Wat je niet wist… Totdat de ontdekkingsmoeke Marco Polo ging ontmoeten

Voor een tripje naar New York draait een ontdekkingsmoeke haar hand niet om. Ze heeft immers al heel wat tripjes voor haar kiezen gehad. Waaronder +- 516 keer per jaar heen en weer naar school. 365 keer naar de speeltuin, om van zwemles en sportclubjes maar te zwijgen. Nee, niets is te gek. Dat ik zeer goed tegen slaapgebrek kan, heb ik de afgelopen jaren wel bewezen. En aangezien ik maar moeilijk nee kan zeggen, (ook daar word ik elke dag mee geconfronteerd) kan ik ook geen nee zeggen tegen een tripje naar New York voor de premiere van de nieuwe Netflix original serie Marco Polo. En dus zat ik afgelopen dinsdag in het vliegtuig, met een mede ontdekkingsmoeke, richting New York.

En zo relaxed als we lijken, zo opgewonden als pubers met rondvliegende hormonen zaten we in het vliegtuig. We were going to New York! The Big Apple, the city that never sleeps! Oh yeah! Wel, mijn eerste dutjes werden gedaan in het vliegtuig. Hoe lekker dat je alleen maar aan jezelf hoeft te denken en niet wakker hoeft te schrikken om te kijken of je kleintjes nog intact zijn. En hoe lekker om eindelijk eens al die jaren gemiste slaap in te halen in 8 uur vliegtijd.

Eenmaal op Amerikaanse grond kan onze ontdekkingsreis beginnen, onze American Dream. Nog even en de ontdekkingsmoekes bevinden zich onder de wereldsterren vol glitter en glamour. Ik zie het al helemaal voor me. Toch blijken we nog heel wat te moeten sleutelen aan deze American Dream. Om maar een voorbeeld te noemen, de taal. Ik kan een aardig woordje Engels spreken, dacht ik zo. Maar als het puntje bij paaltje komt, blijkt dat toch weer verrekte lastig en kom ik erachter dat ik vooral goed Engels kan spreken met mensen die zelf ook niet zo goed Engels spreken. Dit geldt overigens ook voor mijn mede ontdekkingsmoeke…

De ober: “Another glas of wine?”
Ik: “Yes please”
Mede ontdekkingsmoeke: “Me too hoor!”

Goed, we maken ons klaar voor de big happening, het doel, de reden waar we voor gekomen zijn. De screening, oftewel premiere van Netflix’s nieuwste original Marco Polo! We toveren onze vliegtuigkloffies om tot premiere outfits, gooien nog een plens koud water in ons gezicht en klapperen even op onze wangen. Nee, het is geen droom, we zitten echt in New York. Hoewel ik gerust zou kunnen dromen op dit tijdstip, het is immers voor ons gevoel 12 uur ’s nachts.

Opeens gaat alles in een sneltreinvaart. Het ene moment zitten we in de lobby van ons hotel wat te drinken met andere Netflix Streamteam leden, uit Finland, Duitsland, België enzovoorts. Het andere moment zit ik in een bioscoopstoel te kijken naar een groot scherm met daarop #MarcoPolo. Een avontuur om daar te komen was het zeker en ik ben op mijn bestemming beland. Ik ben er echt. Op de premiere van Marco Polo. In New York!

