Kinderen groeien op en we maken onszelf wijs dat elke fase zo z’n leuke en minder leuke kanten heeft. En dat is natuurlijk ook zo maar er zijn toch wel duidelijk verschillen:
0 tot 1 jaar: De verwondering in de eerste periode is overweldigend. Zo bijzonder zo’n klein mensje, het is dat je het ziet anders zou je het niet geloven. Na een paar weken slaat dat over in een combinatie van “hoe ga ik om met structureel slaapgebrek?” en korte -intense- bewustwordingsmomenten waarop je nog steeds niet kunt geloven dat je zo’n klein wonder in je armen hebt.
1 tot 3 jaar: Na het eerste jaar ga je over van verzorgen naar opvoeden. De kinderen hebben, eerder dan jij, precies door hoe het spel werkt. Gewoon lekker doen of dat je het niet begrijpt, beetje schattig kijken zo nu en dan en dan komt het allemaal wel goed. De nee fase vanaf ongeveer 2 tot ongeveer 3 is bijzonder leerzaam. Vooral voor de ouders. Ineens blijkt dat zelfs het woord ‘consequent’ heel relatief kan zijn. Ook heel goed voor de relatie tussen de ouders. Je weet elkaar na een paar maanden heel goed scherp te houden, vaak precies op het verkeerde moment. Gelukkig kan je dat altijd weer goedmaken met een massage en/of een ontbijtje of gewoon met de woorden “sorry schat”. Overigens niet mijn sterkste punt… De wijze woorden van mijn schoonvader hebben mij in deze fase erg geholpen: “Wat heb je liever? Gelijk of geluk?”
3,5 jaar: Ik denk toch dat dit de leukste fase is. Ja ze kunnen lekker eigenwijs zijn, maar de hardnekkig NEE fase is grotendeels achter de rug. En wat ik zo heerlijk vind aan deze fase is dat ze je nog een beetje nodig hebben, maar ze zijn niet meer afhankelijk van je. Ze leren nog zoveel bij en kunnen heerlijk zelfstandig spelen, maar zoeken je ook met regelmaat even op. En na een heerlijke dag in het bos kan je ze nog zo heerlijk, half slapend naar huis dragen; het ultieme papa gevoel!
4+: Naar school! Ze worden met de dag zelfstandiger én wijzer. Erg genieten. Eerste schooljaar verandert er veel in het kinderleven. Grote school (hoe klein die ook is voor het kind is het allemaal groot). De tijd gaat met hoge snelheid voorbij! Geniet van alles, want voor je het weet zijn ze alweer een fase verder.
6+: Leren rekenen, lezen en schrijven. Ineens zitten ze mee te lezen als je aan het typen bent. Of krijg je vragen over verkeersborden en plaatsnamen als je ergens in de auto rijdt. Ze gaan op een andere manier naar dingen kijken. “Waarom stopten ze vroeger mensen in giftige douches?” “Waarom worden sommige kinderen te vroeg geboren?” “Zit hier suiker in?” En we hebben onlangs ook seksuele voorlichting gekregen. Het werkt als volgt: “Het slurfje moet in het gleufje en dan moet je tot 1oo of zoiets tellen of tot 1o ofzo en dan krijg je een baby”. Ik vond het heel verhelderend!
Mijn oudste is 7+, dus mijn ervaringsdeskundigheid stopt hier. Ben benieuwd hoe ik er over een paar jaar over denk!
Afbeelding baby in de doos: Shutterstock
In je herinnering worden fases vaak nog leuker!