“Mama, wat heb jij een grote buik…” Terwijl hij mijn borsten indeukt!
“Nee, schat dat zijn mijn borsten!”
“Waarom zijn die zo groot?”
Ja… en daar zit je dan, hoe ga je dit nu weer uitleggen?! Iets met hormonen en het feit dat die van mij per kind maar weer een maat groter lijken te worden.
“Ja, de borsten van meisjes als ze groot zijn, zijn nu eenmaal groter dan die van jongens!”
“Waarom?”
Slik… “Omdat er melk uit komt voor de baby! Weet je nog bij je kleine broertje?”
Op dat moment vraagt mijn kerel verbaasd of ik hem nu al voorlichting geef! Nou, die taak had ik eigenlijk voor jou weg gelegd, maar ja… je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen lijkt mij. Waarom er omheen draaien als je het neutraal zou kunnen uitleggen.
“En, dan is dit je buik…. die gaan over in je benen?”
“Ja lieverd”, zeg ik opgelucht!
Mijn kleintje lijkt tevreden met de zojuist uitgegeven uitleg, maar ik voel me toch heel ongemakkelijk! En nee, ik weet niet waarom…