#marcopolo

Ik, de ontdekkingsmoeke, zit er klaar voor. De acteurs staan één voor één op. ‘Hé, wat leuk, ze zitten ook gewoon in de zaal’, denk ik nog. Kom maar op Marco Polo, laat mij nu jouw avonturen maar eens zien! Inmiddels is het voor mijn gevoel 2 uur ’s nachts. En ik ontspan. Ik ontspan me diep. Ik ontspan me iets te diep. En dan schrik ik opeens wakker van de tune. Fuck, de intro heb ik al gemist. Hoe kan dit nou? Ik, de ontdekkingsmoeke, de master in slaapgebrek en gebroken nachten. Ik kan nu toch niet gaan zitten pitten? Hop hop, even volhouden. Ik zie daar op het scherm een mooie man die op avontuur gaat… En ik schrik weer wakker. Ik zie een naakte vrouw met een zwaard radslagen en kung-fu moves maken, in de zaal wordt geklapt. Ha! De spectaculairste scene van de avond heb ik niet gemist! Ik voel constant een spannende dreun door me heen, wat moet dit een gave en spannende serie zijn! Ik zie Marco Polo met een grote Aziatische man in gesprek en ik zie Marco Polo op een veldslag, er wordt wederom geapplaudisseerd. Het is afgelopen. Holy shit!!? Het is afgelopen! Ik ben compleet verslagen door Marco Polo. Hij is de ster in het beleven in avonturen en in deze Marco Polo VS Ontdekkingsmoeke is het +1 voor Marco Polo.

Gelukkig had ik wel weer energie opgedaan voor de afterparty, daarover morgen meer. Want het avontuur gaat nog verder. Wie weet eindigen we met gelijke stand? Nu ga ik eerst, samen met de man, de eerste aflevering van Marco Polo nog eens bekijken, want deze is vanaf vandaag beschikbaar op Netflix.

rodeloper

Sterren op de rode loper. 

In het vliegtuig

Als ik ga vliegen, wat overigens nog maar sporadisch voorkomt omdat we tegenwoordig gaan kamperen, maar goed als ik dus ga vliegen trek ik het liefst zo comfortabele kleding aan. En als ik over comfi-kleding bij mezelf praat, ziet dat er niet echt flatteus uit. Nikkie Plessen weet dat echter wel voor elkaar te krijgen. Want op Instagram laat ze een afbeelding zien waar ze met haar geliefden, volledig in stijl, onderweg is naar Singapore.

Ambitieus zakenvrouwtje trouwens! Want nog maar vier weken geleden beviel zij van haar zoontje en ze is alweer druk in de weer met zakenreisjes, afspraken en shoots.

http://instagram.com/p/wbaxwZOFIS/?modal=true

Meisjesmerk met de X-Factor: Cakewalk

Mijn zesjarige is dol op glitters en alles wat blinkt. Een gevalletje ‘Diamonds are a girls best friend’. Gelukkig voor ons voldoen in dit geval ook alle plastic diamanten.

De reactie van mijn zesjarige toen ze dit shirt van Cakewalk zag, was niet al te positief. De kleur stond haar niet aan. Maar toen had ze ook nog niet de leuke bling bling vogel op de voorkant gezien! Een beetje te voorbarig was haar reactie, een karaktertrekje waar ze wel vaker last van heeft. Eerst roepen en dan kijken, denken of proeven. Ik geef toe, ze heeft het niet van een vreemde.

cakewalk

Anyway, het shirt dus. De vogel op het shirt is versierd met pailletten en plastic edelstenen. Het speelse roze hemd dat vast zit onder het shirt maakt, samen met de blingbling, de kleur van het shirt weer helemaal goed. Het gaat om de combinaties probeer ik haar altijd bij te brengen.

Het shirt is heerlijk zacht en warm en van een kwaliteit die we graag zien. Zo een dikke en van binnen zachte trui, die je deze dagen ’s ochtends het liefste aantrekt.

Ik schreef het al eerder, Cakewalk is één van mijn favoriete merken geworden de afgelopen jaren.  De unieke en gedurfde kleding in combinatie met ‘gewoontjes’ geeft het meisjesmerk de X-Factor.

review 

De tas bij het outfit

Vanmorgen hebben jullie het outfit kunnen zien dat ik droeg tijdens de premiere van Marco Polo. Afgelopen week kwam er een pakketje van de V&D binnen wat uitermate goed had gepast bij dit outfit. Een handtas van het merk Parfois. De tas is gemaakt van kunstleder, zou ook niet anders kunnen voor de prijs van € 19,95

Helaas heb ik de tas dus niet mee kunnen nemen naar de wereldpremiere maar gelukkig hebben we de feestdagen nog voor de boeg en kan ik dit setje prima nog een keer aantrekken. Ik ben tenslotte geen Maxima die voor elke gelegenheid een ander outfit heeft.

