Het middaguur was nog niet aangetikt toen de jongeman voor mij stond in de plaatselijke super. Op de lopende band stond voor mijn broccoli treurig 12 blikjes goedkope bier opgesteld. Hij had die ochtend rum als ontbijt genuttigd want de fles moest toch op bralde hij vriendelijk tegen de dame achter de kassa die subtiel zijn dominante adem negeerde. We wisselden een blik van verstandhouding uit: die blikjes gingen vandaag ook op. En morgen zou hij weer bij een andere supermarkt staan. Lees meer
Alsof de vrijheid, de tropische sferen ons in een soort van overmoedige stemming brachten, namen we tijdens iedere vakantie grote besluiten. Na onze eerste vakantie werd het samenwonen. Na de tweede kochten we een huis en hopsa, na een heerlijk weekje Turkije gingen we voor een kind.
Na de tweede cyclus was het gelijk raak. En na negen maanden plus negen dagen kregen we ons eerste goed gelukt exemplaar. Een kind doet de was! Dachten we… Lees meer
Opvoeden doet iedereen op zijn eigen manier. En dat is prima, dat mag gewoon! Maar door die vrijheid van opvoeden, zoals jij denkt hoe het moet, komen er wel verschillende ideeën over de opvoeding. Populaire onderwerpen als borstvoeding versus flesvoeding en vaccineren passeren dikwijls de revue en sommige ouders steken hun mening niet onder stoelen of banken. Maar het onderwerp ‘met z’n allen naakt’ komt niet zo vaak voorbij.
Vandaag wel. Want ben jij een ouder die in het bijzijn van de kinderen alles laat bungelen en zich poedelnaakt helemaal comfortabel en vrij voelt? Of heb jij meer zoiets van, mijn kinderen hoeven deze wanhoop niet te aanschouwen?
Er is geen goed of fout. Niemand heeft daar regels voor opgesteld, laat staan een handleiding. Toen ik zelf nog geen moeder was, kwam mijn nichtje logeren. Ze was nog geen twee en had een douchebeurt nodig. Mijn nichtje wilde graag dat ik met haar meeging, maar toen stond ik voor een dilemma.
Lees meer
Het uur van 16:30 tot 17:30 vind ik altijd maar lastig door te komen. Het is een rampuur. De kinderen lopen vaak met hun ziel onder de arm en ik kan mezelf nog niet toestaan om de televisie aan te zetten. Maar het is weer achter de rug, want ik heb de klok 17:30 zien aantikken. De kinderen zitten rustig op de bank een filmpje te kijken en ik kan aan het avondeten beginnen, wetend dat het nog een half uurtje duurt voordat mijn man weer thuiskomt.
Maar dan gaat de telefoon en ik vrees het ergste. Ik wil het belletje negeren, ik wil het niet horen. Nee, niet nu, niet vandaag! Maar ik kan er niet omheen en dus antwoord ik de telefoon maar weer.
“Schat, ik ben een uurtje later.” Lees meer
‘STOP MET POSITIEF OPVOEDEN!’ Luidt de kop van het artikel in koeienletters. Ja hoor, daar gaan we weer, denk ik bij mezelf. Het opvoeden zonder straffen en belonen had ik allang opgegeven. Maar enige positiviteit had ik toch nog wel gezellig gevonden. Zeker wanneer je weer eens in een negatieve spiraal bent beland, want als ik de kop moet geloven, ben ik echt goed bezig! *huil*
Maar, laten we eerst het artikel even lezen, want er zit vast een addertje onder het gras.
Ik citeer:
“Positief opvoeden, goed gedrag belonen en slecht gedrag zoveel mogelijk negeren. Dat klinkt heel erg… nou ja… positief. Maar is dat het ook helemaal? Of zitten er toch wat addertjes onder het gras?”
Ah, een addertje! Meerdere zelfs! Lees meer
Als jongste van drie kinderen kreeg ik regelmatig het één en ander doorgeschoven. Nu had ik het ‘geluk’ dat ik als derde, na twee jongens, een meisje was. Wat dus inhield dat ik ook weleens iets nieuws kreeg. Maar alles wat enigszins doorgeschoven kon worden, werd doorgeschoven. Ook kwam er regelmatig een zak vol met kleding bij mijn twee grotere nichten vandaan. Ik vond dat geweldig, het kon mij niet schelen dat het ‘afdankertjes’ waren, voor mij was alles nieuw.
