Baby | Voormijnkleintje.nl

Papadag

Mijn vrouw en ik proberen de taken in ons huishouden zoveel mogelijk eerlijk te verdelen.
Boodschappen doen, schoonmaken, werken, we doen allebei ons deel. Zo hebben wij er heel bewust voor gekozen dat we allebei parttime werken, zodat ik één dag in de week thuis ben om voor de kinderen te zorgen.

Een ‘papadag’ noemen ze dat.

Het is misschien financieel gezien niet de meest optimale situatie, maar dat heb ik er graag voor over om mijn stempel op de opvoeding van mijn kroost te kunnen drukken.

Want dat er een verschil is in opvoeden tussen mama’s en papa’s, dat is wel duidelijk. Zitten de meeste mama’s er bovenop met een echte ‘hands-on’ stijl van opvoeden, zijn de papa’s over het algemeen toch meer van het pragmatische, ‘laid-back’ opvoeden.
En zoals altijd, is een beetje van allebei het lekkerst. Lees meer

Baby

Daarom dus

Xandra

Commentaar

Ik kreeg laatst commentaar van een paar mama’s die hun vraagtekens hadden bij het feit dat ik (niet geheel vrijwillig) thuis zit, maar wel mijn kinderen naar de opvang breng.

Nu trek ik me weinig aan van commentaar, maar dit zette me wel even aan het denken waarom ik dit ook al weer doe.

Ten eerste!

Zolang een kind opgroeit met heel veel liefde in een veilige en liefst stabiele omgeving vind ik dat iedereen zich met z’n eigen zaken moet bemoeien. Iedereen heeft andere ideeën over de opvoeding en dat is meer dan prima.

Mijn redenen

Hebben jullie wel eens geprobeerd thuis te werken MET kinderen? Nou, kan je vertellen dat van dat werken niet zo heel veel komt. Dat geldt ook wanneer je op zoek bent naar de ‘Perfect Job’. Daar komt dus bar weinig van als je van die schattige dropjes door het huis hebt banjeren. “Nee, niet aan de vaatwasmachine zitten!”

Lees meer

Baby, Columns, Voor mama

De trampoline nachtmerrie

Pauline

De meeste moeders hebben ermee te dealen… Een verslapte blaasspier. Bij de één ontstaat er al een waterval op het moment dat ze haar neus snuit en de ander heeft wat meer geluk en verliest enkel een paar druppeltjes bij een niesbui vanuit haar tenen.

Het is vervelend, dat klopt. Maar hé, moet je eens zien wat je er voor terug krijgt!

Toch is niezen niet het enige wat een moeder het liefste ontwijkt. Onlangs werd mij weer eens pijnlijk duidelijk gemaakt dat ik bepaalde dingen gewoon beter over laten kan aan iemand zonder verslapte blaasspier.

Trampoline springen. Ik vond het als kind fantastisch! Uren stuiteren op zo een strakgespannen doek, koprol hier, mislukte salto daar, heerlijk. Ik kon het daarom ook helemaal begrijpen dat mijn dochter haar kinderfeestje in zo een springhal vol met trampolines wilde vieren.

Lees meer

Baby, Voor mama, Wat je niet wist

Met je kinderen naar een restaurant

Pauline

Met je kinderen naar een restaurant en nee, dan heb ik het niet over de twee glimmende gele bogen, maar over een écht restaurant. Een restaurant waar je flink wat geld aftikt voor een stukkie vlees. Een verdomd goed stukkie vlees, dat wel, maar niet iets waar je wekelijks na de zwemles te vinden bent.

Moet je naar zulke plekken toegaan mét je kinderen? Ik vind van niet.

Een bordje verboden voor kinderen is wellicht een tikkie overdreven, maar ik vind dat je als ouder gewoon de wijze beslissing moet nemen om je kinderen thuis te laten wanneer je per se naar zulke restaurants toe wilt.

