Het gebeurde ergens tussen sinterklaas en kerst. Ik kan het heel stoer de ‘negeren modus’ noemen, maar ik moet bekennen dat het gewoon even geen prioriteit had: de 2e verjaardag van mijn jongste. Of, misschien beter gezegd, ik ging er iets te laconiek mee om.
Reclames vlogen om de oren, ‘nu of nooit!’ kortingen, ‘voor de middag bestellen = €… korting’ trucjes en andere verleidingen negeerde ik koelbloedig. Vlinders verjaardag was pas in het nieuwe jaar en dat voelde nog zooooo ver weg. Dus vlak na oud&nieuw toen het vuurwerk nog nasmeulde en de kinderbijslag vers op de rekening stond besloot ik eindelijk DE Magische Unicorn te bestellen. Ik zocht en zocht. In winkels. Online. België. Ja, ik spamde zelfs tot twee keer toe de fabrikant via instagram, maar het bleef een stil en unicornloos bestaan: uitverkocht. De enige info die ik via een webshop kon lospeuteren was 6-8 weken wachttijd. Lang leve de commercie die sinterklaas en kerst heet!
Ok, die had ze dus tegoed dan maar plan B: het Magische Vriendjes kasteel. Om jullie wat leestekens te besparen: idem verhaal. De stress baande zich al een weg naar mijn nek: plan C. Nog maar drie dagen. Losse vriendjes: 14 dagen wachttijd! Say what?!
Enfin, per stom toeval kon ik nog de speelhuisvariant in de sale scoren. En toen ik de dag voor haar verjaardag naar de Hema snelde voor een instagram waardige goudkleurige ‘2’ ballon (‘sorry mevrouw, uitverkocht!’ ) griste ik nog wat dikpunters en een kleurboek mee. Eenmaal thuis, zaterdagavond, bleek het inpakpapier net genoeg voor het doosje potloden. Gelukkig hadden we nog iets rood-wit met rendieren over van de kerst. En die kekke slinger in snoepkleurtjes bleek voorzien van een ‘1’ ipv ‘2’ dus scheurde ik die half kapot en vouwde ‘m subtiel tussen de deurtjes van de kast. Van de overbuurvrouw kregen we nog een retro slinger met vlinders in ieder geval beter dan de verschoten plastic variant die ik in de haast afgelopen zomer in een tasje had gepropt na dagenlang in de regen te hebben gehangen.
Op de tweede zondag van januari vierden we het leven. Zonder chocolade taart want die bleek al op bij de plaatselijke super. Met een stralende peuter. Die wel 100x ‘hieperdepiep hoeraaaa’ zong, enthousiast papiertjes scheurde, te veel chips at, pannenkoeken eiste als avondmaal (en kreeg) en mijn inventaris bekladde met haar ‘isse mij isse Vlinder niet aankomen’ potloden. HET cadeau was een op marktplaats gescoorde speelhuisje in duidelijk ‘gebruikte’ staat.
Ergens in het voorjaar draaft er een unicorn door het huis. Tegen die tijd sla ik ook alvast maar in voor haar derde verjaardag. Scheelt weer wat stress..
Ik koop het hele jaar cadeautjes voor sinterklaas, kerst, verjaardag etc. scheelt een hoop stress maar ook een hoop geld.
Haha heel herkenbaar. Vooruitschuiven tot het te laat is 😉
Koop de cadeautjes nu direct als ik ze zie en in de aanbieding zijn. Zelfs als het een half jaar van tevoren is. Scheelt een hoop zorgen en stress.