Ik ben, zoals ze dat noemen, een thuisblijfmoeder. Volgens de encyclo.nl is de definitie van een thuisblijfmoeder; een moeder die niet werkt, maar thuisblijft om zoveel mogelijk tijd met haar kind of kinderen te kunnen doorbrengen; niet-werkende moeder. En als ik die leuke tegeltjes moet geloven is de definitie; iemand die al het werk doet, helemaal voor niks!
Er is al veel gezegd en geschreven over en door thuisblijfmoeders. Voor de één is het een voorrecht om thuis bij de kinderen te zijn, voor de ander is het een noodzaak. Wat de reden ook is dat je een huissloof, senior planner, corrupte politie, kapper, serveerster, kunstenares, verpleegkundige, beveiliging, chauffeur, schoonmaakster (valt onder huissloof), actrice, uuh ik bedoel dus 24/7 moeder bent, er zijn een aantal dingen die alleen de ‘Stay-at-home-moms’ zullen begrijpen.
Onze baas, of bazen, zijn echt de allerschattigsten aller tijden! Wie kan dat nou zeggen over haar baas?? Daar tegenover is onze baas (of bazen) ook de meest dwingende, ongeduldige, luidruchtige en af en toe zelfs krijsende aller tijden… En de baas gaat ook nooit weg. Blijft altijd eten en blijft zelfs slapen.
Op promotie moeten we héél lang wachten, die krijgen we pas als we oma worden. Een bonus zit er ook niet in, behalve die in de luier.
Een vrijdagmiddagborrel kun je heel goed met je kleintjes uitvoeren, of met de moeder van de speeldate van je kleintje. We proosten vrijdagmiddag op het weekend met ranja (túúrlijk).
Schuldgevoel… Werkende moeders voelen zich weleens schuldig tegenover hun kinderen dat ze werken. Ook thuisblijfmoeders hebben schuldgevoel. Althans, ik wel. Schuldgevoel, omdat je regelmatig verantwoording lijkt te moeten afleggen…
Je krijgt namelijk vragen als: “Waarom werk je niet?”. Dan kan ik natuurlijk beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’, maar dat laat ik terzijde. “Wat als je gaat scheiden?” Dan kan ik natuurlijk zeggen dat dat geen basis is van je relatie… Doe ik ook niet, ook dat laat ik terzijde. “Wat doe je nou zo de hele dag? Vind je dat niet saai?” Oef! Nu kan ik weer beginnen over ‘moeder zijn is ook een baan’. Maar dat vind ik eigenlijk helemaal niet, moeder zijn is geen baan.
Alle moeders zijn namelijk moeders, met of zonder baan. We zijn allemaal gek op die kleine draakjes, we hebben allemaal schuldgevoel en we zijn allemaal bang dat we onze kleintjes zo nu en dan helemaal verknippen. Maar dat maken we weer goed met kusjes, knuffels en er zijn op de momenten dat we er moeten en kunnen zijn. En aan het eind van de dag brengen we die kleine baasjes maar al te graag naar hun bed om ze te zien slapen. En dan realiseren we ons dat het de allermooiste wondertjes op de aardbol zijn.
En dat begrijpen we allemaal, ja toch moeders?
Kijkje achter de schermen? Volg Voormijnkleintje.nl op Instagram
Ja ik begrijp je helemaal! Erg herkenbaar dit ! Ben jarenlang thuis geweest voor m’n kinderen, had geen werk. Heb er geen seconde spijt van gehad! Nu werk ik weer maar ook heel bewust voor mezelf en vanuit huis voorlopig. Het is een voorrecht vind ik waar wij voordat we kinderen hadden al zeer bewust voor gekozen hebben.
Ja ja, deze discussie zal altijd blijven. Onnodig in mijn optiek want je moet doen wat goed voelt (als het niet noodgedwongen is maar vrijwillig). Dat schuldgevoel dat ken ik. Ik werk omdat het moet maar ook omdat ik wil. Ok ik zou best wat minder willen werken maar dat is geen optie, dus…
Dat schuldgevoel proberen te compenseren met andere dingen en gewoon zorgen dat ik veel liefde en aandacht geef.
Eindeloze discussies ga ik niet aan want dan vraag ik gewoon of ze anders al mijn rekeningen willen betalen aan het einde van de maand, dan kan ik minder werken
Haha die bonus. Ik vind het jammer van die verantwoording en die vragen (die worden inderdaad altijd gesteld). We zijn inderdaad allemaal moeders, die het allemaal fantastisch doen. Thuis of niet. 😀
Heel mooi geschreven!
Vind je dat niet saai? Hahaha. Nooit! Goed geschreven!
Mooi stukje. Laten we elkaar gewoon respecteren in de keuzes die we maken. We hebben er allemaal onze eigen reden voor, toch? Liefs
Wat een fijn stukje. Ik ben zelf een werkende moeder en soms heb ik wel het idee dat er echt een kloof is tussen moeders die wel werken en niet werken. Waarbij beide zichzelf het beste vinden. Jij blijft gewoon lekker open heel prettig. Ik werk trouwens ook omdat ik het wil maar ook omdat ik vakantie, uit eten en kleding ook belangrijk vindt. Ook dat geeft soms wel schuldgevoel hoor.
Precies! Respect voor de (buitenshuis) werkende moeder en respect voor de (thuiswerkende) moeder. Laten we minder oordelen. Elkaar in elkaars waarde laten. Minder naar de ander kijken. Meer naar onszelf.