Ik ontving onlangs een app’je van mijn man. Het was geen pikant app’je, ik zou geeneens meer weten wat daarin zou moeten staan. Nee het was een app’je met ‘shampoo en vuilniszakken’. Een kort boodschappenlijsje met dingen die ik niet vergeten moest.
Het ligt niet aan hem, hij geeft gewoon wat feiten door. Het is het moederschap. Er zijn namelijk tientallen feiten die ik herinneren moet, omdat mijn gezin het nodig heeft. Er zijn altijd gedachtes en dingen aan mijn hoofd. Soms schieten ze er snel doorheen. Soms blijven ze hangen. Maar ze gaan altijd verschillende richtingen op. En dat is best vermoeiend.
Gezinsmanager
Ik ben voornamelijk thuis bij mijn kinderen, wat inhoud dat ik feitelijk een manager ben. Een gezinsmanager weliswaar, maar onderschat de taken niet. Naast mijn fulltime job als gezinsmanager, werk ik zoveel mogelijk thuis en daar ben ik mijn baas dankbaar voor. Maar tijdens dat thuiswerken, wil mijn jongste kleien en mijn middelste een potje kwartetten.
En het zijn niet de kinderen of de boodschappenlijstjes die het allemaal zo vermoeiend maken. Het is alles bij elkaar. Maar dan ook alles. Het huishouden, eten koken, haren doen, op tijd op school, op tijd bij de clubjes, op tijd bij de peuterspeelzaal, plannen, verzorgen, liefde geven, streng zijn, gewoon ALLES.
Een liefdevolle en betrokken vader
Ik prijs mezelf gelukkig met een man die bijspringt waar hij kan. Hij helpt met de kinderen naar bed brengen, hij leest de kinderen verhaaltjes voor omdat ik mijn ogen niet kan openhouden. Hij is een liefdevolle en betrokken vader. En ook al doet hij wat hij doen kan, ik ben altijd degene die aan het managen is. Ik ben degene die vertelt wat er gebeuren moet. Ik ben degene die aanwijst waar iets ligt. Ik ben degene die bijhoudt wie waar wezen moet. Zonder mij was er geen shampoo om de haren te wassen. Zonder mij waren er geen voorleesboekjes uit de bieb.
En dit is waarom, beste medemoeders, waarom een moeder altijd zo moe is. Niet vanwege slaapgebrek, nou ja een beetje misschien. Ook niet vanwege de ontbrekende hulp, want die is er wel. Maar vanwege het feit dat de hersenen van een moeder altijd maar aan het ratelen zijn. En door en door en door.
Altijd moe
In de meeste gezinnen zijn het de moeders die de eindeloze lijstjes afwerken. Die alle activiteiten en bezigheden van de andere gezinsleden in goede banen dient te leiden. Het is een zelfveroorzaakte mentale belasting, want wees eens eerlijk, stel je doet het niet dan komt het ook wel goed. In eerste instantie wordt je gezin misschien gevoed met gevulde koeken en restjes uit de koelkast, maar uiteindelijk pakt de man het ook wel op. De wereld draait gewoon door.
Tot je je taken toch maar weer oppakt, want ach ja, het is de natuur die het zo heeft bepaalt. En bovendien moet de stofzuigerzak vervangen worden en het zout in de vaatwasser bijgevuld. Wat doen die vieze sokken daar in de hoek van de slaapkamer? Oh ja en de biebboeken moeten terug.
Dat, beste moeders, dat is waarom moeders altijd zo moe zijn.
Afbeelding: Shutterstock