Wat je niet wist… De oudste

Er zijn héél veel dingen die je van te voren niet weet als je ergens aan begint. Maar goed ook, want dan zou je er ook niet aan beginnen… Of toch wel?

Ik weet niet hoe het is om de oudste te zijn. Met twee grotere broers ben ik namelijk de jongste. Ook de man weet niet hoe het is om de oudste te zijn. Dat geeft wel eens problemen bij ons inlevingsvermogen voor onze oudste. Zij is hier in huis de enige met deze ervaring, zij weet wel hoe het is om de oudste te zijn en ik geloof best dat dat niet altijd meevalt.

Als oudste moet je namelijk in elke nieuwe situatie het wiel uitvinden. Wat voor het kind nieuw is, is voor de ouders ook de eerste keer, dus zij weten ook niet hoe het allemaal werkt. Zo hebben we de kraamverzorgster helemaal suf gevraagd over alles wat maar met een baby te maken had.
Maar spannend en interessant zijn alle nieuwe dingen wel en al die nieuwe dingen samen met je oudste ervaren, schept een speciale band.

Een oudste kan meestal als eerste praten en heeft dan ook het hoogste en laatste woord als er broertjes en zusjes komen. Oudste kinderen zijn vaak ook leidertypes. Maar zij moeten ook altijd maar het goede voorbeeld geven en daardoor wordt er meestal niets door de vingers gezien, slechte voorbeelden worden niet getolereerd.

Door al die verantwoordelijkheid heeft een oudste een leiderschap-skills waar de President van Amerika jaloers op is.

Als oudste kun je wel heel goed je broertje of zusje voor je uit duwen als je zelf iets heel eng vindt.

Als je als oudste ’s nachts bij het bed van je ouders aankomt, word je verbannen naar het voeteneind omdat je broertje en zusje al de plek tussen je ouders hebben opgeëist.

Een oudste heeft aanzienlijk meer spullen dan haar broertjes en zusjes en zal nooit de afdankertjes krijgen. Bijna alles wat nieuw gekocht wordt, gaat naar de oudste. Want dan hebben we er het meeste profijt van als de broertjes en zusjes er ook nog mee kunnen spelen.

Nog een voordeel voor de oudste is dat haar eerste levensjaren zoveel is vast gelegd dat daar ongeveer 4 harde schijven voor nodig zijn. En zo kunnen we van alle eerste keren (fruithapje, omrollen, kruipen, stapjes, verjaardagen, school zwemles, enzovoorts) een fotoboek vullen.

En het allermooiste aan de oudste zijn, is dat je je ouders vader en moeder hebt gemaakt, de mooiste rol in hun leven. Die kun je mooi op jouw naam schrijven, oudste kleintje!

de oudste

De Play-Doh Cake Mountain

Afgelopen week heeft mijn zesjarige koekjes gebakken in de klas. Ze zijn namelijk volop woordjes aan het leren. Begin deze week begonnen ze met de oe en halverwege de week waren ze bij het woordje koek belandTer ere van het woordje koek, hebben ze in de klas koekjes gebakken. Heel erg leuk allemaal, maar toen mijn zesjarige met de wilde verhalen over koekjes bakken thuis kwam, raakte de peuters uiteraard ook enthousiast.
De volgende dag, wilden ze, je raadt het al, ook koekjes bakken. Gelukkig was ik daar een soort van op voorbereid. Ik had namelijk de Cake Mountain van Play-Doh klaarliggen om te proberen. Perfect moment om het apparaat met potjes klei te introduceren aan mijn kleintjes.

cake mountain

De twee kleine koekenbakkers vonden de klei-variant een prima alternatief voor het echte koekjes bakken. Met de zogeheten Cake Mountain konden ze alle kanten op qua ‘bakken’. Koekjes, taarten, cupcakes, van alles kwam voorbij. De eerste 3 minuten kon ik nog heel netjes de kleuren van elkaar scheiden, maar langzamerhand raakten de kleurtjes toch gemengd (einde van de dag hadden we alleen nog grijs). Als moeder vind ik dat altijd een lastig puntje om los te laten, maar mijn kleintjes kon het niet deren. De peuter ging helemaal los met de spuit en de minipeuter was druk bezig met het maken van minitaartjes.

