Afbeelding: Shutterstock
Ik zie het in je ogen, je bent moe, ze schreeuwen om hulp. Maar je wilt het er niet uitlaten, want wie begrijpt jou nou? Wie begrijpt jouw situatie. Wie snapt hoe het is om te moeten zorgen voor jouw kind, jouw zorgenkind. Iedereen kan het zich voorstellen hoe vreselijk het moet zijn. Maar niemand die het voelt.
Je werkt hard, je strijdt door. Je cijfert jezelf weg.
Ik zie je lachen naar je kleintje die jou voor de honderdste keer hetzelfde plaatje laat zien. Ik zie je genieten van je kleintje dat voor het eerst zelf zijn naam geschreven heeft. En ik zie je diep van binnen huilen omdat je niet weet wat de toekomst te bieden heeft.
Je stelt je toekomstbeeld bij. Jouw kind zal nooit meegaan met schoolkamp. Jouw kind zal nooit gaan stappen met zijn vrienden. Jouw kind zal misschien nooit echt vrienden kunnen maken.
Het steekt, het doet pijn.
Wat zal de toekomst brengen, je vraagt het je af? Je hart breekt van je eigen gedachten die je voor even toelaat. Je voelt je machteloos, waarom is dit jou overkomen? Maar dit mag niet, dit kan niet. Jij moet sterk zijn. ‘Ik zal sterk zijn’, spreek je met jezelf af.
Je bent moe. Je zou willen schreeuwen om hulp. Maar je weet niet hoe. Je weet niet hoe je het schreeuwen moet.
Ik zie je zorgen voor je kleintje, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. En dat is het. Voor jou. Maar het is niet normaal, moeder van een zorgenkindje. Jij bent een soort superheld en geen enkele moeder die zich ook maar enigszins indenken kunt hoe het is. Hoe het werkelijk zal zijn. Hoe het werkelijk voelt.
Ik zie je zitten en de muren komen op je af, beste moeder. Nee, lieve moeder van een zorgenkindje. Want dat is alles wat je nu geven kunt, liefde. Je hebt je moeten overgeven aan de doktoren. Je moest loslaten waar je niet meer vasthouden kon.
Lachend zeg je dat het goed gaat. Maar het enige wat goed gaat, is de manier hoe jij ermee dealt.
Lieve moeder van een zorgenkindje. Je bent niet alleen. Je kunt het niet alleen en dat is oké. Je bent sterk, daar is geen twijfel aan mogelijk. Maar je hoeft niet de kracht te hebben om het alleen te dragen.
Ik heb dit naar mijn mama gestuurd.
Moeder van drie kinderen, waarvan 2 met ”zorgen”.
En ze heeft geweldig gedaan, al was het, moeilijk