Ik heb drie kleintjes (ruim) negen maanden in mijn buik gehad. Wie ook een baby in haar buik heeft gehad, weet dat je buik enorme vormen aan kan nemen, die in je wildste verbeeldingen niet voorkomen. Soms duwt de baby zijn kont tegen de krib met als gevolg dat je mooie ronde basketbal plotseling een rechtsdragende rugbybal is geworden.
Heimwee naar die buik
Voor mij zijn die enorme buiken achter de rug. En, misschien klinkt het voor sommigen gek, maar ik heb weleens heimwee naar die buik. Punt 1. omdat alles lekker strak stond en daardoor strakke jurkjes ook gewoon gedragen konden worden. Punt 2. omdat ik weet dat het nu echt achter de rug is. Klaar mee, basta, afgelopen… En ja, dat vind ik jammer.
Maar goed, er zijn weer genoeg zwangeren die met zo een enorme buik nog mogen pronken. En voor je het weet, nadert het einde ook voor jou en kun je nog maar kort genieten van je bolle buik. Doen hoor!
Einde van de bolle buik!
Om je er even aan te herinneren te genieten van je buik… Dit is wanneer je weet dat het einde van de bolle buik nabij is:
– Als elke deur die je naar je toe opent tegen je buik aanklapt. Je zou denken dat je er na drie keer inmiddels wel rekening mee houdt… Nope!
– Als je dreumes, peuter of kleuter pal voor je staat, maar je kunt hem of haar in de verste verte niet bekennen.
– Als je moet gaan zitten om je broek aan te trekken.
– Als je moet gaan zitten om je sokken aan te trekken, of om je voeten af te drogen.
– Als je jezelf moet gaan scheren op de bonnefooi. Geloof me, die resultaten wil je niet met je eigen ogen ondervinden.
– Als je dreumes, peuter of kleuter denkt dat je buik een skippybal is.
– Als je niet meer aan tafel eten kunt, maar beter op de bank kan gaan zitten met je eigen persoonlijke ‘bijzettafeltje’.
– Als je alleen nog maar wijdbeens kan zitten. Wat nogal onhandig is aangezien je ook alleen nog maar jurkjes aan kan trekken, omdat alle broeken niet meer over je heupen komen.
– Als je jezelf in bed niet meer normaal kunt omdraaien. Laat staan er normaal uit kan komen.
– Als, het er überhaupt nog van komt, je tijdens het seksen alleen nog maar bovenop kunt zitten. Lui op je rug liggen zit er niet meer in.
– Als je het huishouden alleen nog maar van opzij kunt uitvoeren. Afwassen, was in de wasmachine, eten koken, toilet schoonmaken, het kan allemaal niet meer recht vooruit.
– Net als je auto parkeren. Dat kan alleen nog maar in file-stand, want met een auto naast je kom je nooit (meer) je eigen auto uit of in.
– Als je bij het begroeten eerst iemand met je buik aantikt en vervolgens drie zoenen geeft.
En als laatste, als je die buik echt helemaal spuugzat bent en zelfs begint aan dat vieze hart van een ananas of zelfs aan tepelstimulatie om maar van die buik af te komen…
Om vervolgens weer heimwee te hebben naar je bolle zwangere buik. Gelukkig krijg je er zoveel voor terug! 😉
Ik mis vooral het getrappel. Soms, als mijn darmen opspelen dan beeld ik me heel even in dat dat baby-getrappel is… Dat vind ik wel jammer, die ellendige dikke buik vond ik meestal maar vervelend. (maar wel speciaal!)
Ik ga mijn persoonlijk tafeltje ook wel missen. Super gemakkelijk zon dikke buik om vanalles op te leggen. Vooral snachts loop ik overal tegen, niet normaal 🙂 soms vraag ik mij wel af of ik me w terug normaal kan voelen 🙂
Zwanger zijn is inderdaad wel heel bijzonder en speciaal. Maar ik herinner me zeker hoe zat ik die dikke buik was aan het eind.
Ik heb nooit een dikke buik gehad. Ben bevallen met net 28wk en had pas sinds 2 wk dat mensen aan mij vroegen of ik zwanger was. Het doet mij heel veel pijn als vrouwen klagen over hun dikke buik, maar ik zeg niks want dat is op dat moment waar zij last van hebben. Ieder zijn eigen klachten en kwaaltjes. Maar als je er even doorheen zit en het zat bent, denk dan maar aan al de ellende die je bespaard is gebleven als hij wel al geboren zou zijn voordat je buik echt lastig werd.