‘Ik begin langzaam wakker te worden. Ik hoor de vogeltjes fluiten, het zonlicht komt door de gordijnen. Ik zit nog in de wittebroodsweken van mijn huwelijk en voel mijn man naast me liggen. Een seconde later val ik van mijn witte wolk en voel overal huidschilfers in mijn bed liggen. Ik wil opstaan, maar voel dat mijn wang vastgeplakt zit aan mijn kussensloop. Ik trek mijn wang langzaam los van het kussensloop en het wondvocht stroomt langs mijn gezicht. Ik loop naar de badkamer om het wondvocht te deppen met een wc papiertje. Ik wil douchen, maar zie dat ook de wonden op mijn armen vastgeplakt zitten aan mijn pyjama. Ook die trek ik uit, waardoor ik de wonden opentrek. Mijn kleding gooi ik in de was en ik sta huilend van de pijn onder de douche. Huilend van het zelfvertrouwen wat elke dag minder wordt en van de wonden op mijn lichaam die maar niet dicht lijkten te gaan. Mensen die alsmaar vragen wat er aan de hand is, mensen die denken dat ik brandwonden heb. Gelukkig droogt het wondvocht elke dag een soort van op, maar als ik dan weer ga slapen begint de ellende weer opnieuw.’
Dit is een terugblik van heel veel jaar geleden, die voor mij toch wel een traumatische ervaring heeft opgeleverd. Ik ben hierdoor anti-pil geworden. Want wat bleek? Ik kan niet tegen de pil. Ik ben uiteindelijk gestopt met de pil en binnen 3 maanden gingen mijn wonden weer dicht. Ik ben nog 2 jaar bezig geweest met de gevolgen van 6 maanden pil gebruik. ‘Wetenschappelijk onderzoek’ heeft voor mij een ander betekenis gekregen na deze periode. Artsen gaven niet toe dat mijn wonden aan de pil konden liggen. Lang verhaal kort, ik wist wel beter. Ik heb het zelf namelijk aan den lijve ondervonden.
Wat heeft dit nou met het onderwerp vaccinatie te maken? Nou eigenlijk niet veel, maar mensen komen al snel met termen als wettenschappelijk bla bla bla.. en daar heb je mij dus niet mee. Ik deed niet mee aan dat wetenschappelijk onderzoek! Het RIVM wil graag dat iedereen de vaccinaties krijgt, en dat snap ik. Maar ik ben geen gemiddeld persoon en mijn kinderen zijn ook geen gemiddelde kinderen. Ik heb last van allergieën, van huiduitslag, ik reageer heftig op hormonen. Wat voor schade richt ik aan bij mijn kinderen of heb ik al aangericht? Daar ben ik bang voor!
Mijn oudste dochter haar hele rug lag open toen ze 14 maanden was. Open wonden op haar rug. Misschien kan je je voorstellen wat dit met mij deed, gezien hierboven beschreven staat. Is dit een allergie geweest? Heeft de vaccinatie daarin een rol gespeeld? Ik weet het niet.
Ik ben niet bang voor de ziektes. Natuurlijk wil ik niet dat er mensen dood gaan aan deze ziektes. Maar welk risico neem ik? Wat zijn de blijvende gevolgen van vaccinatie. Openheid hierover. Maar nee, ik krijg alleen een oproep en dat is het. Waar is mijn persoonlijk advies? Ik wil best vaccineren, omdat de bevolking hier mee gebaat is. Maar een beetje meer openheid hierover moet kunnen toch?
Wat ik zou willen zien is dat het consultatiebureau constateert dat mijn medische dossier niet leeg is, en dat ze aanraden, gezien mijn verleden (wat veel meer is dan hierboven beschreven staat) een ander vaccinatieplan op te stellen. Dat had ik graag gezien. Maar ik was jong, met mijn eerste kind, en vond het al een heftige verandering in mijn leven dat ik me daar niet van bewust was. Als ik íets anders aan had willen pakken, is dat het. Niet niet-vaccineren, maar een alternatief vaccinatieplan. Waarom is dat niet normaal?
Nu laat ik haar free-riden, omdat ik dit plan onder begeleiding van een homeopathische arts wil uitvoeren. Zijn mijn kinderen nu een bedreiging voor de samenleving?
Het is makkelijk om pro-vaccinatie te zijn als je zelf geen mogelijke schade van vaccineren hebt ondervonden. Hopelijk gaat de zorg veranderen, en sluit het vaccinatie-programma meer aan bij mensen die risico lopen op bijwerkingen. Gehoord worden, en een persoonlijk plan lijken mij mooie alternatieven. Een oprecht en eerlijk onderzoek naar de negatieve gevolgen van vaccineren zou helpen om de juiste keuze te maken. Hoe fijn is het als risicogevallen mogen meeliften op de ‘paraplu’ van de meute. Dat ze mogen ‘free-riden’, omdat dat de juiste keuze is voor dat individu.
Dus ja, ik ben banger voor vaccinatieschade dan voor de ziektes. Gebaseerd op mijn eigen verhaal, niet wetenschappelijk onderbouwd en zonder bronvermelding.
Afbeelding: Shutterstock
Ik heb zelf een alternatief vaccinatie plan gemaakt, niet alle prikken gegeven en een aantal via de huisarts omdat ik geen grote cocktails tegelijk wilde geven, en ja die moesten we dan dus zelf betalen! Recht op vaccinatie, alleen als je doet wat men op het consultatie bureau wil, en dus wat de overheid wil
Duidelijk verhaal Marlies. Je zegt het goed, Jij bent banger voor de gevolgen van de vaccinatie, ik ben banger voor de risico’s van niet vaccineren. Nu zou ik een verhaal kunnen vertellen over statistieken en onderzoeken en ik zou het fijn vinden als ik je zou kunnen overtuigen dat je angst niet realistisch is.
Maar ik begrijp dat dat moeilijk is, omdat de angst voor jou juist heel realistisch is. Het is moeilijk rationaliseren tegen emotionele gevoelens.
Je schrijft dat je persoonlijk advies en meer openheid zou willen. Ik begrijp uit je verhaal dat je wel advies vraagt bij een homeopaat, misschien zou je ook eens advies kunnen vragen aan bijvoorbeeld een kinderarts of een allergoloog? Ik weet zeker dat deze niet betaald worden door het RIVM, dat ze er geen persoonlijk belang bij hebben als jij je kindje wel of niet laat inenten én dat ze weten waar ze over praten. Kun jij dat ook allemaal zeggen over je homeopaat?
Ik weet niet of de homeopaat, die ik nog moet vinden, mij de juiste adviezen gaat geven. Ik vind het jammer dat ik nu pas kritischer durf te zijn. Ik hoop dat mijn kinderen helemaal geen schade hebben opgelopen. Maar hoe weet ik dat? Hoe kan ik dat testen? Hoe kan ik mijn kind toch inenten zonder nadelige gevolgen? Hopelijk heb ik het helemaal mis en heb ik mijzelf onnodig zorgen gemaakt. Maar ik ga uitzoeken wat ik anders kan doen, zodat ik achteraf geen spijt heb en denk ‘dat had ik anders moeten doen’ want dat gevoel heb ik nu. En inderdaad de tips die jij meegeeft vind ik fijn, want waarom zou een homeopaat wel alle wijsheid in pacht hebben. Wij gaan het hier vast nog eens in levende lijve over hebben.