In deze tas passen precies de spullen die ik nodig heb, mijn telefoon (uiteraard), mijn portemonnee en een halfvol pak billendoekjes. Tja, ik blijf een moeder en bovendien kan ik niet meer zonder billendoekjes, ik zou niet weten wat ik moet als straks al mijn kleintjes uit de luiers zijn. De tas kan in de hand gedragen worden, maar dan moet je wel heel selectief zijn met wat je in de tas stopt en vooral letten op het gewicht. Ook kan er een schouderhengsel aan de tas bevestigd worden, zodat je de tas over je schouder kan dragen. Dat laatste heeft mijn voorkeur, ik heb graag mijn handen vrij.

TAs-review

Op VD.nl hebben ze overigens een zeer groot aanbod aan tassen van veel verschillende merken in allerlei prijscategorieën. Voor mij sprong het merk Parfois en het merk Burkely (een iets andere prijsklasse door lederen materialen) er uit.

Het Marco Polo première-outfit…

Tja mensen. Ik ben een professioneel ontdekkingsmoeke, maar Amerikaanse premières maken mij toch wat verlegen en terughoudend. Ik heb geoefend met het nemen van selfies, echt waar. Maar een kiekje schieten voor een outfit-post… Dat is werkelijk waar niet in me opgekomen. En toen waren daar opeens de vele vragen naar het outfit dat ik droeg op de premiere van Marco Polo in NY. Na uitgebreid beschreven te hebben hoe ik aan het outfit gekomen ben, had ik mij niet gerealiseerd dat jullie mensen het ook daadwerkelijk wilden zien… En ja, van de originele avond heb ik nu dus nauwelijks fotootjes (buiten wat selfies om).

Dus, om te laten zien dat ik de beroerdste niet ben, heb ik mij nog een keer in het outfit gehesen. Speciaal. Voor jullie.
premiere-outfitIk vond het echt heel moeilijk om te beslissen wat voor outfit gepast zou zijn op zo een avond. In een lange galajurk zou ik mij echt niet gelukkig voelen. Ik moest wat stoers aantrekken om mij comfortabel in te voelen. Naar mijn idee is dit jurkje van de Zara precies wat ik nodig had. Niet over-dressed, maar ook zeker niet under-dressed. Stoere half hoge laarsjes van Sacha met uiteraard high-heels om mijn lengte nog wat te laten lijken.

Wat vinden jullie ervan?

Nog twee dagen (vanaf 12 december) en dan is de nieuwe Netfix Original serie Marco Polo te zien bij Netflix!

Spelen met Peppa

Laatst had ik het al over het succesvolle spel ‘Verstoppertje met Peppa‘. Maar met Peppa valt er meer succes te behalen. Zo hebben we nog twee leuke producten uit de Peppa-lijn ‘getest’.

We begonnen met de Junior Mandela Designer van Ravensburger. Een groot sjabloon waarmee je Peppa heel gemakkelijk kunt tekenen. Er is een zwarte stift bijgeleverd en drie potloden. Uiteraard was de zwarte stift meteen de favoriet voor de minipeuter. Ze begon heel netjes op het papier, maar al snel, zéér snel ging dat over van het papier naar haar eigen handen. Zwarte vingers krijg je dan, leuk joh! De peuter vond het leuk om even naar te kijken en om Peppa zelf een keer te tekenen. De zesjarige kan het beste haar ei kwijt in activiteiten als deze. Dat is wel te zien aan het standaard pakket creativiteit van minimaal 50 bladzijdes per dag dat ze produceert. En zo produceert ze ook met de Junior Mandela Designer mooie Peppa-kunstwerken.

