Het zal je niet ontgaan zijn, of misschien ook wel (logisch als het je geen bal interesseert) maar gisteren (ja overal is tegenwoordig een dag en als je geluk hebt een hele week voor) is de week van de borstvoeding van start gegaan. Voor sommige is borstvoeding een gevoelig onderwerp. En dan heb ik het niet over tepelkloven of stuwing die je zulke enorme dikke tieten geeft dat je denkt te ontploffen, maar over het feit dat het bij sommige simpelweg niet lukt of dat ze er überhaupt niet aan willen beginnen (wat ieders goed recht is natuurlijk).
Kloof tussen borstvoeding en kunstvoeding
Deze week is in het leven geroepen om de borstvoeding te promoten en het recht op borstvoeding te ondersteunen. Een heel goed initiatief natuurlijk, want goede en juiste informatie geven is belangrijk. Maar waar ik nou zo moe van word, ook al heb ik weinig meer met borstvoeding te maken sinds de man zijn rechten heeft terug geeist, is die eeuwige kloof tussen borstvoeding en kunstvoeding. Is het niet zo dat iedereen het beste wil voor zijn kindje? En als de tieten-moeders vinden dat dat de moedermelk is, prima! En als de flessen-moeders vinden dat dat de fles is, om bijvoorbeeld rust te krijgen voor zichzelf, ik noem maar een dwarsstraat, prima! Toch?
Ieder zijn eigen keus
Ik weet ook niet wat de oplossing voor deze kloof is. Ik gun iedereen het om borstvoeding te kunnen geven, omdat het heel mooi, intens en vooral heel handig kan zijn. Maar wat ik vind, kan een ander helemaal niet vinden. Diegene vindt het misschien ongemakkelijk, pijnlijk en super onhandig. En dan kom ik weer terug bij het feit dat iedereen anders is en het recht heeft om zijn eigen keuzes te maken zónder zich schuldig te voelen!
Helemaal mee eens. Ik heb zelf geen borstvoeding kunnen geven omdat ik na de bevalling op de IC terecht kwam en mijn lichaam borstvoeding er niet bij kon hebben, het moest al genoeg vechten om mijzelf beter te maken. Maar wat heb ik zelfs vaak te horen gekregen dat ik het toch had moeten proberen…laat staan hoe veroordeeld moeders worden die voor kunstvoeding. Laat ieder in zijn waarde en respecteer ieders keuze, want iedere moeder wil het beste voor haar kind!
Goed stuk!
Laat iedereen haar eigen keuze maken en veroordeel iemand niet omdat het niet de keuze is die jij gemaakt hebt of zou maken. En soms is er geen keuze….
Goed stuk! Helemaal mee eens. Laten we eens minder op een ander letten en meer op onszelf.
Ik ben in de gelukkige omstandigheden geweest dat ik wèl borstvoeding heb kunnen geven. Met een ‘hiccup’ in het begin, omdat het niet goed ging met ons dochtertje tijdens en na de bevalling. Maar goed, ik wilde graag proberen borstvoeding te geven. Was het niet gelukt, dan niet. Zo is het nu eenmaal.
Ik vind dat iedereen voor zich moet weten wat hij wel of niet wil doen. Ook zo’n kloof trouwens waar ik wel eens moe van word. Waar iedereen wel een mening over heeft: moeders die werken en moeders die thuis werken. Misschien een idee voor een artikel?
Ik ben het helemaal met je eens! (Al dacht ik bij het woord kloof aan iets anders ;)). Ik geef inmiddels allebei en ben helemaal tevreden. En ik vind alle keuzes ook prima!