feesje

Een Bumba kinderfeestje geven

Wanneer je kindje zijn eerste of tweede verjaardag viert, dan is dat een hele happening. Een mijlpaal die gevierd moet worden met een speciaal kinderfeestje, het liefst hang je er een thema aan. Kleintjes van een jaar of één, twee, zijn dol op de kleine gekke clown Bumba! Hoe leuk is het om je dreumes of peuter te trakteren op een Bumba kinderfeestje!?

Om in het thema Bumba te komen, heb je wel het één en ander aan versiering nodig. Nu weet ik toevallig dat er hele leuke Buma feestartikelen verkrijgbaar zijn, je kunt zelfs kiezen voor een heel Bumba versiering pakket. 

Bijvoorbeeld dit 62 delige Bumba feestpakket. Het mag wat kosten maar dan heb je ook het volgende:

Bumba kinderfeestje feestpakket• Bord Bumba 8x
• Beker Bumba 8x
• Servetten Bumba 20x
• Tafelkleed Bumba
• Feestzakjes Bumba 8x
• Ballonnen 8x
• Vlaggenlijn (6 meter)
• Uitnodiging 8x

Het begin is er, maar naast deze standaard materialen is het natuurlijk leuk om zelf creatief aan de slag te gaan om het Bumba feestje extra speciaal te maken.  Lees meer

fases-broertje-of-zusje-krijgen

De 9 fases wanneer je peuter een broertje of zusje krijgt

Wanneer je bevalt van je tweede kleintje, terwijl je al een peutertje thuis hebt rondhuppelen, dan is dat even wennen. Voor mama, maar zeker ook voor de peuter. Dit proces zal niet zonder tranen zijn, bij de baby niet, bij de peuter niet en ook bij mama niet. Er zal heel veel blijdschap zijn, maar ook veel frustratie.

Er zijn dagen bij, dat je je peuter niet meer herkent en je jezelf afvraagt welk monster er in jouw kind is getreden. Dat ligt niet aan jouw peuter, ook niet aan je nieuwe baby en ook zeker niet aan jou als mama.

Het zijn gewoon een aantal fases waar jullie doorheen moeten. En dit zijn die fases:

Fase 1. Verwarring wordt afgewisseld met nieuwsgierigheid

Wie is dit kleine schepsel? Waarom huilt hij? Waarom houdt mama hem de hele dag vast. Waarom zit dat hoofd in mama’s borst? Waarom komt mama niet met mij spelen? 

Fase 2. Een kleine shock

Je peuter komt erachter dat dit huilende en borstzuigende wezentje niet meer weggaat. O nee…

Fase 3. De ontkenningsfase

Ook al heb je je peuter meerdere malen uitgelegd dat de nieuwe baby zijn broertje of zusje is, hij blijft vragen wanneer de baby weer weggaat.

Fase 4. Hou je vast. Daar komt een driftbuitje aan… 

De ontkenningsfase is overgegaan in boosheid. “Serieus mama, hoe kun je me dit aandoen? Hoezo was het leuk om een broertje of zusje te krijgen?”

Fase 5. Jaloezie

Kleine baby’tjes zijn super schattig, dat ziet en zegt iedereen. Peuters, die overigens ook best schattig zijn, zijn het daar dan weer niet helemaal mee eens.

Fase 6. Angst

Hoe sneu het ook klinkt, je peuter is bang om vervangen te worden door dat kleine schattige schepseltje dat duidelijk niet meer weggaat.

Fase 7. Aandacht vragen

En wat doen peutertjes die bang zijn om vervangen te worden? Die gaan aandacht vragen. “Mama, mag ik een koekje? Mama, mag ik de iPad? Mama, kom je even naast me zitten? Mama, mama, mama, MAMA!?”

Fase 8. Acceptatie

Er is geen ontkomen meer aan. Dat kleintje blijft voor eeuwig en altijd. Dan kun je er ook beter maar het beste van maken en geloven wat mama zegt: er komt een dag dat je samen met hem spelen kunt.