En toch, toen ik zelf mijn eerste kindje kreeg, kocht ik alles nieuw. Van de babykamer tot de sokjes. Ik gaf enorm veel geld uit aan nieuwe spullen. Tweedehandse afdankertjes kwamen er niet in, het kwam geeneens bij mij op iets tweedehands aan te schaffen. Mijn kind zou niet lopen in afgesleten jaren ’80 broeken, verschillende sokken en net niet matchende pyjama’s. Nee, mijn kind zou een koninklijke behandeling krijgen, dat verdiende ze! Lees meer
Ik hou van een seizoensverandering. Echt, ik hou van de zonnestralen na een koude barre winter. Ik hou van alle nieuwe kinderkledingcollecties die ik voor ogen krijg en ik hou van het vullen van de kasten. Maar er is iets aan dit tafereel waar ik niet van hou.
Ik hou niet van het opruimen van de kinderkleding. Ik knip nog liever hun teennagels met mijn tanden dan dat ik die kleertjes van ze moet uitzoeken en opbergen. Tijdens het opbergen kom ik namelijk kleding tegen die ik al eerder had opgeborgen. Bewaarde kleding van mijn oudste dochter, voor mijn jongste dochter. Kleding waarvan ik geen afscheid kon nemen. En ook al had ik mezelf een aantal jaar geleden plechtig beloofd bij het uitpakken van een doos doorgepoepte rompers, om deze zooi niet meer te bewaren, gebeurt het toch telkens weer. Lees meer
Ik ben een newbie-moeder. Zo één die net komt kijken. Een moeder van een baby, of mag ik haar al dreumes noemen nu ze dertien maanden oud is? De meningen zijn verdeeld. Ik weet wel dat ik het eerste jaar heb volbracht. Of ik het gedaan heb, zoals ik het had willen doen? Nee, absoluut niet! Er kwamen namelijk bepaalde dingen op mijn pad, die had ik daar niet verwacht.
Wat ik kan zeggen over het eerste jaar van het ouderschap…
Zó leuk, maar ook zó zwaar!
Zo leuk: Het ultieme oergevoel van het baren van een kind. Een levend wezen op de wereld zetten, zo bijzonder en euforisch.
Zo zwaar: Alle kwaaltjes die daarbij komen kijken. Aambeien en verstoppingen… Mijn hemel, de eerste keer poepen, alsof ik klaar stond om te bungee jumpen maar eigenlijk niet wilde gaan. Bang om te springen. Of de gevoelige hechtingen die vervolgens gevoelige littekens worden. Komt het ooit nog goed?
Lees meer
Ik heb drie flinke baby’s gebaard: 3820, 4100 en 3800, een beetje trots was ik wel. Want zie je wel, die dertig kilo die ik aankwam, ging grotendeels naar mijn baby! Tja, rekenen was nooit mijn sterkste vak.
De eerste keer na de bevalling op de weegschaal was ook wel een beetje confronterend, want ik had toch echt nog 15 kilo te gaan. Maar al te druk maakte ik me er niet om, ik gaf namelijk borstvoeding! Hoppa, in the pocket, een natuurlijke manier van afvallen. Ja toch? Die skinny heb ik zo weer aan!
En opeens waren we acht maanden verder en ik liep nog steeds in die positiebroeken met extra stevige band om mijn blubberbuik een beetje bij elkaar te houden. What went wrong? Lees meer
Het huishouden is natuurlijk een heel breed begrip en het is maar net wat je daar zelf allemaal onder verstaat. Hoe dan ook, een huishouden is een grote kostenpost, zeker wanneer je een huishouden met drie kinderen en een hond runt. Ik vraag me regelmatig af waar we op kunnen besparen in het huishouden en ik moet je eerlijk zeggen dat de man daar een betere kijk op heeft. Zo heeft hij onlangs bijvoorbeeld alle gloeilampjes vervangen voor ledlampjes, het scheelt een hele hoop energie kosten.
Ik vroeg hem nog meer punten waar we kunnen besparen in het huishouden en dit zijn zijn tips.
Kijk van tevoren goed hoeveel je per maand uitgeeft en hoeveel je zou moeten uitgeven (groot verschil) aan boodschappen. Je zult meteen al zien dat je heel wat kunt besparen, dág repen Tony Chocolonely’s en flessen wijn. Stel het bedrag vast en doe dat contant in je portemonnee. Combineer dit met het van tevoren een boodschappenlijstje maken, en je gaat veel bewuster boodschappen doen en bespaart zo tientallen euro’s. Lees meer