Sowieso is klei altijd een succes bij mijn kleintjes en dit apparaat van Play-Doh valt dan ook weer goed in de smaak. Het uitdrukken van de verschillende vormpjes, die op de verschillende verdiepingen te vinden zijn, blijft een leuke bezigheid. En het rollen en snijden van de klei kunnen mijn kleintjes ook uren doen.

Succes verzekerd!

De Play-Doh Cake Mountain is onder ander verkrijgbaar bij Bart Smit en kost € 29,99

 © Review

Wauw regenlaarsjes!

Van de week had ik het over de meest afgrijselijke regenkleding en de daarbij horende afgrijselijke regenlaarsjes. Met dit weer ontkom je niet aan die regenlaarsjes, want kleine kindjes willen nu eenmaal in de plassen stampen. En eigenlijk is dat, als je toch buiten bent, ook wel één van de mooiste uitzichten die je kunt hebben. Kindjes die vrolijk in een regenplas dansen.

Gelukkig zijn er ook onwijs gave exemplaren van het rubberen schoeisel. Bij regenlaarsexpert.nl ontdekte ik een aantal (voor mij) nieuwe merken en ook bekende merken waarvan ik niet wist dat ze ook regenlaarsjes in het assortiment hebben. Bijvoorbeeld de Havaianas, blijkbaar gaan deze er wel uit bij regenlaarsexpert.nl Ze zijn namelijk in de aanbieding en alleen nog te bestellen in maat 31. Maar de leukste regenlaarsjes die er voor mij uitspringen zijn van het merk Nokian. Deze natuur-rubberen laarsjes zijn verkrijgbaar in de kleuren, rood, blauw, zwart en wit en kunnen ook meteen als snowboots gebruikt worden. Deze laarsjes van het Finse merk zijn namelijk bestendig tot -40˚C en gemaakt om te dragen met dikke geitenwollen sokken.

regenlaarsjes

Ook de regenlaarzen van Bogs vind ik opvallend leuk. Deze zijn voor de grotere kleintjes, namelijk vanaf maat 30. Opvallend aan deze laars is de zool. Deze is namelijk vochtafdrijvend, waardoor de voeten gegarandeerd droog blijven. Door de warme binnenvoering is ook deze laars te gebruiken bij koude temperaturen (tot -15˚C).

bogs

Regenlaarsexpert.nl is een fijne site met een prima assortiment aan regenlaarsjes. Voor ieder wat wils en ja, ook een brandweer-regenlaars, maar deze van het merk Chuva vond ik nog wel schappelijk. Een goede en duidelijke beschrijving van de artikelen en gratis verzending vanaf € 50,00.

 Gesponsorde post ©

Lieke van Lexmond weer aan de slag

Showbizz is vaak hard werken en dat zal Lieke van Lexmond wel gevoeld hebben vandaag. Nog geen maand na de bevalling van haar zoontje Vik, had zij vandaag weer haar eerste draaidag. Maar ze gaat vanaf nu niet alleen naar haar werk, haar lieve schat Vik gaat gezellig mee.

Lieke is jurylid bij Everybody Dance Now.

Vik krijgt een eigen kleedkamer.

http://instagram.com/p/ufmwNevxeG/?modal=true

Supernanny Jo Frost

Supernanny Jo Frost komt naar Nederland. Deze Britse opvoedgoeroe met de welbekende naughty chair komt Nederlandse gezinnen uit de brand helpen. Misschien moet ze hier ook maar eens komen observeren, want zo nu en dan lijkt het alsof ik in een hok vol met losgelaten chimpansees leef. En ondanks dat mijn kleintjes regelmatig op de naughty chair (trap) zitten, vind ik het toch een heel naar woord en gebruik ik het fenomeen ook liever niet. Want ik weet ook wel dat een kind de tijd dat hij of zij op de trap zit, niet zijn zonde zit te overdenken.