Fase 9. Liefde

En nadat je kleintje al deze fases heeft doorstaan, komt de liefde boven drijven. Je peuter zal zijn kleine broertje of zusje liefdevol omarmen en er ontstaat een band die niet meer stuk kan.

Borstvoeding doe je samen

Hoera, het is deze week ‘Samen voor borstvoeding week’.  Het internet staat weer vol met verhalen, tips, discussies en nieuws over borstvoeding.

Als de mama’s er niet bij zijn, praten de papa’s natuurlijk graag over borsten en alles wat daarmee te maken heeft. Daarnaast heeft mijn vrouw de afgelopen vijf jaar heel wat borstvoeding gegeven. Ik beschouw mezelf dan ook als een ervaringsdeskundige op dit gebied.

Daarom wil ik, ter ere van deze borstvoeding week, ook even iets over borstvoeding zeggen.  Lees meer

De leukste fase?

Kinderen groeien op en we maken onszelf wijs dat elke fase zo z’n leuke en minder leuke kanten heeft. En dat is natuurlijk ook zo maar er zijn toch wel duidelijk verschillen:

0 tot 1 jaar: De verwondering in de eerste periode is overweldigend. Zo bijzonder zo’n klein mensje, het is dat je het ziet anders zou je het niet geloven. Na een paar weken slaat dat over in een combinatie van “hoe ga ik om met structureel slaapgebrek?” en korte -intense- bewustwordingsmomenten waarop je nog steeds niet kunt geloven dat je zo’n klein wonder in je armen hebt.

baby-fase

Lees meer

Got to love it: Winterjas van Mim-pi

Uiteraard zijn de befaamde winterjassen van Mim-pi weer in allerlei varianten in de wintercollectie 2016/2017 aanwezig. Ik shopte voor mijn oudste dochter bij Kixx-online alvast een fijne winterjas. En hoewel het eigenwijze merk dit seizoen met een opvallende lijn komt; niet dramatisch maar juist legendarisch ZWART WIT! Kies ik toch voor wat Mim-pi zo kenmerkend maakt: KLEUR!

mim-pi-winterjas

Mim-pi winterjas € 99,95 –
Smile and the world smiles with you! is het motto van Mim-pi. En dat is ze gelukt, de kleurexplosie van deze winterjas kan mij alleen maar vrolijk maken.  Lees meer

Spontaan jeuk

Spontane jeuk. Dat is wat ik krijg als het onderwerp hoofdluis aan bod komt. Ik heb nu dus ook al vier keer op mijn hoofd gekrabd en dan ben ik nog maar net begonnen met dit artikel.

Hoofdluis. Kriebelende beestjes. Je hoopt ze nooit te hoeven trotseren, maar eigenlijk weet je dat het vroeg of laat onvermijdelijk is. Toch is het mij als kind bespaard gebleven, gelukkig want in mijn tijd knipten ze je haren gewoon gelijk kort. Ik ging ervan uit dat mijn kleintjes het ook wel zouden redden zo zonder die gevreesde beestjes op hun hoofdhuid, tot die ene zaterdagochtend…

luizen-kam

“Wat zit er nou toch in zijn haar? Uuhhhm… Is dit luis?”, vraagt de man. “Gatverdamme ja! Dat denk ik wel!”, antwoord ik en ik begin spontaan te krabben op mijn hoofd.

Meteen controleer ik de lange haren van mijn twee dochters ook op hoofdluis. Het is moeilijk te zien tussen het dikke haar, maar ja hoor, daar zie ik er één kriebelen.  Lees meer

Oermoeders met draagdoeken

Voordat ik kinderen kreeg had ik een plaatje in mijn hoofd van de moeder die ik wilde worden: een vrouw die door de stad slentert met een baby op haar buik. Het had iets oermoederigs vond ik. Als je met een peuter op je buik rustig boodschappen kunt doen, dan zeg je eigenlijk “Kijk mensen, Ik heb dat moederschap onder controle”.

