Het is december en de cadeaus vliegen om je oren. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar kinderen veranderen zo nu en dan in ondankbare gremlins. Meer, groter en beter, maar vooral meer. Ik wil dit, ik wil dat, ik wil alles! Maar weet je, mijn kinderen krijgen niet alles wat ze willen. En geloof me, het zijn kinderen, dus daar zijn ze het helemaal niet mee eens. Dat ze niet alles van hun wensenlijstje krijgen, betekent niet dat ik niet van ze jou. In tegendeel! Ik hou juist genoeg van ze om ze niet alles te geven.
Ik geef je niet alles, want
Ik geef je niet alles zodat je ook tevreden zult zijn wanneer je niets meer hebt dan dat je nodig hebt.
Ik geef je niet alles zodat je niet blind wordt voor anderen.
Ik geef je niet alles zodat je niet verstrikt raakt in de wereld van meer, meer, meer.
Ik geef je niet alles in de hoop dat je niet alleen leert nemen, maar ook leert geven.
Ik geef je niet alles in de hoop dat je ook voldoening krijgt in het geven en niet alleen in het nemen.
Ik geef je niet alles zodat je weet dat je niet alleen jezelf, maar ook anderen leert helpen.
Ik geef je niet alles zodat je ook dankbaar kunt zijn wanneer niet alles je gegeven wordt.
Ik geef je niet alles zodat je leert dat er hard gewerkt moet worden om wensen te kunnen vervullen.
Ik geef je niet alles zodat je leert dat er compromissen gemaakt moeten worden en soms zelfs opofferingen.
Ik geef je niet alles zodat je leert gelukkig te zijn, zonder alles te hebben.
Ik geef je niet alles om je voor te bereiden op een wereld die weleens teleurstelt.
Ik geef je niet alles zodat je op een dag beseft dat je alles wat ertoe doet allang bij je hebt.
En ik geef je niet alles, omdat mijn bankrekening dat niet toelaat. En al zou die dat wel doen, dan nog gaf ik je niet alles. Ik geef je niet alles, omdat ik van je hou en dat is waar je van groeit mijn kind. En niet van alles krijgen wat er op je wensenlijstje staat.