Tegenwoordig lees ik regelmatig over een time-in in plaats van een time-out. Een time-in houdt in dat je je kleintje tijdens een conflict met jou of met zichzelf (driftbui) dichtbij je neemt en dus niet afzondert. Je bent er voor je kleintje en probeert zijn of haar emoties te erkennen. Volgens verschillende bronnen is het zelfs zo dat een time-out op lange termijn totaal niet effectief is, ze leren er vrij weinig van en op het moment dat ze ons als ouder het hardste nodig hebben, laten wij ze in de steek en moeten ze het zelf maar uitzoeken. Sommige bronnen hebben het zelfs over machtsmisbruik.

Bij ons gaat het vaak niet om een driftbui of in de knoop zitten met je eigen emotie, maar om ruzie onderling. En dat is voor mij vaak een reden om er één even op de trap te zetten. Want na 100 pogingen tot uitleg (en voordoen) dat je samen moet spelen, elkaar geen pijn mag doen, elkaar niet mag treiteren, enzovoorts, kan ik ook niks anders meer bedenken dan één van de kleintjes even af te zonderen. En inderdaad, ze maken nog steeds regelmatig ‘ruzie’. Dus ik geloof ook wel dat de time-out op lange termijn totaal geen enkele nut heeft gehad. Maar soms is die time-out voor mezelf even belangrijk. En zelf op de gang gaan zitten (time-out) tijdens een broer en zus ruzie is ook géén goed idee, geloof me!

Al met al is het opvoeden van die kleintjes geen gemakkelijke taak. En natuurlijk wil ik ook een echte, intense en gelijkwaardige band met mijn kleintjes en het allerliefst dat allemaal zonder te straffen, zonder time-outs en zonder geschreeuw. Maar dat gebeurt tot nu toe alleen nog maar in mijn ‘perfect (fantasy) world’.

supernanny

Regenkleding of Carnavaloutfit?

Zoals jullie misschien wel weten wonen wij tegenover school. Als ik zou willen, kan ik zo bij de zesjarige in haar klasje kijken en wat er op het schoolplein gebeurt, kan ik al helemaal goed in de gaten houden. Soms best handig dus! Soms ook helemaal niet, zeker niet als de schoolcarrière van je kleintje net begint en ze moederziel alleen op het schoolplein staat. Dan is het verre van handig dat je dat allemaal uitgebreid kunt bestuderen.
Maar goed, met dit weer is het echt super, zeker als de twee peuters een beetje mee zouden werken. Ja als… Als dat nou eens zou lukken. Deze kleintjes maken van het halen en brengen altijd een uitgebreide wandeling, inclusief speurtocht-elementen. Hartstikke leuk dat ze dat doen, maar wel graag als het droog is. Als het zo plenst, dan wil ik graag even snel heen en weer. Gisteren was weer zo een dag waaruit bleek dat dat niet haalbaar was en ik ging dus op zoek naar alternatieven. Zoals regenkleding.

Maar mensenlief! Waarom moet die regenkleding zo afschuwelijk lelijk zijn? Is het als het regent een goede reden om in een Carnavaloutfit rond te gaan lopen?

Hier mijn persoonlijke top 3 van de regenkleding die ik zelf niet zo heel erg mooi vind. Daar tegenover staat wel dat mijn kleintjes het de meest fantastische regenkleding vinden!

