Eerder kwam er al eens een blog voorbij: Ja klopt, ze is klein. En nu schrijf ik: Ja klopt, hij is groot!
Want ja, dat is mijn zoon. Die jongen waar je hardop over praat. “Wie is die grote jongen? Hoort hij wel tussen die kleintjes? Hij is zo groot!”
Ik kan je vertellen, hij is geen jongen die graag jullie ‘kleine kinderen’ opzij duwt om eens even te laten zien wie er de grootste is. En nee, sommige dingen begrijpt hij nog niet. Hij is niet lomp of wild en ook al lijkt het alsof hij jouw kind als ontbijt kan nuttigen, hij is ook niet gevaarlijk. Hij is vijf, geen zevenjarige. Hij hoort gewoon in deze leeftijdscategorie.
Maar hij is ook gewoon groot. En lief, slim en zachtaardig.
Ja, ik weet het zeker, hij is vijf! Ik lieg niet over zijn geboortejaar. En nee, ik geef hem ook geen pokon, dat is namelijk iets wat je aan plantjes geeft, niet aan kleutertjes.
Oh, dat wist je al? Waarom stel je dan zo een gekke vraag?
En ook ik ben ervan overtuigd dat het niet bewust uit je mond komt rollen, om mij of mijn zoon te kwetsen. Maar toch is het erg vermoeiend om er telkens op gewezen te worden: ‘Wat is hij groot zeg!’. Alsof ik dat nog niet gezien had.
Ik snap dat het wonderlijk is dat hij minimaal een kop groter is dan de rest, maar ik zie hem elke dag. Echt nieuw is het voor mij dus niet. Want weet je hoe het op mij overkomt? Het klinkt alsof hij echt niet normaal is, alsof het niet goed met hem gaat, alsof hij er niet mag zijn met zijn lengte.
Wat ik hiermee bereiken wil? Ik wil dat iedereen even nadenkt voordat hij of zij zegt wat eigenlijk al volkomen duidelijk is. Ja klopt, hij is groot. Ja klopt, ze is klein.
Maar ik kan je garanderen dat wij, de ouders, dat ook al gezien hadden.
We hebben het in ieder geval al vaak genoeg gehoord.
Afbeelding kind: Shutterstock
Oh, dit is zoooo herkenbaar! Zoonlief hier is ook een pak groter dan zijn leeftijdsgenootjes. En het is inderdaad zo vermoeiend om het iedere keer weer uit te leggen. En dan heb ik het nog niet over de druk die het soms op zijn schoudertjes legt… Je staat er dus niet alleen in 😉
Ik heb er een hele tijd geleden eens een stukje over geschreven, misschien leuk (en herkenbaar) om eens te lezen 😉 ( https://mrscurlyblog.wordpress.com/2016/06/06/hij-is-nog-maar-9/ )
Hartelijk mee eens. hier ook zn grote boy voor zn leeftijd.. qwa gedrag nog 3 uiterlijk 4 en ze verwachten dan ook vaak dat hij reageert als een kind van 4 en dat is niet zo.. ik ben trots op hem.. en hij een normaal jongetje. het is logies dat hij de lengte van zijn vader heeft en de breedte van zn moeder.. daar komt toch een grote vent uit 🙂 (papa 2 meter en mama stevig)
en inderdaad wat ik veel hoor is pokon… nou ik sta altijd met een mond vol tanden hoe je daar op reageert..
helaas komen ze wat lomper over. (wat nit zo is). maar wat wil je een grote boy met een zachte aanloop, minder kracht heeft. nee iets waar meer in zit heeft ook meer kracht..
voorbeeldje: als een kindje van normaal postuur tegen iemand aan loopt blijft deze staan. gaat onze boys tegen iemand aan lopen valt het om.. niks met lomp te maken maar met zwaarte kracht.. en dan zien de meeste niet.
ik ben trots op onze boys. en ze mogen er zijn..
Als ze vragen of je pokon geeft, kun je misschien Calvé pindakaas antwoorden. “Want daar word je groot en sterk van”.
Of: “Nee, alleen veel liefde”
Of je gaat over de top: ” ja ik doe elke ochtend stiekem een beetje pokon in zijn ontbijt. Daar gaan zn haren ook extra van glanzen.”
Voorkomen kun je het helaas niet en jij blijft ermee zitten terwijl zij t na 2 minuten alweer vergeten zijn.
Mijn zoon is een van de oudste in zijn klas maar hij is ook een van de kleinste! Ik zou juist willen dat hij wat groter en steviger was 😉
Mijn dochter (2) is ook groot. Ze vroegen op de kraamafdeling aan papa waarom ze zo lang moest blijven. Nou uhm… Ze is gisteren geboren… (ik woon in Duitsland en hier is het normaal dat je, zeker bij de eerste, 3-4 dagen in het ZH blijft voor alle controles en hulp bij het starten als mama.)
Ik ben er juist trots op dat Hailey groot en sterk is. Haar familieleden zijn lang en iedereen is breed gebouwd.
Ik zie de opmerking dat ze groot is als compliment. Mijn broer was (en is nog steeds) ook altijd heel groot en stevig. Komt omdat hij alles met pindakaas at. 😉 Hij was een bevestiging van de Calvé reclame. 🙂
Alleen bij het zoeken naar kleertjes vind ik t lastig, dMijn dochter (2) is ook groot. Ze vroegen op de kraamafdeling aan papa waarom ze zo lang moest blijven. Nou uhm… Ze is gisteren geboren… (in Duitsland is her normaal dat je, zeker bij de eerste, 3-4 dagen in het ZH blijft voor alle controles en hulp bij het starten als mama.)
Ik ben er juist trots op dat Hailey groot en sterk is. Haar familieleden zijn lang en iedereen is breed gebouwd.
Ik zie de opmerking dat ze groot is als compliment. Mijn broer was (en is nog steeds) ook altijd heel groot en stevig. Komt omdat hij alles met pindakaas at. 😉 Hij was een bevestiging van de Calvé reclame. 🙂
Alleen bij kleertjes kopen is het lastig, die zijn vaak te smal.
En bij de periodieke onderzoeken heb ik het idee dat ze haar leeftijd soms over het hoofd zien. Maar heb in mijn ruim 2 jaar als moeder genoeg ervaring om alles met een korrel zout te nemen en Online nog even na te kijken hoe of wat.