iPad tijden (uit)eten

Dat doen we dus niet meer!

Tijdje terug gingen we lekker uiteten met de familie. Laten we een iPad meenemen! Kunnen we het een beetje rekken als de oudste moe wordt.

Nou, meneer heeft de hele avond naar dat ding zitten kijken. Prima, lekker rustig! Het was echt een openbaring, je had er geen kind aan!

Maar hij heeft dus geen hap gegeten… Zelfs de geliefde frietjes zijn onaangetast gebleven. Nou, denk je… is niet zo erg want frietjes zijn toch ongezond. Klopt, was ook mijn gedachten!

Alleen, zodra dat ding uit moest (omdat we gingen) begon de ellende! Eerst een luchtalarm dat afging! Gevolgd door slaan, schoppen en wild gekonkel! Eindigend in mama die de iPad uit z’n handen probeer te wrikken terwijl papa ‘m vast houdt en opa & oma die de baby probeerde te kalmeren.  Lees meer

Deep Ocean Monsters – De onderwater musical (review)

Wat een leuke dierentuin is Burgers’ Zoo toch eigenlijk. Jaren geleden heb ik er een super leuk bedrijfsuitje gehad, maar toen nog kindloos had de dierentuin niet een spetterende indruk achter gelaten. Wel een zeer leuke herinnering! Maar, met kinderen zie je en beleef je hele andere dingen.

Het park is groot, maar niet zo groot dat je helemaal kapot ben van het wandelen. Alles is met kinderwagen super goed toegankelijk. De dieren hebben best wat ruimte en het Aquarium, wauw… wat een Aquarium! Eerst kom je binnen en denk je, euh wat is dit? Oogt een beetje als een gek strandhoekje in een tuincentrum, maar zodra je verder loopt begin je het te snappen. Het voelt namelijk alsof je vanuit het ondiepe langzaam naar het diepe loopt! Zeer onder de indruk!

Oké, wij hebben Artis als referentie materiaal! Onze tripjes zijn vaak kort en met matig weer op zo’n dag dat je gewoon even niet meer weet wat je moet doen met je middag. Fijn zo’n jaarkaart! Wat gaan we kijken? Vissen, vlinders… kies er maar één!  Lees meer

Het eerste oudergesprek

Woehoe! Wij hebben ons eerste oudergesprek gehad! Spannend was dat…

Toen ik erheen liep voelde ik me toch wel een beetje zenuwachtig. Wat ging de juf allemaal zeggen?

Gelukkig, mijn kind doet het fantastisch! Hij is altijd vrolijk en voor alles in. Vindt alles leuk en interessant! Hij wil al rekenwerkjes doen, gaat gericht tekeningen maken en is bewaker van het schateiland.

Pffff, pak van m’n hart!

Ja, hij heeft wel een uitgesproken mening als hij iets moet doen wat hij niet wil. Op een leuke manier zal hij er alles aan doen om eronderuit te komen. “Goh, dat heeft ie echt van een vreemde?!”, probeerde ik de juf nog wijs te maken.

Ik kreeg wel een beetje kriebel toen ze vertelde dat de kinderen op de Montessori manier hun tafeltje schoon vegen. Fijn hoor, maar maakt mij niet zo heel erg uit welke manier hij gebruikt, als het maar gebeurt. En, er zijn toch meerdere manieren die goed werken? Is het niet aan het kind om te bepalen welke de beste is voor hem?  Lees meer

Ja Juf

ja juf

Lieve Juf, wij zijn echt heel blij met u. De kleine gaat springend naar school en hij komt huppelend terug. Hij vindt het fantastisch! En, de goedkeuring van de Oma’s heeft u ook op zak! Echt, wij zijn alle fan.

Maarruh…

Nu zag ik gisteren zo’n briefje hangen met de vraag of ouders willen helpen met het schoonmaken van speelgoed, stoelen en keuken. Wat gebeurt er als ik ‘Nee’ antwoord?

Ik bedoel, ik ben niet zo’n klusjes type. Allereerst, als het me gevraagd wordt ga ik juist met de hakken in het zand. Zo werk ik, het werkt beter om te wachten tot ik het zelf aanbiedt. En ja, dat kan dan wel even duren.

Verder, ben ik ook niet zo goed in klusjes waar ik zelf niet achter sta. Ik vrees dat ik dan de kantjes ervan af loop (of poets in deze). Lijkt mij ook niet het resultaat waar u op hoopt.

Ook, heb ik thuis nog een heleboel klusjes liggen die ook heel belangrijk zijn. Ik kom nu al niet aan alles toe, laat staan iemand die daarnaast ook nog een baan heeft om rekening mee te houden. Hoe doen andere ouders dat dan?  Lees meer

Daarom dus

relaxte moeder

Commentaar

Ik kreeg laatst commentaar van een paar mama’s die hun vraagtekens hadden bij het feit dat ik (niet geheel vrijwillig) thuis zit, maar wel mijn kinderen naar de opvang breng.

Nu trek ik me weinig aan van commentaar, maar dit zette me wel even aan het denken waarom ik dit ook al weer doe.

Ten eerste!

Zolang een kind opgroeit met heel veel liefde in een veilige en liefst stabiele omgeving vind ik dat iedereen zich met z’n eigen zaken moet bemoeien. Iedereen heeft andere ideeën over de opvoeding en dat is meer dan prima.

Mijn redenen

  1. Hebben jullie wel eens geprobeerd thuis te werken MET kinderen? Nou, kan je vertellen dat van dat werken niet zo heel veel komt. Dat geldt ook wanneer je op zoek bent naar de ‘Perfect Job’. Daar komt dus bar weinig van als je van die schattige dropjes door het huis hebt banjeren. “Nee, niet aan de vaatwasmachine zitten!”

