Cakejes bakken, maar nu blijf ik aan de vloer vastplakken

De kinderen liggen in bed en ik zou bijna willen zeggen dat dit mijn favoriete moment van de dag is. Ware het niet dat mijn huis een grote bende is en dat nu alleen nog maar meer op lijkt te vallen. Als de kinderen er tussenin zitten lijkt het in ieder geval nog een doel te hebben.

Het liefst zou ik nu op de bank ploffen en lekker een film kijken, desnoods een soap. Alles is goed, zolang het maar geen tekenfilms of superhelden zijn. Dat lekker chillen op de bank zit er helaas nog even niet in voor mij. Mijn woonkamer heeft meer weg van een kids-play-ground en mijn keuken is een ontplofte bende. Het aanrecht staat vol met vieze pannen, op de tafel staan de borden nog en de spullen van het cakejes bakken staan ook nog ergens verstopt. De helft van de maaltijd ligt onder de tafel en ik blijf bijna vastplakken aan de vloer als ik de keuken inloop. Lees meer

mamablog

De fluit, pielemans, leuter oftewel: Dé piemel

Een piemel, het blijft nog altijd een beetje een mysterieus ding. Volgens mijn zoons is het maar gek dat mama geen piemel heeft en is papa’s piemel heel groot. Ik weet niet of ik er zelf een zou willen hebben, want echt mooi vind ik ze nog steeds niet. Voor een dagje proberen lijkt het me wel leuk, maar dat is een andere discussie.

Als moeder van twee zoons heb ik piemels genoeg in dit huis. Dus langzamerhand vind ik dat ik best wel wat over piemels kan vertellen.

Lees meer

Hoe regel je een girls-night-out met het thuisfront?

Voordat ik kinderen kreeg had ik geen idee dat ik mezelf zo goed kon wegcijferen. Ik kom namelijk vrijwel nooit op de eerste plaats te staan. De kinderen staan op de eerste plaats, over het algemeen de man op de tweede en daarachter aan komt (als ik geluk heb) ik, de moeder. Soms is het weleens een innerlijke strijd. Want ik wil ook weleens geen moeder zijn. Niet continu aan de kleintjes denken. Maar de gedachte alleen al geeft me een schuldgevoel. En dat schuldgevoel verdwijnt als ik de kleintjes weer op hun troon zet.

Maakt het me een fantastische moeder? Geen idee. Het maakt me in ieder geval een waardeloze ik. Het is tijd voor verandering. Tijd voor een ‘girls-night-out’! Tijd voor een avond in mijn broek pissen van het lachen. Tijd voor een onbetaalbare avond met mijn bff’s.

En nu is de vraag, hoe gaan we zo een nachtje weg organiseren zonder dat het thuisfront ten ondergaat aan dit moederloze weekend?

Maak een draaiboek

Wil de man graag instructies betreft het reilen en zeilen binnen het gezin? Maak een minuut tot minuut schema. Een stappenplan. Leg stapeltjes kleding klaar. Plak hier en daar een post-it met eventuele adviezen en waarschuwingen als: ‘Vraag van te voren hoe de peuter haar brood gesneden wil hebben! Niet goed gedaan? Doe het opnieuw!’

Hij is geen idioot

Oke, je moet hem misschien niet gaan vragen om biologische, verantwoorde maaltijden te gaan bereiden. De kans is groot dat het een puinhoop wordt in huis, als dat het al niet was. En je kleintjes lopen er misschien bij alsof ze zo bij een carnavalsoptocht kunnen aansluiten. Maar hij is de vader en hij kan het prima in zijn eentje handelen.

En anders belt hij zijn moeder.

Hij belt zijn moeder.

Dus, weg met het schuldgevoel en boeken dat nachtje weg met de meiden! Het zal iedereen goed doen.


Afbeelding: Shutterstock