendoortje en fruit. Melk moeten ze niet, maar daar heb ik me werkelijk nog nooit druk om gemaakt. De één drinkt hier water en thee de ander limonade. Zolang ze maar niet uitdrogen en van mijn wijnrek afblijven, vind ik het prima.

En dan hebben we nog die wisselende berichtgevingen over wat wel en niet goed is voor de gezondheid van je kleintjes. De ene keer is het het beste om de eerste 6 maanden exclusief borstvoeding te geven, de volgende keer is het beste om met 4 maanden een broccoli naar binnen te schuiven. Maar liefst 36% wordt daar onzeker van. Hoe je het ook went of keert, perfect doe je het nooit. En of je nou bij de grote massa hoort, of dat gekke konijntje bent, zolang je maar het beste voor je kleintje wilt en doet, dan doe je het goed genoeg!

En toen kwam er toch een vierde…

Na jaren lang ‘zaadjes planten’ door de man, ben ik om. Maar wat bezielt me? ’s Nachts eruit, weer van alles aan moeten schaffen, nog eentje om op te voeden, nog één extra om oppas voor te zoeken, al die aandacht die zo een kleintje vraagt en nóg meer chaos in huis…

Maar dat zaadjes planten, zeuren of drammen, hoe je het noemen wil, heeft gewerkt. Het lukte de man om mij mee te krijgen naar een nestje. En het waren niet eens zozeer de puppies, hoe lief ook, die de doorslag gaven. Maar het was de chemie die ik zag tussen mijn peuter en een puppie, om kippenvel van te krijgen. Neus aan neus stonden de twee elkaar dolgelukkig aan te kijken. Hier kon ik niet omheen. Pure liefde wat ik zag. En wilde ik dit mijn peuter onthouden? Nee natuurlijk niet!

Dus mensen… Dit is Lily. Ons vierde kleintje.

lily

Thuisblijfmoeders…

Ik ben, zoals ze dat noemen, een thuisblijfmoeder. Volgens de encyclo.nl is de definitie van een thuisblijfmoeder; een moeder die niet werkt, maar thuisblijft om zoveel mogelijk tijd met haar kind of kinderen te kunnen doorbrengen; niet-werkende moeder. En als ik die leuke tegeltjes moet geloven is de definitie; iemand die al het werk doet, helemaal voor niks!

Er is al veel gezegd en geschreven over en door thuisblijfmoeders. Voor de één is het een voorrecht om thuis bij de kinderen te zijn, voor de ander is het een noodzaak. Wat de reden ook is dat je een huissloof, senior planner, corrupte politie, kapper, serveerster, kunstenares, verpleegkundige, beveiliging, chauffeur, schoonmaakster (valt onder huissloof), actrice, uuh ik bedoel dus 24/7 moeder bent, er zijn een aantal dingen die alleen de ‘Stay-at-home-moms’ zullen begrijpen.

Onze baas, of bazen, zijn echt de allerschattigsten aller tijden! Wie kan dat nou zeggen over haar baas?? Daar tegenover is onze baas (of bazen) ook de meest dwingende, ongeduldige, luidruchtige en af en toe zelfs krijsende aller tijden… En de baas gaat ook nooit weg. Blijft altijd eten en blijft zelfs slapen.

Op promotie moeten we héél lang wachten, die krijgen we pas als we oma worden. Een bonus zit er ook niet in, behalve die in de luier.

Een vrijdagmiddagborrel kun je heel goed met je kleintjes uitvoeren, of met de moeder van de speeldate van je kleintje. We proosten vrijdagmiddag op het weekend met ranja (túúrlijk).

Schuldgevoel… Werkende moeders voelen zich weleens schuldig tegenover hun kinderen dat ze werken. Ook thuisblijfmoeders hebben schuldgevoel. Althans, ik wel. Schuldgevoel, omdat je regelmatig verantwoording lijkt te moeten afleggen…
Je krijgt namelijk vragen als: “Waarom werk je niet?”. Dan kan ik natuurlijk beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’, maar dat laat ik terzijde. “Wat als je gaat scheiden?” Dan kan ik natuurlijk zeggen dat dat geen basis is van je relatie… Doe ik ook niet, ook dat laat ik terzijde.  “Wat doe je nou zo de hele dag? Vind je dat niet saai?” Oef! Nu kan ik weer beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’. Maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet, moeder zijn is geen baan.