1. De Kidorable zeemeermin regenjas. Met deze jas zou mijn kleintje nog natter dan nat worden. Ze denkt dan natuurlijk dat ze een zeemeermin is en zal in elke plas een bommetje proberen te maken. Maakt het wandelingetje naar de overkant niet sneller.

zeemeermin regenjas

2. De regenjassen van Stephen Joseph zijn op zich best vrolijk, maar ik ben die uilen inmiddels zo beu! En bij die aapjes krijg ik wel een heel erg Kleertjes.com gevoel.

jungle regenjassen

3. Ik ben helemaal weg van rode regenlaarsjes! Maar niet van deze variant. Hoewel elke jongen van dit regenoutfit droomt, word ik er niet warm van. En daarbij, blussen dat doen de wolken wel. Ik wil gewoon snel weer naar binnen…

brandweer regenlkleding

Vind jij dat ik de plank volledig mis sla en vind je deze regenkleding wel helemaal te gek? Je kunt ze bestellen bij Kleertjes.com
Prijzen van de regenjasjes liggen tussen de € 34,95 en € 39,95.

 

Winactie: Het eerste seizoen van Pororo!

Pororo De Kleine Pinguïn is een serie animatieverhaaltjes uit Korea en in Azie een enorme hit. Pororo is geschikt voor kinderen van 3 tot 6 jaar. Het “spelen” van Pororo in elk van de afleveringen laat basisprincipes zien in de relatie tussen kind en omgeving door middel van een eenvoudige, indirecte en herhalende vertelstijl. Het hoofddoel van “Pororo De Kleine Pinguïn” is dan ook kinderen de normen en kennis te helpen bijbrengen die zij overal ter wereld met hun ouders delen.

Winnen
Op dit moment is er 1 seizoen beschikbaar van 52 afleveringen met Nederlandse ondertiteling. Elke aflevering duurt 5 minuten. Benieuwd naar Pororo? Ik geef het eerste seizoen, dat zijn 4 DVD’s weg! Hoe doe je mee? Volg Voormijnkleintje.nl op Facebook, Twitter of Instagram en laat een berichtje op het win-formulier achter, zodat ik weet dat je graag meedoet aan deze winactie.

Pororo copy

Ik mag ook niks meer zeggen…

mond dicht

De laatste tijd lees ik allerlei lijstjes over wat je als mens in het algemeen allemaal niet mag zeggen of mag doen. Wat je niet mag zeggen tegen zwangere vrouwen, niet mag zeggen tegen jonge moeders, wat je beter niet kunt zeggen tegen borstvoedende moeders, wat je nooit meer tegen singles mag zeggen, wat je niet op Facebook mag zetten, wat je niet tegen een vrouw mag zeggen en dan hebben we ook nog wat je nooit tegen een kind mag zeggen…

Echt!? Mensen proberen gewoon een praatje te maken, tonen interesse of ze constateren een feit. Niks mis mee toch? Maar goed, blijkbaar wordt het niet meer gewaardeerd en moeten er overal lijstjes komen over wat je allemaal NOOIT mag zeggen. En ja, sommige vragen zijn ook irritant en voorspelbaar, maar ik kan je vertellen dat ik mij regelmatig schuldig maak aan vragen die NOT DONE zijn. En nee, dat doe ik niet om iemand te kwetsen, of uit onzekerheid. Dat doe ik uit interesse, verwondering of ik constateer daadwerkelijk een feit (en in een enkele geval omdat ik echt niet meer weet wat ik zeggen moet).

Ik zal er een paar noemen. In een lijstje. Want dat is hip (en ik houd ervan).

1. Tegen een zwangere vrouw: ‘Je ziet eruit alsof je ieder moment kunt barsten’. Nou ja, ik heb het misschien niet helemaal met deze woorden een keer gezegd, maar kom op. Zwangere vrouwen zien er toch ook uit alsof ze bijna barsten. Ik vind het zelf ook nog steeds bewonderenswaardig dat ik ooit zó een grote buik had. Een opmerking uit verwondering dus.