Lees meer

Sorry lieverd, je moet nog even 5 jaar wachten!

Oh jee, gebroken bij judo? Was het de eerste keer? Wat, hoe lang doet ie dan al aan judo? Goh, al een jaar? Maar, hij is nog geen 4…

Shit, moet dan maar eens gaan kijken of dat wat voor de kleine is.

Vriendjesdag op voetjebal. Leuk, natuurlijk zijn wij erbij! Maar wat? Doet ie dat elke zaterdag sinds hij 3 jaar is?

Schat!!! We moeten toch eens naar die sportclubs gaan kijken. Ze schijnen ook peuterklasjes te hebben.

Ow, wil je dat ‘ie gaat voetballen? Hmm… moet dat echt? Kan ‘ie niet gaan tennissen ofzo? Wat? Hockey! Oh alsjeblieft geen hockey! Dan wordt het zo’n balletje. Tennis is ook een kaksport, maar in ieder geval eentje met manieren! Please, laat het tennis zijn!

Waarom geen ballet? Als hij wil op ballet wil, mag hij op ballet. We leven in 2016! Hallo! Ja, je hebt gelijk, ik denk ook niet dat ‘ie wil balletten, hij is liever met ballen in de weer.

Oké prima, laten we naar een voetbalclub kijken, misschien hebben ze wel zo’n stippenkaart dat ie soms mee kan doen. Als het ons uitkomt!  Lees meer

(On)gelukkiger

Van die lekkere feitjes

Ben ik echt ongelukkiger met kinderen? Het ene na het andere onderzoek vliegt je om de oren waaruit blijkt dat je met kinderen ongelukkiger bent dan (bewust) zonder kinderen.

Fijn! Daar zit je dan met twee van die apen… Oh ja, en als je dan dus ook nog niet eens de combinatie van twee meisjes hebt, is het helemaal treurig!

Maar is dat nou echt zo?

Ik voel me niet ongelukkig! Ja, er is altijd wel wat te zeuren, maar dat deed ik ook toen ik nog geen kinderen had… Toen was het mijn baas, figuur, partner, het weer of die stomme toeristen in Amsterdam! Nu is het mijn (ex)baas, figuur, kinderen en nog steeds die stomme toeristen.

En ja, er zijn zeker tijden dat ik denk ‘pfffff die kinderen’! En heel soms vraag ik me ook oprecht af of ik gelukkiger zou zijn als ik nu geen kinderen zou hebben? Zou ik dan lekker spontaan:

  • Die vrijdagmiddagborrel tot in de late uurtjes doortrekken
  • Vandaag besluiten om morgen naar Bali te vliegen
  • Sporten, lunchen en shoppen en nog tijd over hebben voor een goed boek
  • Uitslapen

Lees meer

Grote school, vroege ochtend!

Vorige week was het zover… mijn kleine eerste kereltje ging naar de grote (basis)school! Heel fijn kwam daar direct een grote mond bij, want meneer vond zichzelf ineens heel heel heel groot.

En dat is weer zo’n Milestone, de basisschool! De grote school voor grote jongens (en meisjes) met een grote jongens ritme. En ja, dat ritme daar moest mama nog wel even aan wennen!

Omdat ik de luxe heb om nog steeds werkzoekend te zijn, heb ik ’s ochtends alle tijd van de wereld om de twee knullen naar het kinderdagverblijf te brengen. Al is half 10 een beetje de ongeschreven regel om binnen te zijn, was dat soms nog een opgave. Niet omdat die knullen van mij zo vervelend en langzaam zijn (dat heb ik al in de basis ingecalculeerd), maar vooral omdat ik zelf in de ochtend niet de snelste ben.  Lees meer

moeder worden

Mama-Coupe

Iets korter mag

Ze vroeg nog: “Ben je er klaar voor?” En, hoewel mijn hersenen deze vraag aan het verwerken was omdat wanneer iemand zoiets vraagt, er toch meer aan de hand is dan je wellicht op voorhand dacht, zei mijn mond: “Ja hoor!”

En knip… Daar ging een hele lange lok!

Een lange bob wilde ik, lekker hip en eens wat korter. Nu is het aan de achterkant kort en dan schuin lopend naar voren lang! Aardig wat complimenten gekregen, dus heel verkeerd geknipt is het zeker niet.

Hoewel ik gelukkig wel handiger ben geworden met stylen (ja met een föhn en stijltang), is het fijne van dit kapsel dat (wanneer ik geen tijd heb) het eigenlijk best aardig opdroogt!

En toch, toch weet ik niet of ik dit korte kapsel nou zo geslaagd vind. Kan het zijn dat ik het irritant vind dat ik het toch niet zo makkelijk in een staart of knot kan doen? Zekers!  Lees meer

To pyjama or not to pyjama

Preuts

Oké, ik ben wel een beetje preuts! Niet, ik-wring-me-in-alle-bochten preuts, maar als ik mezelf niet in evakostuum hoef te tonen ben ik gewoon net iets meer op m’n gemak.

Natuurlijk doe ik niet moeilijk over een dagje sauna, maar ik geniet gewoon een ietsepietsie beetje meer als het toevallig badkledingdag is. Al is het maar dat mijn enorme door zwaartekracht uitgelubberde theezakjes dan netjes op z’n plek zitten en niet tijdens het lopen tegen elkaar aanklotsen.

Maar thuis heb ik er iets minder moeite mee… terwijl mijn achterburen zo de kamer in kunnen kijken, ga ik niet eerst de gordijnen dichtdoen als ik ’s ochtends iets uit de kamer wil pakken.

En hoewel mijn kleintjes netjes pyjama’s aan hebben, heb ik zelf als tiener besloten dat ik dat ondingen vind. Een “slaap” onderbroekje is voldoende.  Lees meer