Zeer onproductieve dingen die ik doe

De kinderen gaan naar school en ik kom eindelijk toe aan mijn to-do-list.

Althans, dat zou je denken. Ik ben tenslotte een ’thuisblijfmoeder’ die zeeën van tijd heeft toch? Nu was mijn talent in het plannen van mijn taken nooit écht fantastisch. De dagen dat ik mijn gehele to-do-list heb afgewerkt zijn op één hand te tellen.

Maar daar was altijd een reden voor, want je weet wel… kinderen. De keren dat ik ‘vrij’ van ze was, was tijdens het middagdutje. En dan moesten ze ook nog eens dat middagdutje tegelijk doen. Iedere moeder weet dat dat een vaardigheid is, waar je óf heel veel voor geoefend moet hebben, óf waar je zeer getalenteerd voor moet zijn. Oftewel, de keren dat ze allemaal tegelijk een middagdutje deden, waren zeldzaam.

Maar nu. Nu gaan ze naar school.

En er zijn dagen, dan lukt het. Dan spuiten de artikelen uit mijn vingertoppen en dan vliegt de was de kast in.

Maar, ik zal niet liegen of het beter voordoen dan het is, er zijn dagen dan ben ik onproductief. Zéér onproductief en dan vraag ik me aan het eind van de dag af wat ik in hemelsnaam gedaan heb?

Die dagen gaan als volgt… 

De kleintjes zijn naar school gebracht, ik ben klaar om bergen te verzetten. Ik wil beginnen met het uitwerken van een artikel. Maar eerst koffie. En terwijl ik mijn bakkie koffie drink, check ik even mijn Facebook.

En Instagram. Ach what the heck, ik check Tiktok ook nog even.

En plots zit ik weer op Facebook.

Shoot! Ik had nog schone was in de droger. Ik haal het uit de droger, zet de mand op bed en zet ondertussen de tv aan. Hé, dit is een leuke serie. Ik ga op bed zitten en kijk tv.

Een half uur later…

Fok, ik moet nu echt wat gaan doen. Maar eerst even plassen. Terwijl ik naar de wc loop, zie ik mijn hoofd in de spiegel. Sjees, ik mag die wenkbrauwen ook wel weer eens plukken. En dus pak ik na het piesen mijn epileertang en ben zo weer een kwartier kwijt aan het plukken.

Nu ik hier toch sta kan ik ook wel meteen even mijn nagels knippen. Om de één of andere reden neem ik daar nooit de tijd voor, behalve wanneer ik last heb van uitstelgedrag. Uitstelgedrag voor het huishouden.

Het is weer tijd voor een bakkie koffie. Laat ik Facebook nog eens checken, even kijken of ik nog iets belangrijks gemist heb.

Nutteloze berichten – scroll – nog meer nutteloze berichten – scroll, scroll – even klikken op de clickbait – baalt dat ik er weer in ben getrapt – scroll, scroll, scroll.

Negentien minuten later.

Oké, ik ga nu even mijn mailbox doorspitten. Productief! Maar ik blijf hangen bij de eerste de beste nieuwsbrief van een kinderkleding webshop. NU 20% KORTING. Toch maar even checken dus.

Ik verlekker mezelf met allemaal mooie outfits en check ook meteen maar weer even de uitverkoop van het vorige seizoen. Ik mik een digitaal winkelwagentje vol. Ik zie het totaalbedrag. Neh, doe toch maar niet. En ik klik snel de website weg, alsof het nooit gebeurd is.

De hond wil eruit. Dat is fijn, want tijdens het uitlaten kan ik mooi even m’n social media checken en de 80 appjes die ik heb gemist.

Tijdens het uitlaten bedenk ik me dat ik ook wel had kunnen gaan hardlopen met de hond. Misschien vanmiddag. Neh, volgende week. Misschien.

Wanneer ik weer thuis kom, besluit ik echt iets productiefs te gaan doen. Ik ren naar boven en gooi een was in de wasmachine. Zoveel werk was dat ook weer niet, dat heb ik toch maar weer mooi even gedaan.

Ik realiseer me dat ik best een kort nachtje gemaakt heb én dat er om 5.00 alweer twee van de drie kleintjes in mijn bed aan het draaien waren. Ik kan eigenlijk best een dutje gebruiken.

Ik kijk op de klok. Damn. Ik heb nog maar twintig minuten en dan moet ik weer op school staan. Laat ik dan nog maar een bakkie koffie nemen.

En dat, lieve mensen, dat is hoe ik een complete dag naar de filistijnen help.

Een zeer onproductieve dag is weer voorbij.

Afbeelding: Shutterstock