2. Nog een tegen een zwangere vrouw: ‘Geniet er maar van, voor je het weet houdt de baby je ’s nachts wakker’. Maar echt! Geniet er nog van! Want hoe je het ook went of keert, je leven verandert en wordt nooit meer hetzelfde als voorheen. Goed bedoeld advies dus, geen jaloezie (oké een beetje) of betweterigheid.

3. Tegen een moeder (of vader) in het algemeen: ‘Wat lijkt hij/zij op jou!’. Ik vind het best leuk om te horen dat mijn kinderen op mij lijken en soms zeg ik het ook weleens als ik echt een overeenkomst zie. Pure verwondering weer dus.

4. Tegen een werkende moeder: ‘Lekker om even weg van je kinderen te zijn’. Nou serieus. Ik zit er af en toe wel eens aan te denken om 40 uur te gaan werken hoor, even rust en geen getetter aan mijn hoofd… En ja, natuurlijk weet ik wel dat sommige mensen echt liever thuis bij hun kinderen zijn, of op hun werk veel stress hebben. Dit is dus dan ook echt een opmerking die ik op mezelf baseer, het lijkt mij dus lekker om even weg van de kinderen te zijn. Een feit (met een klein beetje jaloezie) dat ik constateer.

5. Tegen een thuisblijfmoeder: ‘Ik moet er niet aan denken om de hele dag thuis bij de kinderen te zitten’. Deze opmerking heb ik zelf nooit hardop gezegd…  Maar ik kan het me heel goed voorstellen als een (werkende) moeder dat zegt. Ik moet er soms ook niet aan denken. En ook dat zie ik niet als kwetsende opmerking.

6. Tegen een moeder (of vader) in het algemeen: ‘Willen jullie meer kinderen?’. En nee, dit zou ik niet aan een wildvreemde vragen, maar ik ben er oprecht in geïnteresseerd als ik dat vraag. Géén bemoeienis, gewoon interesse.

7. Weer tegen een zwangere vrouw (jeetje, wat zeiken die toch eigenlijk over wat je allemaal niet mag zeggen): ‘Wordt het een jongen of een meisje?’. Ik weet niet hoor, maar tegenwoordig maakt niemand er meer een geheim van, dus dan is het toch ook niet zo gek als ik het vraag? Interesse, gewoon interesse (en nieuwsgierigheid).

8. Tegen je kind: ‘Omdat ik het zeg!’. Schijnt ook niet meer te mogen. Maar hoe moet ik dan uitleggen dat kleintjes een keer iets moeten doen als ik het zeg?

9. Tegen een moeder (of vader) in het algemeen: ‘Wat is hij/zij groot of klein!’. Mensen, ik constateer een feit! Je kind is ook groot of klein. Mijn kinderen zijn klein en als jouw kind een kop groter is, is hij of zij groot! Boeie, uiteindelijk worden ze allemaal tussen de 1.60 en 2.00 meter. Of niet, kan ook. Het is geen aanval, geen onzekerheid kweken, gewoon een feit.

10. En als laatste: ‘Het is een fase!’. Nou, dat is er dus eentje als ik gewoon niet meer weet wat ik zeggen moet…

Maar goed, wie mij een beetje kent, weet dat ik nuchter ben. Heel nuchter en deze opmerkingen zou ik nooit zien als een aanval, kwetsend of om iemand onzeker te maken. Is dit voor jou wel het geval en heb ik één van deze opmerkingen naar je hoofd geslingerd… Sorry, bij deze mijn excuses.

 

Afbeelding: Shutterstock

Rondvaart met kinderen leuk? Zoetwaterpiraten!

Wij wonen vlak bij de hoofdstad van Nederland. En toch zijn mijn kleintjes er nog maar minimaal geweest. Extra leuk was het dus om mee te gaan met de eerste kinderrondvaart van Amsterdam, de ‘Zoetwaterpiraten’ van Blue Boat Company.
De Zoetwaterpiratenvaart is voor stoere piraatjes in de leeftijd van ongeveer 5 tot en met 12 jaar. Tijdens deze vaart krijgen de kinderen een werkboekje, verrekijker, opdrachten en het interactieve audioverhaal van van Sjonnie en Harold te horen.

