Beste Willem,
Je bent nu al een tijdje Koning en ik vroeg me af hoe het nu gaat.
Zo’n nieuwe functie is toch altijd even wennen en vraagt veel van je en dan kan het zijn dat je gezin er even bij inschiet. Als Papa van drie dochters heb je thuis ook het nodige te doen en je doet dit vast met veel plezier, al vraag ik me wel eens af of je niet heel, heel stiekem, diep van binnen eigenlijk niet liever een klein Troonopvolgertje had gewild. Als papa’s onder elkaar kan ik dat best begrijpen hoor.
Ik zie je op TV altijd de hele wereld rond reizen en vraag me wel eens af hoe je dat nou combineert met de opvoeding. Of bemoei je je daar niet mee en laat je Maxima de vervelende kanten van het opvoeden opknappen?
Ik bedoel; toen ze nog klein waren, heb je toen ook wel eens gehad dat er één in d’r luier gepoept had maar dat het zoveel was dat d’r hele romper ook onder zat en jij probeerde die vieze kleren uit te trekken en je poep aan je vingers kreeg en je ondertussen met je twee overgebleven schone vingers de badkraan probeerde open te draaien terwijl die kleine balancerend in het bad stond en ondertussen overal poep aan smeerde. Of roep jij altijd gelijk de au-pair als je een poepje ruikt?
Of dat de schoonmaakster net het hele huis had gepoetst en er weer één met haar baggerlaarzen de halve zandbak mee naar binnen nam en jij de schoonmaakster opdracht kon geven om maar weer opnieuw te beginnen. Irritant is dat hé?
En zitten ze bij jullie wel eens voor straf op de trap? Dat ze zo opgefokt van woede zijn dat ze maar blijven brullen en je ze eigenlijk het liefste heel hard zou willen slaan maar je weet ook dat dat niet goed is dus probeer je je nog te beheersen door dan maar heel hard in je eigen hand te bijten.
Soms vraag ik me af of jullie ook wel eens lekker gek doen met z’n allen. Na het eten de muziek hard aan en als een malloot springen en dansen en elkaar achterna zitten door alle kamers van jullie paleisje in Wassenaar.
Jij zal vast ook wel genieten van de momenten dat ze spontaan een arm om je heen slaan en voor het eerst zeggen “Papa, ik vind je lief” of kraaiend van plezier naar je toe komen rennen als je weer thuis komt na een lange dag werken. Of al die fantastisch mooie mijlpalen, zoals de eerste stapjes, de eerste woordjes, de eerste keer dat ze dat foute woord napraten wat je ze eigenlijk niet had willen leren. Daar wordt je toch intens gelukkig van.
Toch?
Zomaar wat vragen waar ik mee rondliep. Lijkt me leuk als je wat van je laat horen. Onder het vakje ‘comment’ hieronder kun je een reactie achterlaten. Ik zie je steeds vaker met je iPad rondlopen dus ik neem maar aan dat je wel weet hoe dat werkt.
Namens het hele Ja-Papa team wens ik je veel succes met het Koning-Papa zijn en als je nog wat tips nodig hebt weet je ons te vinden!
Met vriendelijke groet,
Papa Rens