Ouders vergeten namelijk weleens dat er niemand is die hun kinderen zo leuk vindt als zij zelf. Voor hun zijn het speciale glinsterende pareltjes die welopgevoed zijn, maar voor het stelletje aan het tafeltje ernaast, zijn het kleine kleverige schreeuwerige monstertjes. Lees meer

Baby, Portugal, Reisverslagen, Uit met je kleintje, Uitstapjes, Vakantie

Lissabon en Cascais met kinderen

Pauline

Wanneer ik aan een stedentrip denk, denk ik er niet gelijk aan om mijn kinderen mee te nemen. En in alle eerlijkheid, als ik aan Lissabon denk, is ‘kinderen’ het laatste wat er in mij opkomt. Een stedentrip naar Lissabon? Ik zie mezelf al lopen met (gevoelsmatig) achttien kinderen op mijn nek zoekend naar een zonnesteek. Toch begonnen wij een aantal jaar geleden met het bezoeken van steden met de kinderen. Op een andere manier dan we gewend waren, dat wel. Nee de blaren op mijn voeten lopen, komt vrijwel niet meer voor. Met deze gezinsopstelling (drie kinderen in de leeftijd 4-8 jaar) wordt er kozen voor één of twee bezienswaardigheden per dag en dan het liefste met een plein of een park eromheen.

Zo hebben wij tijdens een spoedbezoek aan Parijs een middag heerlijk bij de Eiffeltoren gezeten. De Eiffeltoren bestudeerd, er allerlei weetjes over opgezocht en besproken met de kinderen en de ultieme Parijse sfeer opgezogen. Uit de praktijk blijkt dat het de kinderen ook echt bij blijft, want overal waar ze nu een toren zien die maar enigszins op de Eiffeltoren lijkt, bijvoorbeeld een elektriciteitsmast, dan beginnen ze weer over die ene middag bij de Eiffeltoren.

Making memories, ik houd ervan!

Maar hoe zit dat met Lissabon?

Zoiets herkenbaars als de Eiffeltoren is er niet te vinden in Lissabon. Hoewel een leerling van de ontwerper van de Eiffeltoren de Santa Justa lift ontworpen heeft. De ijzeren constructie is een 45 meter hoge lift midden in de Portugese hoofdstad Lissabon. Helaas is er niet heel veel ruimte om de lift heen om rustig met de kinderen het bouwwerk te bestuderen en te bewonderen. Bovendien zijn er meerdere uitzichtpunten over de stad die zeer de moeite waard zijn.

Lees meer

Baby, Columns, Ja papa, Voor papa, Wat je niet wist

Beste Koning Papa

Redactie

Beste Willem,

Je bent nu al een tijdje Koning en ik vroeg me af hoe het nu gaat.

Zo’n nieuwe functie is toch altijd even wennen en vraagt veel van je en dan kan het zijn dat je gezin er even bij inschiet. Als Papa van drie dochters heb je thuis ook het nodige te doen en je doet dit vast met veel plezier, al vraag ik me wel eens af of je niet heel, heel stiekem, diep van binnen eigenlijk niet liever een klein Troonopvolgertje had gewild. Als papa’s onder elkaar kan ik dat best begrijpen hoor.

Ik zie je op TV altijd de hele wereld rond reizen en vraag me wel eens af hoe je dat nou combineert met de opvoeding. Of bemoei je je daar niet mee en laat je Maxima de vervelende kanten van het opvoeden opknappen?

Ik bedoel; toen ze nog klein waren, heb je toen ook wel eens gehad dat er één in d’r luier gepoept had maar dat het zoveel was dat d’r hele romper ook onder zat en jij probeerde die vieze kleren uit te trekken en je poep aan je vingers kreeg en je ondertussen met je twee overgebleven schone vingers de badkraan probeerde open te draaien terwijl die kleine balancerend in het bad stond en ondertussen overal poep aan smeerde. Of roep jij altijd gelijk de au-pair als je een poepje ruikt?

Lees meer

Baby, Columns

Adviezen geven, gewoon (niet) doen

Pauline

Als er iets is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd, is het dat je beter geen advies, hoe goed bedoeld ook, aan nieuwe moeders kan geven. Het is alsof er één of ander bitchfight laagje over nieuwe moeders heen komt. En op het moment dat jij je goed bedoelde ‘geniet ervan’ naar een nieuwe moeder toe wilt slingeren, kaatst zij in de meest verontwaardigde houding een opmerking met een zeer hoog adrem-gehalte terug.