peppa_edited-1

Het tweede pakketje is een Peppa strijkkralen doosje. En man, wat heb ik een hekel aan strijkkralen! Mijn zesjarige maalt er ook niet veel om, wellicht door de zeer beperkte introductie van het fenomeen strijkkralen, maar ook omdat het haar te priegelig is. Maar hé, Peppa is de trigger om er toch aan te beginnen.
Geduld wordt op de proef gesteld. Voor mijn zesjarige en ook zeker voor mij. Zo nu en dan heeft ze even mijn hulp nodig, anders duurt het haar véél te lang en dus waag ik mij ook aan de strijkkralen. Mijn dikke vingerstompjes zijn niet, ik herhaal niet geschikt om een strijkkralen kunstwerkje te maken, maar ik doe alles voor mijn kleintjes. En ja hoor, na een middagje ploeteren hebben wij als eindresultaat: Peppa! Van strijkkralen.

Draagmoeder gezocht…?

Ik kan mij een televisieprogramma van een aantal jaar geleden herinneren. Het heette ‘Draagmoeder gezocht‘. In het programma waren vier stellen te die met hulp van een draagmoeder een kind hoopten te krijgen. Bij sommige stellen kreeg ik een nare bijsmaak, maar andere kregen door het programma een hoog gun gehalte. Begrijp me niet verkeerd, ik gun iedereen een kindje, maar over de manier waarop valt te twisten.

Draagmoeder uit India

Zo reisde één stel naar India (in Nederland is commercieel draagmoederschap verboden) om daar een draagmoeder uit te zoeken. In India zaten een aantal moeders te ‘broeden’, voornamelijk met de reden om hun eigen kinderen te kunnen onderhouden. Dat is wat mij onder andere die nare bijsmaak gaf.

Draagmoeder zijn voor je eigen dochter

Er waren ook situaties waar ik een warm gevoel van kreeg. Bijvoorbeeld de moeder die draagmoeder wil zijn voor haar eigen dochter. Helaas is dat uiteindelijk niet gelukt. Of van de vrijwillige draagmoeder Cindy, die het stel Sven en Jeroen een eigen kindje gunde.
Hoe dan ook, de conclusie was duidelijk. Het is in Nederland niet gemakkelijk om aan een draagmoeder te komen. Maar een arts van het VU Medisch Centrum wil dat daar verandering in komt. In Engeland bestaat er een agentschap dat met vrijwillige draagmoeders werkt. De bedoeling van het agentschap is dat het stellen gemakkelijker wordt gemaakt om een draagmoeder te vinden. Deze arts, Roel Schats, vindt dat we moeten kijken of dat ook in Nederland mogelijk is.

Vrijwillig draagmoeder zijn

Om situaties als in India te voorkomen, vind ik het zo een slecht plan nog niet. Als een vrouw vrijwillig draagmoeder wil zijn, ervan uitgaande dat zij volledig achter haar keuze staat, is het toch fantastisch dat de grootste wens van een ongewenst kinderloos stel in vervulling kan gaan?

Wat vinden jullie van de situatie zoals deze nu is in Nederland betreft draagmoeders?

Wat geeft het gelukzalige gevoel?

Het is inmiddels alweer ruim een half jaar geleden dat ik mijn auto inruilde voor een bakfiets. Ooit dacht ik dat ik echt diepongelukkig zou worden zonder auto. Want hoe zou ik dan nog ergens moeten komen? Mijn hele sociale leven zou instorten en mijn shopverslaving zou ook zwaar in de problemen komen. Mijn sociale leven stortte al in bij het krijgen van kinderen en voor mijn shopverslaving is er internet. Thank god.

Nu na een half jaar, waar de zomer in viel, kan ik zeggen dat het prima te doen is zonder auto. Regelmatig zit ik op mijn bakfiets met mijn trots en met een big smile op mijn gezicht. En laatst had ik het ultieme gelukzalige gevoel toen ook nog de puppy zich in de bak bevond.

foto4

Nee, ik heb geen spijt van de keuze. Ik kom nog steeds overal waar ik komen wil. Maar of ik dat na de winter nog steeds kan zeggen? We zullen zien.

