Wij hebben een interieurverzorgster. Dat is een duur woord voor wat vroeger een schoonmaakster werd genoemd maar dit vindt men tegenwoordig denigrerend klinken, dus pas ik me aan.
Zij komt twee keer per week de boel onder handen nemen en oh wat vind ik dat fijn. Ik word altijd heel blij als ze weer binnen komt wandelen want zij is echt steengoed in wat ze doet.
Ik ben namelijk op z’n zachts gezegd, nogal perfectionistisch. Je zou het ook neurotisch kunnen noemen, want als ik een dag niet gestofzuigd en gedweild heb, ben ik van de leg. Daar heb ik dan echt last van. Ik schaam me er dood voor, maar de schoonmaakster snapt me gelukkig helemaal. Met een hele grote knipoog vraagt ze of ik toch wel iedere dag stofzuig?
Ik zeg natuurlijk dat ik heus weleens een dagje oversla, maar daar trapt ze niet in. Ze voegt er nog aan toe dat haar werk soms niet meer nodig is. Een overbodige schoonmaakster? In mijn ogen onmogelijk. Husband noemt het smetvrees, maar ik zeg dat ik gewoon graag de schoonste wil zijn.
Dat haar werk niet meer nodig is… dát heeft nog een lange tijd in mijn hoofd geëchood. Als er bij ons is schoon gemaakt dan blijft het helaas nog geen uur écht netjes. Met vier kinderen en een hond is dat dan ook een grote uitdaging. Maar wat voor mij niet proper is, is voor een ander smetteloos schoon.
Laatst las ik in een artikel dat ging over housekeeping in hotels. Wat deze dames (het blijft een vrouwenberoep) zoal tegenkomen is pas echt afgrijselijk. De niet doorgetrokken toiletten die ik soms aantref zijn daar niets bij. Er wordt letterlijk poep aan de muren, beddengoed of gordijnen gesmeerd. Hoe smerig?
Toen Kleine Man nog maar een paar maanden oud was, had hij van die spuitluiers, brrr! Sommige oermoeders beweren dat poep van je eigen kind ‘eigen’ is en dus niet vies. Nou ammehoela. Die Kleine Man van mij kon er wat van en smeerde het nog net niet aan de muren. Want dat is wat sommige hotelgasten blijkbaar ook doen. Nu zou je dat van een klein kind nog kunnen verwachten maar een volwassene die dit soort smerige taferelen uithaalt? Daar begrijp ik he-le-maal niets van.
Nu hij een kleuterpuber is, gaat hij lekker uitgebreid zitten en wiebelt vaak heen en weer over de toiletpot. Stilzitten tijdens poepen is voor hem lastig, maar helaas zit dan de wc-bril helemaal onder de poep. En wie mag zich daarna gelukkig prijzen? Gelukkig laat hij de muren ongemoeid.
Laatst had mijn kleine Maltezer na het uitlaten nog iets onder zijn staart zitten. Al schurend met zijn kont over de grond, probeerde hij het eraf te krijgen. In mijn huiskamer. Ik ben er als een gillende keukenmeid met drie keukenrollen achteraan gerend en heb het voorzichtig verwijderd. En ja, daar had ik drie rollen keukenpapier voor nodig want no way dat de poep aan mijn vingers zou blijven plakken. Stel je eens voor?! Dan veeg ik het misschien van ellende nog aan de muur… want uiteindelijk wil ík graag de schoonste zijn. Brandschoon.
-x-
Ievy