Ik vind het lastig. Want je leest overal wat je allemaal niet moet zeggen. Maar wat moet je dan wel zeggen?

‘Sjees wat een verlept hoofd heb je, dat slaaptekort kan je maar slecht hebben.’ Ik heb zo een vermoeden dat je dan ook een klein beetje de plank misslaat.

Nee, het is een feit. Nieuwe moeders zijn niet gemakkelijk. Lees meer

Baby, Voor mama, Wat je niet wist

Ja ja, ik ben dankbaar

Pauline

Ik weet het, ik kan klagen. Klagen over het moederschap, klagen over het gedrag van de kleintjes. Klagen in het algemeen. En dat terwijl ik een heel positief ingesteld mens ben!

“Jij mag niet klagen”, wordt er weleens gezegd. Hoezo mag ik niet klagen? Leg mij dat eens uit.

Ik klaag, terwijl ik weet dat ik ondertussen zo weinig te klagen heb. En toch klaag ik, gewoon omdat ik het recht heb om te klagen.

En soms klaag ik omdat ik serieus helemaal klaar ben met het moederschap, klaar ben met het wachten tot het weer bedtijd is en klaar ben met het wonen in een rijtjeshuis, met een rijtjeshuis tuin en rijtjeshuis buren. (Sorry lieve buren, no hard feelings!) Klaag, klaag, klaag, blablabla.

En ik weet, er is altijd iemand die zo met mij zou willen ruilen. Er is altijd een overtreffende trap. Lees meer

Baby, Columns, Ja papa

Het gezinsleven is leuk!

Redactie

Het gezinsleven is leuk! Kinderen die de auto niet in willen terwijl we al weg hadden moeten zijn? Leuk! Kinderen die toch wel moeten plassen zodra je net de snelweg oprijdt? Leuk! Kinderen die ruzie maken op de achterbank? Leuk! Een vrouw die een mening heeft over hoe je dat allemaal aanpakt? Leuk! Kinderliedjes 45 minuten lang aanhoren? Leuk!

Genieten van je kinderen terwijl ze door het pretpark rennen? Leuk!

Kinderen die doodop zijn en overal een probleem van kunnen maken, vanaf het einde van de middag totdat ze in bed liggen? Leuk!

Uitgeput op de bank ploffen met een heerlijke wijn? Leuk! Terugkijken op een heerlijke dag als gezin? Leuk!

Het gezinsleven is leuk!

Afbeelding: Shutterstock

Baby, Kinderen, Wat je niet wist

Wat ik heb geleerd in acht jaar moederen over drie kleintjes

Pauline

De afgelopen maanden zijn weer voorbij gevlogen. Mijn zoon werd alweer vijf jaar. De peuter werd een minikleuter en mijn oudste dochter werd acht jaar.

ACHT JAAR alweer, hoe is dat zo gebeurd?

Acht jaar moeder, acht jaar deze rol. Een achtbaan ritje dat voorbij is gevlogen en tegelijkertijd voelde het af en toe alsof de dagen nooit voorbij gingen. Extreme slaaptekort heb ik ervaren en overwonnen. Frustraties gevoeld wanneer ik niks van hun gebrabbel begreep, maar ook blijdschap, heel veel blijdschap als er een mijlpaal gezet werd.

Er zijn nu van die dagen dat ik naar mijn kleintjes kijk en me realiseer dat het echte mensjes zijn. Mijn mensjes, mijn team. En mijn team heeft mij veel geleerd de afgelopen jaren.

Zo weet ik nu dat niks voor eeuwig is, het gaat voorbij. Ook de nare dingen van het moederschap. Slapeloze nachten, een ziek kind, borstvoeding, afhankelijkheid, het leek voor eeuwig en onmogelijk om te handelen. Maar je leeft, je doet en je accepteert.

Wijn is essentieel. Lees meer