Afbeelding: Shutterstock
En toen was het stil. Stil op het blog. Niet in mijn hoofd. In mijn hoofd blijven de woorden malen. Soms gaan ze links, soms gaan ze rechts. Maar altijd dezelfde woorden.
Wat is er gebeurd?
Voor degene die zich nu afvragen ‘wat is er aan de hand’? Nou, dat weet ik zelf eigenlijk ook nog niet. Misschien is er wel helemaal niks aan de hand. We moeten afwachten.
Maar afwachten is hell.
Afgelopen donderdag heeft mijn jongste dochter een kijkoperatie gehad. Deze operatie is een controle of de plek waar in het verleden een tumor zat, nog rustig is en of haar behandeling in het verleden geslaagd zou zijn. Oftewel, even kijken of de kanker niet terug is gekomen. Het hele verhaal van toen lees je hier, mocht je dat willen.
Inmiddels zijn we ruim drie jaar na de behandeling en heel wat positieve controles verder. We hadden vertrouwen, heel veel vertrouwen. Misschien waren we wat laconiek.
Hee hallo hoogmoed, hier de val. Zo voelde het letterlijk. Mijn eerste woorden waren na het nieuws van de arts dan ook, ‘zo die zag ik niet aankomen’.
Wat zei de arts?
Woorden die ik niet zag aankomen. ‘We hebben een biopt genomen.’ Maar nog veel meer woorden. Positieve woorden, minder positieve woorden. Woorden die nu malen door mijn hoofd.
Woorden waar ik niks mee kan, want ik weet niks. Interpretaties van de woorden van de arts waar ik niks mee kan, want ook zij weet niks.
We moeten afwachten. Wachten op een uitslag die de woorden een betekenis kunnen geven.
Een positieve betekenis. Oh god, laat het een positieve betekenis zijn.
Mijn kaarsjes branden en mijn duimen draaien voor een goed bericht. Liefs!
Sterkte! Duim voor jullie voor goed nieuws.
jeetje wat heftig Pauline..Ik hoop dat de uitkomst gunstig is, de stress lijkt me vreselijk..xxx
Sterkte…!!!
Heel veel sterkte! We duimen voor jullie!
Ik denk veel aan jullie! x
Heel veel stekte om deze dagen door te komen. Ik kan alleen maar voor jullie hopen dat er positief nieuws is.
Heel erg veel sterkte… wat een naar bericht. En een dikke knuffel voor jullie natuurlijk!
Heel veel sterkte gewenst. Ik duim heel hard voor een goede afloop!
Met jouw columns heb je al menigmaal een glimlach op mijn gezicht getoverd op momenten dat ik het moederschap maar ingewikkeld vond. Jouw humor relativeert alles zo lekker… Ik zou willen dat ik de goede woorden had om dit te relativeren, maar ik besef: die zijn er niet. Ik hoop echt heel hard mee op een positief vervolg, op nog veel meer reden om na de uitslag laconiek en luchtig verder te kunnen. Geen val na de hoogmoed, maar ‘gewoon’ een kerngezonde dochter. Sterkte deze onzekere dagen.
Jeetje wat een heftig bericht. Ik wens jullie alle kracht en sterkte op dit moment en wat nog gaat volgen. Sterkte!
Pauline en Arno, we duimen voor positief nieuws!
Jeetje, stil van…wat een onzekerheid en kan mij je angst goed voorstellen. Zonder betekenis van woorden is die killing. Sterkte en ik duim mee voor goed nieuws!! x
Jeetje wat is dit heftig, laat het positief zijn, ik duim heel hard met jullie mee.
Sterkte, ik hoop op positieve woorden xxx
Ik kan me maar een heel klein beetje voorstellen hoe jullie je nu voelen. Heel veel sterkte en ik hoop mee op een positief bericht. Xxx
Heel veel sterkte. Ik denk aan jullie!
Jakkes! Ik snap dat jouw hoofd vol zit…Sterkte en ik zal de komende tijd alle positiviteit die kant op sturen 😉
Jeetje wat heftig zeg! Ik duim met jullie mee!liefs!