Het lijkt als de dag van gisteren dat je vol verwondering naar je pasgeboren baby lag te staren en de gekste dingen in Google intikte. Van hoeveel kleuren babypoep tot welke babyfles is het beste. Uiteindelijk wist je het, met een beetje hulp van Google, allemaal zelf wel op te lossen. Inmiddels is je baby een peuter geworden. Een persoontje met een eigen willetje. Je denkt terug aan de tijd dat dit kind nog zo lekker makkelijk was. Natuurlijk was die babytijd ook zwaar, maar dat vergeet je. En waar het eens allemaal zo vanzelfsprekend ging en z’n weg wel vond, wens je nu een handleiding waarin exact beschreven staat hoe je deze peuterfase doorkomen moet.
Ik help je graag een stukje op weg. Maar voor je verder leest, waarschuw ik je dat deze handleiding alleen op eigen risico te gebruiken is. Volledig op eigen risico. Ik aanvaard geen aansprakelijkheid en geen enkele verantwoordelijkheid voor de inhoud.
Goed. Peuters dus. Laat me eerst een beeld schetsen van de peuter waar deze handleiding voor bedoeld is.
Je peuter vraagt om een appel. Je vindt het een goed idee, dus je schilt de appel, snijdt deze in stukjes en je geeft je peuter de appel. Je peuter kijkt naar de appel. Kijkt naar jou. Kijkt nog eens naar de appel en schreeuwt, IK WILDE BANAAN! Na wat drama en overtuigingskracht vanuit je tenen, eet de peuter een paar stukje appel en jij eet de rest. Je geeft de peuter de banaan waar hij om vroeg. Je peuter neemt de banaan aan, kijkt naar de banaan en gooit de banaan op de grond. Het is de verkeerde banaan en bovendien wilde hij zijn appel, die jij zojuist naar binnen hebt gewerkt, nog opeten.
Het is een kleine greep uit het grote peutergedrag. Mocht het bovenstaande bekend voorkomen, dan weet je genoeg.
De handleiding
– Peuters hebben vreemde eetgewoontes. Vertrouw erop dat ze niet zomaar zullen verhongeren wanneer ze drie dagen lang niets anders dan rijstwafels eten. Ze overleven dat.
– Peuters hebben net als honden veel buitenlucht en buiten spelen nodig. Neem een hond en je hebt een win win situatie.
– Hoeveel haat je ook voor klei kan hebben, het werkt voor peuters therapeutisch. Het eten ervan kun je, hoe je je best ook doet, niet voorkomen. Laat het gaan, het geeft wat variatie aan de rijstwafels.
– Nog even over de vreemde eetgewoontes. Je kunt uren in de keuken staan voor een gezonde en gevarieerde maaltijd, zonder dat ze daar ook maar een enkele hap van zullen nemen. Maar met het drinken uit de hondenbak of het eten van zand hebben ze geen enkel probleem. Doe geen moeite, het kan allemaal geen kwaad.
– Wanneer ze niet aanspreekbaar zijn in verband met een driftbui, zet ze gerust met kleren en al onder de douche. Ze lopen daar echt geen trauma van op, hoogstens een nat pak.
– Weet je nog toen je uitbundig klapte en het filmpje van de eerste stapjes direct op Facebook plaatste? Soms zou je willen dat je het ongedaan kon maken. Je peuter loopt nu continu van je weg. Soms met een ondeugende blik. Alles wat hij wil is dat je hem achterna gaat. Je weet wel; ‘Ik ga je pakken hoor’… En soms tot treurens aan toe, omdat hij de wereld aan het ontdekken is. Gebruik in zulke situaties gerust een tuigje, ongeacht het commentaar van anderen.
– Heb sowieso schijt aan het commentaar van anderen. Van commentaar is niemand ooit wijzer geworden.
– Wees niet bang dat je een psychopaat hebt gebaard. Alle peuters zijn weleens psychotisch. Correctie: alle peuters zijn meestal psychotisch. Het is een fase.
– Soms zul je denken dat je peuter volledig de regie heeft. Maar weet dat jij degene bent die hun realiteit creëert. Vertel ze gerust dat de speeltuin midden op de dag gesloten is. Vertel ze gerust dat het om 17.00 al écht bedtijd is. En vertel ze gerust dat het ringeltje van de ijscoman betekent dat de ijsjes op zijn.
– Er zit geen logica in de ontwikkeling van een peuter. Waar de één op driejarige leeftijd het alfabet achterstevoren opdreunt, poept de ander nog dagelijks in zijn broek. Aangezien je toch al een kwart van je leven besteed aan wachten op je peuter, dwing de mijlpalen niet af. Heb respect voor het tempo van je peuter. Heb geduld en maak je vooral niet druk.
– Leef met de dag. Morgen is er toch nog niet. Dus gun jezelf dat wijntje, die paaseieren die je stiekem achter het keukenkastje in je mond stopt, of die dure bruisbal.
– Het opvoeden van een peuter is net zo tegenstrijdig als regen en zon. Vreugde en frustratie liggen zo dicht bij elkaar, maar wanneer je goed kijkt zul je een regenboog als beloning zien.
– Weet: dit gaat voorbij. Voor je het weet kun je alleen nog maar mijmeren over stop de tijd, het laatste jaar thuis en waar is mijn baby?!
