Een verzakking: Moeders zijn onmisbaar, of valt dat wel mee?

Eens in de zoveel tijd schrijf ik een blog op deze site. Als ik iets bijzonders meemaak, in mijn drukke leven en de tijd vind dit van mij af te schrijven. En ik maak wat mee… En tijd zat! Na het verhaal van de kut operatie nu het vervolg.

Herstel van een verzakking operatie

Moeders zijn onmisbaar, of valt dat wel mee? Het herstel van mijn verzakking operatie gaat nu goed. De eerste twee weken waren vreselijk. Extreem moe, veel pijn en aanhoudend bloedverlies. De eerste dagen kon ik niks. Buiten het feit dat mij was aangeraden heel rustig te doen, kon ik ook niet anders. Na het douchen was ik te moe om mij aan te kleden. Omdraaien in bed was gruwelijk pijnlijk. En dan de kinderen die een knuffel wilden, bij mij in bed klommen en hun knietjes bijna in mijn buik planten. Ai! Het is fijn om door de ergste periode heen te zijn.

Hoe dat is gelukt? Een strakke planning, daar ben ik altijd wel van. Precies weten wat er moet gebeuren, gym, zwemles, oppashulp alles staat op de kalender. Elke ochtend brengt mijn moeder de kinderen naar school. Om half 8 is ze bij mij, op dat moment gaat manlief de deur uit. Half suf roep ik iets over een gymtas. ‘Staat al klaar’, hoor ik terug. Als de kinderen mij om kwart over acht een knuffel brengen, constateer ik nieuwe kledingcombinaties, maar ik ben te duf om er iets van te vinden. 

Een beetje netflixen, sociale-media en slapen!

Wat ik doe zo’n dag? Lezen, netflixen, sociale-media op de telefoon en slapen! Heel veel slapen! Manlief kookt, wast, poetst, lapt, doet boodschappen en zuigt het hele huis schoon. Ik merk dat de wereld door draait, ik mis data en besef van tijd, maar alles loopt vlekkeloos! De kinderen werken mee en komen gecoacht door papa en oma op tijd op school. De buurvrouw haalt de kinderen uit school de andere buurvrouw doet een vergeten boodschapje (kraamverband, ja echt! paracetamol en thee). Mijn zus en broer pikken de kinderen op van school en laten ze wat lekkers uitzoeken in de supermarkt. Mijn nicht komt de ramen lappen en bedden verschonen. Op woensdagmiddag nemen mijn schoonouders de kinderen mee en doen een educatieve boswandeling.

Het gaat top concludeer ik vanaf de zijlijn! Totdat ik ’s morgens mijn bed uit ga, wankel als ik ben de haren van mijn dochter borstel en vind dat zoonlief eens van de iPad af moet. Op dat moment vraag ik of de broodtrommels gevuld zijn!? Ik krijg een blik van ‘wie ben jij, waar bemoei jij je mee’, krijg een kus en hoor “natuurlijk schat”.

Xl boxershort en een xl kraamverband

Oké, ik ga mijn bed weer in, het loopt beneden prima. Ik ga douchen, neem 2 paracetamol een xl boxershort en een xl kraamverband en word 3 uur later wakker met een dankbaar gevoel. Wat een lieve mensen om mij heen! Kaartjes, bloemen, vriendinnen met taart en een kalender waarop staat wie de kinderen uit school haalt.

Tip! Als je ziek bent: vraag hulp en blijf in bed! Daar wordt iedereen beter van.

Bedankt allemaal!