Dus, zodra ik zwanger was bestelde ik een draagdoek. Het was een van de belangrijkste dingen op mijn verlanglijstje die ik huis had en ik was superenthousiast. Ik haalde de doek uit de verpakking en begon hem uit te vouwen, er leek geen eind aan te komen. Serieus, die lap stof ging van mijn keuken helemaal naar het andere eind van de woonkamer. Echt, ik meen het, dat ding was 6 meter lang. Verbaast, maar vastberaden besloot ik een poging te wagen.

draagdoek-mama Lees meer

Best pittig die eerste anderhalf jaar

Ik wist het al na de eerste, maar kon m’n vinger er niet precies op leggen. Nu na de tweede is het overduidelijk: Ik vind die eerste anderhalf jaar toch verdomde zwaar!

De tweede keer was ik al niet zo enthousiast meer om de zwangerschap in te gaan, omdat ik me nog goed kan heugen dat het niet allemaal zo tof is. Ik keek zeker niet uit naar de super slechte nachten (om alvast voorbereid te zijn zeggen ze dan, ammehoela) en het verschrikkelijke dat-had-ik-van-niemand-nog-gehoord maagzuur. Natuurlijk, strakke jurkjes en je buik niet hoeven inhouden zag ik wel weer zitten.

Maar dan, na al die weken ploegen is nummer 2 er dan eindelijk. En, baby’tjes zijn super schattig! Zo klein, zo zacht, zo lief maar oh zooo vermoeiend!

Lees meer

5 feitjes over het avondeten

Weet je nog, die tijd dat uitgebreid koken en lekker eten niet alleen noodzaak, maar ook voor de lol was. En ook nog omdat het lekker was en je er zin in had? Om de een of andere reden, verandert het ouderschap je hele beleving van het avondeten. Waar het vroeger een fijne bezigheid was, is het nu een ‘moetje’, waarvan je het resultaat eigenlijk net zo goed meteen voor de helft op de grond kunt flikkeren en voor de andere helft in de vuilnisbak. Want dat is de plek waar het iedere avond weer belandt.

avondeten-kind

Althans, zo gaat dat bij ons wanneer ik broccoli, snijboontjes of bietjes klaarmaak. Natuurlijk niet bij patat. De snackbar krijgt wel eer voor zijn werk. Maar voor mij geldt als synoniem voor nutteloos: eten koken voor de kleintjes.

Heb je ook regelmatig last van het avondeten-drama? Dan herken je vast de volgende feitjes.

Feitje 1. De vraag: ‘wat eten we vanavond?’ komt elke dag weer hoopvol voorbij, maar eigenlijk weten de kleintjes zelf al dat ze het antwoord helemaal niet horen willen. Bovendien kun je net zo goed met ‘niks’ beantwoorden, dat is namelijk waar het meestal op uitdraait.  Lees meer

Een puber kant-en-klare potjes geven als avondeten moet toch kunnen?

Oké, voor degene die het nog niet wisten: Ik hou niet van koken!

Leuk, dank je! Weer zo’n kookboek waar ik niets mee doe, dacht ik telkens als mijn attente familie en vrienden weer met zo’n fantastisch cadeau aan kwamen zetten.

Op een enkel kinderkookboek na dan, maar ook dat was van korte duur. Want toen ik bij 11 maanden de spruitjesaardappelpuree eens probeerde viel ik van mijn stoel toen mijn oudste z’n hele bord leeg at. Waarom? Omdat hij bij 8 maanden besloten had ’s avonds niet meer te eten!

Helaas voor hem en de leidsters van het kinderdagverblijf heeft hij de dag erna de hele boel bij elkaar gekrijst van de pijn in zijn buikje! Goh, er stond inderdaad als voetnoot in roze onder het recept dat gevoelige darmpjes niet zo best op spruitjes reageren.  Lees meer