Afbeelding: Shutterstock
Je kunt wel stellen dat ik lichtelijk geïrriteerd raak als ik de woorden ’te lui om te persen’ en ‘keizersnede’ in één regel voorbij zie komen. Natuurlijk, iedereen heeft zijn eigen verhaal en dat mag ook. Ook snap ik bepaalde statements zoals: Een keizersnede maakt je niet minder moeder. Een keizersnede maakt de band met je kind niet minder. Een keizersnede is óók een manier van bevallen. Maar toch heb ik de behoefte om te laten weten dat een (spoed)keizersnede niet bepaald een ‘bioscoopje pakken’ is.
Te lui om te persen? Te uitgeput om te persen!
Op een gegeven moment kwam ik op een punt (na ongeveer 28 uur weeën opvangen en anderhalf uur persen) dat ik niet meer kon. Ik wilde nog wel, maar ik was volledig uitgeput. En toen alle hulpattributen ook niet meer mochten baten, belandde ik op de OK. Onder volledige narcose. Zeg maar doei tegen die romantische bevalling.
Het moment suprême heb ik daardoor ook volledig gemist. Geen baby’tje op mijn buik, maar bij het ontwaken een aangekleed baby’tje in het wiegje en ik moest maar geloven dat dat mijn kindje was.
Lekker relaxen na een keizersnede?
De uren na mijn keizersnede waren verre van relaxed. Ik heb liggen shaken, zo erg, ik kreeg mezelf niet onder controle. En hoe harder ik lag te shaken, hoe meer pijn mijn wond deed. Ook dacht ik dat ik mijn portie weeën wel gehad had, helaas bleven de naweeën mij ook niet gespaard.
Wat je ook niet bespaard blijft, wat velen wel zullen denken: zijn de prachtige mega kraamverbanden. Ook na een keizersnede bloed je nog weken na.
Het litteken en de sex
Om het helse verhaal compleet te maken, is mijn litteken tot de dag van vandaag (3 jaar later) gevoelig. Een strakke spijkerbroek kon ik een jaar lang niet verdragen. Nog steeds draag ik het liever niet, simpelweg omdat het litteken te gevoelig is. Ook is een gevoelig litteken niet bevorderlijk voor de sex.
Mijn lichaam heeft gefaald
Ik weet dat ik het niet moet denken. Maar na een lange, pijnlijke bevalling en dan nog eindigen op de operatietafel, voelt het wel degelijk als een falend lichaam. Gelukkig weet ik dat een falend lichaam helemaal niets te maken heeft met de liefde voor of de band met je baby.
Nogmaals, iedereen heeft zijn eigen verhaal. Maar als ik mocht kiezen, dan was een natuurlijke bevalling zonder complicaties ZOOOOOO VEEEEL FIJNER geweest…
Ik weet precies wat je bedoelt! Erg onderschat wordt zo’n keizersnee. Spoedkeizersneeën al helemaal, want daar ben je niet op voorbereid. Ook ik heb een volle dag heftige weeën gehad, achteraf toch voor niks. Gelukkig kreeg ik wel de mogelijkheid om tijdens de keizersnee een klein beetje mee te kijken en legden ze achteraf gelijk mijn kindje op mijn borst, waarna hij met papa mee mocht. Vervelend dat je dat hebt moeten missen, maar gelukkig heb je er nog wel een prachtkindje aan overgehouden.
Nu ik zwanger ben van nr2 voel ik af en toe weer druk op het litteken. Hopelijk mag ik volgende maand op de natuurlijke manier bevallen.
Dit lijkt mijn bevalling wel. Donderdag avond braken mijn vliezen en op zondag ochtend ben ik met een spoedkeizersnee bevallen. Urenlang weeen en uiteindelijk ook nog een inleiding omdat het niet wilde vlotten. En inderdaad geen baby op mijn buik. Gelukkig heb ik hem na de keizersnee heel even gezien. Daarna een uur later kwam mijn vriend met onze zoon naar de uitslaap kamer.
Nou echt dit had een kopie van mijn keizersnede kunnen zijn! Na 34 uur weeen en 1,5 uur persen geen kindje, dus keizersnede, daarna nog een fijne kraamvrouwenkoorts, ik zag de hamburgers door de kamer vliegen dus zo gek als een deur door de koorts..Echt een pretje maar niet heus! Mensen die zeggen dat een keizersnede een eitje is, dream on! Misschien voor sommigen, maar voor velen het tegenovergestelde!!
Drie kinderen, allemaal met een keizersnede geboren. Bij de eerste twee kids heb ik een ‘normale’ bevalling geprobeerd. 2 uur persen, zonder enig resultaat, maar met een weeenstorm van heb ik jou daar. Dat een arts dan op een gegeven moment komt zeggen, we gaan over tot een keizersnede en je vervolgens een uur moet wachten totdat de OK in orde is. En vergeet niet de napijn die je hebt. Een keizersnede doe je echt niet zomaar, alleen als het niet anders kan!
Oh ik snap je helemaal! Mijn eerste werd uiteindelijk ook een spoedkeizersnede omdat hij veels te groot was…. waren ze er ook niet op voorbereid in het midden van de nacht met hersenschade als gevolg en alles wat daar weer aan vast zit….. Ik heb me heel lang een mislukte vrouw gevoeld, vaak gedacht, als ik in de middeleeuwen zou leven waren we nu allebei dood! Bij mijn tweede werd het een geplande keizersnee en daar heb ik ook heel veel om moeten huilen. De tweede was weer zo groot en dit was voor ons allemaal de beste optie qua bevallen. Alles verliep rustig en we maakte het iets bewuster mee. Maar ik had ook ontzettend graag op de natuurlijke manier willen bevallen!
Heb twee maal een keizersnee gehad ! Eerste keer was echt spoed kwam om 4 uur aan in het ziekenhuis voor een extra controle en om half acht was mijn zoon geboren,(onder narcose ). Tweede maal kwam mijn bevalling niet op gang .Dinsdag ,watergebroken en 20 minuten weeën,daarna niets meer. Donderdag besloten om toch een keizersnee uit te voeren ,dit keer met ruggeprik Beide keren was ik na drie dagen op de been en zelfs alweer thuis . Ik moet eerlijk zeggen dat de twintig minuten weeën erger waren dan mijn twee keizersnede’s bij elkaar. Dus het is denk ik zeer persoons en afhankelijk hoe je je voelt en ermee omgaat .