Er is een revolutie gaande, een moeder revolutie. En ik weet niet of ik daar zo blij mee ben. De perfecte moeder begint gebreken te vertonen. Ze gleed uit over dat rondslingerende speelgoedautootje, zo midden in haar zelfgebakken regenboogtaart en schreeuwde heel hard FUCK!
En alle niet zo perfecte moeders smullen ervan, want dit is wat ze willen zien. De niet zo perfecte moeders willen niet geconfronteerd worden met schoon gepoetste fornuizen en spinazie smoothie drinkende kinderen, ze willen dat die perfecte moeder op haar plaat gaat.
En ik snap het, ik neig ook meer naar de niet zo perfecte moeder die wijn drinkt, op haar telefoon staart in plaats van de was opvouwt en af en toe een fout woord eruit laat floepen. Maar dat betekent niet dat ik die perfecte moeder graag op haar plaat zie gaan, sterker nog, ik vind het eigenlijk best jammer.
Ten eerste, een regenboogtaart maken is echt heel moeilijk, maar zij kan dat, dus waarom zou ik dat tegen willen gaan? En ten tweede, het stoort mij totaal niet als iemand anders zijn huis wel lekker schoon en opgeruimd wil houden. Stiekem zou ik dat ook willen. Nee, stiekem zou ik willen dat zij dat voor mij zou doen.
En ondanks dat ik niet geloof in de perfecte moeder, geloof ik ook niet in de niet zo perfecte moeders. Ik geloof in gewoon moeders. Een moeder die haar stinkende best doet en soms het moederschap echt even helemaal niet leuk vindt. Want laten we nou eerlijk zijn, af en toe is het moederschap toch ook helemaal niet leuk?
Wanneer je voor de achtentachtigste keer tegen je kind moet zeggen: “neem nou een hapje van je boerenkool”. Fuck it, ik ben dat echt beu. Of als je peuter voor de derde keer binnen 2 minuten uitgebreid een stoeptegel staat te bestuderen, terwijl jij de bus wilt halen. Of wanneer je na de kloven in je handen gepoetst te hebben, jouw kind glitters en lijm in de rondte begint te strooien.
En dus vind ik dat het hoog tijd is voor een nieuwe revolutie. Een revolutie van moeders die hun kinderen weleens een lolly geven om van het gezeik af te zijn, maar ook omdat ze van haar kleintje houdt en haar kleintje graag blij maakt. En vervolgens ter compensatie haar kleintje een mandarijn toewerpt. Een verrekte liefhebbende moeder die elke avond een maaltijd voorschotelt, maar wel die regenboogtaart liet maken door die andere moeder. Een moeder die zeer goed is in het één en echt totaal faalt in het ander.
Ik noem het de balansmoeder. Misschien de evenwichtsmoeder. Of de yin-yang-moeder.
Loedermoeder, kan ook.
Of whatever, gewoon moeder.
Afbeelding: Shutterstock
Origineel: Februari 2016
Update: Februari 2022
Jaaa! Treffend stukje, leuk! Ik val onder de perfecte moeders denk ik, het is hier amper een zooi enzo. Maar die regenboogtaart, meh – te ingewikkeld, te tijdrovend 😉
Heerlijk stukje, moeder moeten elkaar gewoon een beetje uit de brand helpen 🙂
Yeah!
Ach ja, ligt eraan wat je wil zien denk ik. Als je onder een perfecte moeder verstaat schoon huis, nope, val ik niet onder. Lekker veel naar buiten en knutselen wel. Maar taarten bakken, nope…. Klassen moeder nope…. Tis maar net waar je je mee vergelijkt. We zijn allemaal goed en slecht in wat anders. Heel normaal. Dus jep, ik ben het met je eens. Laten we vooral gewoon moeder zijn.
Ik ben het helemaal met je eens!!! Ben het ook beu om je te schamen omdat je het allemaal goed wil doen en het goede voorbeeld wil geven.