Mijn dochter is gevoelig voor gluten. Het is niet levensbedreigend, maar wanneer we de gluten vermijden heeft het een duidelijk effect op haar. Het is niet gemakkelijk. Ook al komen er steeds meer glutenvrije producten op de markt, het blijft een zoektocht. Deze zoektocht is al vervelend genoeg, maar ik kan me niet voorstellen hoe vervelend het moet zijn voor ouders van kinderen met een levensbedreigende voedselallergie. Want voor deze glutensensitiviteit ben ik al telkens weer opnieuw verantwoording aan het afleggen, omdat het vaak niet serieus genomen wordt. Het creëren van een allergeenvrije omgeving voor kwetsbare kinderen is vaak teveel gevraagd.
Ik wil absoluut niet alle ouders en leraren over één kam scheren. Er zijn erbij die het probleem en de urgentie snappen. Maar helaas zijn er gek genoeg ook heel veel volwassenen die de voedselallergieën niet serieus nemen. ‘Hip aandacht vragen en geitenwollensokken aanstellerij’ noemen ze het. Ik maak geen grapje!
Ik vraag me af hoe het komt? Leven we echt in zo’n kortzichtige maatschappij? Of is het omdat het voor een ander niet altijd zichtbaar is? Wanneer je kind met krukken loopt, wordt er rekening gehouden met dat kind. Hij of zij kan niet mee gymmen of rennen op het schoolplein. De omgeving wordt aangepast. Het is dan de normaalste zaak van de wereld dat de klas rekening houdt met het kind, dat ze hem bijvoorbeeld niet opzij stoten. Is het eerlijk om de rest van de klas te vragen om rekening te houden met dat ene kind? Ja natuurlijk! We leven in een gemeenschap toch? Wanneer er iemand in een gemeenschap een speciale behoefte heeft, houden we rekening met deze behoefte en helpen we daar waar we kunnen.
Een kind met een voedselallergie moet zelf leren om te gaan met zijn of haar beperking. Dat is waar, maar je kunt van een kleuter niet verwachten dat hij of zij continu weet welke voedingsstoffen in het eten zitten. Ook kunnen zij vaak de consequenties niet overzien wanneer ze met een pinda allergie, wel dat ene boterhammetje met pindakaas nemen. De allergie kan zelfs zo erg zijn, dat alleen aanraking van het product al problemen kan opleveren. Vinden we het dan nog steeds hip aandacht vragen en geitenwollensokken aanstellerij?
Omgaan met (ernstige) voedselallergieën is al lastig genoeg. Laten we er niet te lacherig erover doen, het is namelijk geen grapje. Maar neem eens de tijd om je te verplaatsen in de ander en te verdiepen in het probleem. Het probleem is namelijk geen hype die wel weer overwaait. Het probleem is een voedselallergie, niet altijd zichtbaar, maar wel altijd aanwezig.
Afbeelding: Shutterstock
Ik begrijp de boodschap in je artikel heel goed. Heel toevallig heb ik vandaag een artikel geschreven (gaat morgen online) over de levensbedreigende pinda-allergie van mijn dochter. Mijn ervaring met de omgeving verschilt van week tot week, maar is best positief.. Over het algemeen krijgen we veel begrip en wordt er veel rekening gehouden met haar allergie. Misschien wel juist omdat het levensbedreigend is, nemen ze het serieus. Ik heb de laatste jaren regelmatig gezegd dat een pinda-allergie weliswaar doodeng is, maar dat het in het dagelijks leven makkelijker is om mee te leven dan een allergie voor gluten, ei of koemelk. Juist omdat die allergieën vaak minder serieus worden genomen en niet in de laatste plaats omdat die allergenen zoveel moeilijker te vermijden zijn. Steeds meer kinderen zijn allergisch. Ik hoop dat het begrip de komende jaren groeit en dat er ondertussen hard wordt gewerkt aan de kennis en middelen om het leven met een allergie makkelijker te maken. Ik wil jou in ieder geval veel sterkte wensen. Een voedselallergie is zeker geen grapje. Goed dat je er aandacht voor vraagt!
Bij de eerste bijna geen potjes gebruikt, alleen als we op pad gingen. Onze tweede van 15 mnd. kreeg ze wel wat vaker dan dat
Ik denk dat het mbt de geitenwollensokken meer gaat richting de hype die is ontstaan rondom superfood. Veel mensen beweerden toen een intolerantie te hebben en veel baat te hebben bij superfood. Een hype is zeker niet te verwarren met een allergie of intolerantie. Tussen intolerantie en allergie bestaat ook veel verwarring. Onze jongste heeft een koemelkeiwitallergie. Een rare benaming als je het mij vraagt want het is een (tijdelijke) intolerantie. Benamingen zijn daarin niet altijd juist en hierdoor denken veel mensen dat haar intolerantie een allergische reactie kan veroorzaken. Gelukkig is het altijd ‘enkel’ gebleven bij veel kramp en eczeem. Ik gebruik even een kleine ” aanhaling want t.o.v. een allergie is dat een kleine reactie.
Hopelijk waait de hype van superfood e.d. snel over.
Misschien is het een idee om te vermelden dat ze een intolerantie heeft (mbt de opvatting erover) en geen gevoeligheid? Gevoeligheid klinkt mij wat algemener in de oren en zal ik ook niet zo serieus nemen als een intolerantie.
Sommigen menen gevoelig te zijn voor heel veel dingen. Gevoelig is op zich een vaag woord. Als dat woord maar vaak genoeg wordt gebruikt ontstaat er een soort immuniteit voor dat woord wat maakt dat er niet meer zo zwaar aan wordt getild. Sommige ouders menen immers dat hun kindje overal gevoelig voor is (denk hierbij aan indrukken). Hierover ontstaat ook gauw een mening. Zowel over ouder als over kind.
Succes!