Het moederschap bestaat uit mijlpalen van grote dingen. We schrijven ze op of we maken een foto met een milestone kaart, van het eerste lachje, van het eerste tandje, van de eerste stapjes. Vraag een moeder naar haar kleintje en ze zal je vertellen over het eerste woordje, de eerste prikjes hoe hartverscheurend dat was of een hilarisch verhaal over hoe grappig haar kleintje de eerste stapjes zette.
Je kleintje gaat door allerlei fases, leuke fases maar ook minder leuke fases. Veel fases zul je weer vergeten, maar er zijn ook veel fases die je bij blijven. Die je zult herinneren, die zij zich zullen herinneren.
Je denkt misschien dat de mijlpalen je bij moeten blijven, dat je die moet blijven herinneren. Maar eigenlijk zijn het de kleine dingen. De kleine dingen die je in je geheugen moet prenten en niet moet laten vervagen.
Niet de grote mijlpalen, de kleine dingen
Het zijn ook de kleine alledaagse dingen die je kleintje maken zoals ze is. Niet de grote mijlpalen, de kleine dingen.
Die kleine dingen als het kusje en de knuffel voor het slapen gaan. De woordjes ‘slaap lekker’ en ‘ik hou van jou’. Het nog even op haar rug kriebelen, want dan kan ze zo lekker slapen. Die kleine dingen, die wil ik blijven herinneren.
Als ik mijn kleuter naar zijn klasje breng en ik hem een fijne dag wenst en hij op zijn beurt mij een fijne dag toewenst. Als hij onder de douche vandaan komt en telkens weer zich in de handdoek rolt en roept: ‘Hier is een cadeautje! Pak het maar uit!’ en ik telkens weer verrast reageer dat hij in de handdoek zit. Die kleine, maar oh zo grote dingen, die wil ik herinneren.
De sterke voorkeur voor pindakaas die mijn peuter heeft en die dan meestal voor de helft op haar wangen en de handere helft op mijn wangen eindigt, omdat ze me zomaar uit het niets een dikke knuffel geeft. De korstjes die ze stiekem aan de hond doorschuift en haar lieve onschuldige bekkie dat alles weer goed maakt.
Hoe ze met een pak papier zich een hele middag vermaken kan. Hoe ze in geuren en kleuren vertelt op wie ze verliefd is. Hoe hij stralend van trots op een crossfiets wegrijdt. Hoe hij het opneemt voor zijn vriendje tegen het ettertje van de klas. Hoe ze een wandeling van 5 minuten een uur kan laten duren. Hoe ze de hond opzij duwt omdat ze er even door moet.
Gewoon kleine alledaagse dingen
De kleine dingen, geen mijlpalen, maar gewoon kleine alledaagse dingen.
Kinderhandjes met blauwe en rode vingers van de stiften. Broekjes met groene grasknieën. Regenlaarsjes die vol zitten met bagger. Vermoeide koppies bij het verlaten van het schoolgebouw.
Als ik op een dag terugkijk naar wat wazige jaren van het ouderschap. Als ik oud ben en mijn kinderen volwassen zijn en ik denk aan vroeger. Als ze vragen over de grote dingen, de mijlpalen… Dan wil ik ze kunnen vertellen over de kleine dingen.
Het zijn echt de kleine dingen die ik koesteren wil. Laat mij de kleine dingen niet vergeten.
Afbeelding: Shutterstock
Goed geschreven en heel erg mooi om te lezen. Ik probeer ook die kleine dingen zo in mijn geheugen te prenten. Ik geniet ook vaak heel erg van die momenten.
Wat mooi geschreven. Wij genieten ook van juist die kleine dingen.
Het is dan goed dat je ze hier opschrijft! Zo vergeet je ze inderdaad niet.
Heel mooi om te lezen en helemaal waar.