Goed daar gingen we dus, de zesjarige had een achtjarig vriendinnetje en de peuter een kleutervriendje mee. Mooie samenstelling om te testen voor wie de rondvaart het meest geschikt zou zijn. Vol verwachting stapten de kleintjes aan boort van een vrolijk versierde rondvaartboot van de Blue Boat Company. De peuter, de jongste van het stel en eigenlijk iets te jong voor deze vaart, zat direct met zijn neusje tegen het raam geplakt. Hij bleef zo een drie kwartier plakken met zo nu en dan een tussenpose, want dan keek hij even door zijn verrekijker.

piraat bodhi

Ondertussen zaten het kleutervriendje, de zesjarige en achtjarige aandachtig te luisteren en druk te bladeren door het opdrachtenboekje en deden hun best om de opdrachten zorgvuldig uit te voeren.

De zesjarige en het kleutervriendje hebben waarschijnlijk het meeste gemist van het uitzicht, maar hebben misschien wel de meeste lol gehad, zij doken namelijk om de haverklap onder tafel. Als zij deze P spotten, moesten zij bukken!

ondertafel

Voor de achtjarige waren het verhaal van Sjonnie en Harold en de opdrachten het beste te volgen. Zij heeft daadwerkelijk echt haar best gedaan voor de opdrachtjes en ondertussen genoten van wat ze allemaal om zich heen zag.

piratenvaart

Conclusie? Eigenlijk was de rondvaart voor al deze kleintjes een succes, maar het verhaal van Sjonnie en Harold en de opdrachten sloten het beste aan bij de achtjarige.

Een kaartje kost € 7,50 p.p en kinderen tot en met 4 jaar zijn gratis, maar gaan dan wel mee op schoot. De boten vertrekken tegenover het Hard Rock Café vanaf de Stadhouderskade 30 in Amsterdam, meer informatie vind je op de site van Blue Boat Company.

Zoetwater Piraatjes

Wow! Op deze pitatenboot ‘De Amsterdam’ wil de peuter ook graag een keertje varen.

Zoetwater Piraatjes

Deze Piraat neemt haar rol wel heel serieus! Wat kijkt ze boos… 

De Jezus-boot

Dit weekend stond in het teken van de rommelmarkt. Het was namelijk hoog tijd om hier in huis weer eens wat op te ruimen en dan met de nadruk op ruimen. Ruimte maken voor nieuw speelgoed, want er zal wel weer genoeg bijkomen de komende maanden. Een nadeel van het uitzoeken van het speelgoed, is dat de kleintjes weer (her)ontdekken van al het zooi wat ze eigenlijk in de kast hebben staan. En zo (her)ontdekten mijn kleintjes de Little People. Door de jaren heen hadden we de welbekende bus, de auto met maxicosi, het boerderijtje en de Ark van Noach verzameld. Nooit, maar dan ook nooit hadden mijn kleintjes ernaar omgekeken. Tot dit weekend.

Maar ik had mijn zinnen gezet op het verkopen van de Little People en zo gebeurde het dus ook. De peuter deed vanmorgen nog een laatste poging om de Little People te bevrijden uit mijn kratten, maar helaas was ik te stellig. Weg ermee! En zo geschiedde het ook.
Als ik ’s avonds terug kom en de zesjarige zich afvraagt of de Jezus-boot verkocht is, ben ik toch wat verbaasd. “De Jezus-boot?”, vraag ik haar. “Ja, de boot met de diertjes”, antwoordt ze stellig.

“Oohh, de ark van Noach! Die heb ik verkocht.”

Ze kijkt wat beteuterd, of dat is omdat de boot verkocht is, of omdat ik moet lachen om haar “Jezus-boot” blijft een mysterie, maar een ding is zeker, wij hebben weer wat ruimte…