Alle moeders zijn namelijk moeders, met of zonder baan. We zijn allemaal gek op die kleine draakjes, we hebben allemaal schuldgevoel en we zijn allemaal bang dat we onze kleintjes zo nu en dan helemaal verknippen. Maar dat maken we weer goed met kusjes, knuffels en er zijn op de momenten dat we er moeten en kunnen zijn. En aan het eind van de dag brengen we die kleine baasjes maar al te graag naar hun bed om ze te zien slapen. En dan realiseren we ons dat het de allermooiste wondertjes op de aardbol zijn.

En dat begrijpen we allemaal, ja toch moeders?

 

Kijkje achter de schermen? Volg Voormijnkleintje.nl op Instagram

OH MY… een vierling!

Stel je eens voor: Je probeert al jaren zwanger te worden en als je na de eerste IVF-poging meteen een positieve test in je handen krijgt, dan schiet je vol en komen de tranen uit je tenen, ja toch?

Het gebeurde Ashley, nu een ‘mommy to be’. Ook zij hield het niet droog op dat magische moment. Dat moment dat je je voor het allereerst realiseert dat het nu voor het ‘eggie’ is. Geen weg meer terug, je bent zwanger en je krijgt een kind!

Nu gebeurt dit op zich wel vaker. Iedere dag worden mensen zwanger, soms na de eerste maand al en soms na jaren proberen. Maar de kans dat beide teruggezette eieren zouden splitsen, is een kans van één op een miljoen! En je zult toch maar net die één op een miljoen zijn! Dat brengt me weer terug naar Ashley, de ‘mommy to be’. Ze is zwanger van een vierling! Twee eeneiige tweelingen! Wow!

En wat er dan in mij opkomt, hoe reageer je dan? Komen de tranen dan ook uit je tenen? Ashley en Tyson (de vader van de vierling) werden op dat moment supreme vastgelegd.

En dit is dus het gezicht (althans, dat zou kunnen) dat je trekt als je te horen krijgt dat je zwanger bent van een vierling!

[fb-e url=”https://www.facebook.com/gardnerquads/photos/a.533235543489604.1073741829.533156710164154/536774473135711/?type=1″]

 

Inmiddels is Ashley ruim 16 weken zwanger en weet het paar wat het geslacht zal worden van de vierling. Tyson kan op cursus harenvlechten, moet zich gaan verdiepen in balletpakjes en Barbies en hij kan maar beter een setje oordoppen gaan aanschaffen. Hij komt namelijk in een huis vol kakelende kippen. De vier kleintjes in de buik van Ashley zijn namelijk allemaal meiden! Eén voordeel is wel, in zijn huis zal altijd genoeg chocolade op voorraad zijn.

zwanger van een vierling

Borstvoeding en kloven

Het zal je niet ontgaan zijn, of misschien ook wel (logisch als het je geen bal interesseert) maar gisteren (ja overal is tegenwoordig een dag en als je geluk hebt een hele week voor) is de week van de borstvoeding van start gegaan. Voor sommige is borstvoeding een gevoelig onderwerp. En dan heb ik het niet over tepelkloven of stuwing die je zulke enorme dikke tieten geeft dat je denkt te ontploffen, maar over het feit dat het bij sommige simpelweg niet lukt of dat ze er überhaupt niet aan willen beginnen (wat ieders goed recht is natuurlijk).

Kloof tussen borstvoeding en kunstvoeding

Deze week is in het leven geroepen om de borstvoeding te promoten en het recht op borstvoeding te ondersteunen. Een heel goed initiatief natuurlijk, want goede en juiste informatie geven is belangrijk. Maar waar ik nou zo moe van word, ook al heb ik weinig meer met borstvoeding te maken sinds de man zijn rechten heeft terug geeist, is die eeuwige kloof tussen borstvoeding en kunstvoeding. Is het niet zo dat iedereen het beste wil voor zijn kindje? En als de tieten-moeders vinden dat dat de moedermelk is, prima! En als de flessen-moeders vinden dat dat de fles is, om bijvoorbeeld rust te krijgen voor zichzelf, ik noem maar een dwarsstraat, prima! Toch?

Ieder zijn eigen keus

Ik weet ook niet wat de oplossing voor deze kloof is. Ik gun iedereen het om borstvoeding te kunnen geven, omdat het heel mooi, intens en vooral heel handig kan zijn. Maar wat ik vind, kan een ander helemaal niet vinden. Diegene vindt het misschien ongemakkelijk, pijnlijk en super onhandig. En dan kom ik weer terug bij het feit dat iedereen anders is en het recht heeft om zijn eigen keuzes te maken zónder zich schuldig te voelen!