Om dat gelukzalige gevoel te krijgen heb ik dus niet perse een auto nodig. Maar als ik langs een aantal autosites surf en deze prachtige auto’s voorbij zie komen, zwijmel ik weg bij de gedachte om in zo een mooie, droge en warme auto te rijden. Maar zal het nou echt geluk toevoegen? Zal ik in zo een auto nog gelukkiger rondrijden? Of zou ik me in een Audi of Mercedes net zo gelukkig voelen als wanneer ik op mijn bakfiets zit?

Er zijn natuurlijk een aantal voordelen aan een bakfiets. Als er een onderdeel vervangen moet worden, kunnen de man en ik dat best samen oplossen. Het zelf repareren van een auto gaat ons iets minder goed af. Handige sites als deze, met onderdelen voor een auto, daar kunnen we voorlopig nog even wegblijven.

Ik denk dat het me (afhankelijk van het weer) om het even zou zijn. Het gaat er niet om hoe ik ze vervoer, maar het gaat erom wie ik vervoeren mag.  En zolang dat mijn schatjes zijn, zul je mij gelukzalig rond zien rijden.

Animal jurkjes On Sale!

Terwijl iedereen in de ban is van Sinterklaas en Kerst, ben ik het meest in de ban van de uitverkoop. Eindelijk weer even lekker losgaan en mooie items scoren. Zo is er hier en daar al 30% korting op kinderkleding en als supertip is er al 35% korting bij Olliewood! Ik zocht de leukste jurkjes in de categorie ‘Animal’ voor jullie uit én ze zijn on sale!

Animal-jurkjes

1. NoNo Panda jurkje uit de collectielijn ‘Just be Cute’, dat moet lukken met dit jurkje!
2. Roarrrr! De Bomba ‘Animal’ dress. Een schot in de roos of to much?
3. Nu we een hond hebben, zie ik ze opeens overal! Zo ook op deze Mexx sweatjurk.
4. Oeh, nog een gevalletje Love it or Hate it!  ‘Flower bugs’ van Molo
5. Daar heb je er weer één, nu van WILD (model Dogs)
6. En als laatste, mijn persoonlijke favoriet: Mim-Pi met poezen-print.

Elsa… Zullen wij een sneeuwpop maken?

Het is hier in huis een hot-item… Het verlanglijstje. Mijn kleintjes hebben veel verlangens, zo ook op hun lijstje. De zesjarige hopt van Lego Friends naar Barbies en van Little Pony’s naar de nieuwe CD van Kinderen voor Kinderen. Het laatste wat ik van haar gehoord heb, is dat ze alles van Pop Pixie wil hebben. Een beetje verwarrend is het wel voor Sinterklaas.

De peuter is iets gerichter. Planes óf Spiderman. Maar wat dan van Planes of Spiderman? Een handdoek, een boek, de film, de vliegtuigen, sticker… En dan ziet hij opeens zijn afstandbestuurbare auto weer staan. Daar wil hij er toch ook nog wel één van hebben… Het aanbod is ook wel gigantisch voor de kleintjes, wat de keuze niet makkelijker maakt.

De minipeuter heeft daar weinig tot geen last van. Zij is heel duidelijk. Als je haar vraagt wat voor speelgoed er op haar verlanglijstje staat, zegt zij zeer resoluut: FROZEN. En nee, niet alles van Frozen. De Elsa pop, dat is genoeg. Je kunt wel stellen dat we een die-hard Frozen-Fan hier in huis hebben. Zodra de melodie van ‘Let it go’ ingezet wordt, galmt de minipeuter het liedje heerlijk mee. En na 2684 keer de film gekeken te hebben, antwoordt ze nog steeds elke keer even enthousiast op de vraag wat zij wil kijken: FROZEN!

elsa

En nu maar hopen dat hun verlangens in vervulling gaan…

gesponserdepost