Opmerkelijke zwanger-feitjes

Vorige keer zette ik de opmerkelijke baby-feitjes op een rijtje. Maar voordat de baby er is, moet je als vrouw wel even een maand of negen zwanger zijn. Ook daar zijn opmerkelijke feitjes over gepubliceerd de afgelopen tijd.

Man krijgt ziekteverlof om ‘zwangerschapskwalen’
Dit is toch best opmerkelijk. Helemaal omdat ik zojuist nog vermelde dat je als vrouw een maand of negen zwanger moet zijn om een baby te produceren. En nu kom ik met de mededeling ‘Man krijgt ziekteverlof om zwangerschapskwalen’. Maar er was dus serieus een man uit Birmingham die last had van ochtendmisselijkheid en andere kwalen, ook wel het onbekende syndroom van Couvade (het ‘mannenkraambed’) genoemd. Het zal je vent zijn die plotseling vreetbuien krijgt en vervolgens in de spiegel zijn buik en borsten staat te checken of ze gegroeid zijn. Een zwanger-fotoshoot mag met dit syndroom dan ook niet ontbreken.

man zwanger

Zwangeren moeten opletten met bestek peuter
Zwangeren vrouwen (misschien ook de mannen ;-)) kunnen beter niet eten met hetzelfde bestek als hun kleine kinderen.  Het kindje in de buik heeft namelijk dan kans op een infectie met het cytomegalovirus. Dat kan leiden tot doofheid en mentale achterstand. Er is veel informatie over wat een zwangere wel en niet mag eten. Maar waarschuwingen over het uitwisselen van lichaamssappen en de risico’s daarvan, wordt maar weinig gegeven. Het wordt misschien zo ook wel een beetje ingewikkeld zo, over twintig jaar moeten zwangere vrouwen misschien wel negen maanden in quarantaine.

Test zwangeren op psychische problemen
Door zwangere vrouwen standaard te screenen op psychische problemen, kunnen langetermijnproblemen voor moeder én kind worden voorkomen. Nou, dat is dan misschien weer een testje dat geen kwaad kan, aangezien een kwart van alle zwangere vrouwen in Nederland last heeft van bijvoorbeeld (ik noem maar wat) een depressie, angststoornissen of psychosen, of problemen op psychosociaal gebied zoals relatieproblemen, mishandeling of financiële zorgen.

Artsen verwijderen foetus na 36 jaar uit buik Indiase vrouw
In India hebben artsen het geraamte van een foetus, dat daar al 36 jaar zat, uit de buik van een 60-jarige vrouw verwijderd. In de buik van de vrouw zat een volledig skeletje, ingekapseld in een verkalkte cyste. Deze bijzondere situatie valt onder het kopje “zeldzaamste zaak onder de zeldzame zaken”

De Cuddletwist

Mijn zesjarige heeft inmiddels een behoorlijke lengte aan haar op haar hoofdje. En zoals het niet overal gaat, gaat het wassen van d’r haar eigenlijk verrassend goed. Blijkbaar heeft ze door dat het geen enkele nut heeft om als een speenvarken te gaan krijsen terwijl d’r haartjes gewassen worden. Thank God, het mag ook weleens ‘gewoon’ goed gaan.

Natte haren gemakkelijk droog maken

Na het haren wassen zijn haar haren altijd behoorlijk nat. Zelf los ik dat altijd op door een handdoek op mijn hoofd te knopen en als mijn zesjarige dat ziet, wil ze dat ook. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, het vergt namelijk wat ervaring om zo een handdoek op je hoofd te houden. Of ik heb een verkeerde knooptechniek, kan ook. Hoe dan ook, voor de zesjarige hebben we nu dé oplossing! De Cuddletwist!

Handdoek met een twist

De Cuddletwist is een handdoek die op zo een manier is vormgegeven dat het gemakkelijk en stevig om het hoofdje van je kleintje blijft zitten. De handdoek doe je om het hoofdje van je kleintje, je draait de haartjes in de handdoek en de ’twist’ zet je in het lusje bovenop het hoofdje vast. Simpel en echt heel stevig. De Cuddletwist is gemaakt van zijdezachte natuurlijke bamboe vezels en absorbeert 60% meer dan een katoenen handdoek. De haartjes zijn dus nog sneller droog ook.

cuddletwist

Handig voor je kleintje? Je kunt de Cuddletwist bestellen bij bol voor € 15,95
Meer info vind je ook op cuddledry.com