Wat je niet wist… Totdat de Sint werd ingeruild voor Santa

Iets wat ik wel weet, is hoe het gaat met het Sinterklaasfeest. En toch begin ik er elk jaar weer aan. Stilletjes hoopte ik dat mijn oudste er dit jaar niet meer in zou trappen. Dat alle credits nu eens naar mij zouden gaan. Maar helaas, niets was minder waar. Mijn kleintjes gingen er voor de volle 100% in en beleefden, voelden en ademden voor drie (lange) weken Sinterklaas. Elke ochtend om 6.00 wakker en niet zomaar wakker, springlevend, hyper waren ze. Elke avond gezanik over het schoenzetten. Driehonderd verlanglijstjes aan mijn neus voorbij zien gaan (hoe weet ik nu wat ze echt willen hebben??) Sinterklaasliedjes tot ik ze niet meer horen kon.

Sinterklaas, SinterKLAAS, SINTERKLAAS! Oh, wat is Sinterklaas te gek, de liefste, de aller aller liefste!

Ik wist het! En toch speelde ik het spel weer mee. Cadeaus inkopen, cadeaus inpakken, cadeaus verstoppen, midden in de nacht wakker schrikken omdat de schoenen nog gevuld moesten worden. En waar was Sinterklaas? Of Piet? En nee, ik ben de beroerdste niet. Maar dat geratel en geratel over die fantastische Sinterklaas die alle credits krijgt en waarvoor? Voor al mijn werk!

Maar halleluja, Sinterklaas is weer vertrokken en ingeruild voor het kerstfeest. Eindelijk, een vredig en rustgevend feest. Een kindje geboren, voor ons allemaal. De zesjarige die regelmatig om een Jezus-kleurplaat vraagt. En twee peuters die vredig met een stal spelen. Totdat… De zesjarige ergens vernomen had dat er een kerstman bestaat en cadeautjes rondbrengt. Baby Jezus vloog door de lucht en de peuters waren één en al oor. ‘Kerstman, cadeautjes, wat een fantastische man, vertel ons meer!!’, was nog net niet de tekst dat uit het mondje van de minipeuter kwam.

Maar nee, ik weet hoe dat gaat. Dan sta ik straks weer inkopen te doen en moeten we het volgende half jaar niet alleen op droog brood leven, maar ook op zeer slappe thee. Bovendien sta ik dan straks wéér cadeaus in te pakken, het plakband van de Sintcadeaus plakt nog steeds aan mijn mouw. En dan moet ik de drie kleintjes wéér kalmeren, temmen en in het gareel houden totdat mijn stem het begeeft.

En wie krijgt er alle credits?

Nee, het gaat niet gebeuren! NIET! Toch?


Afbeelding: Shutterstock

Hoe tem je een draak 2

Mijn peuter is een jongen. Een echte jongen welteverstaan. Mijn dochters en zoon, dat is een verschil van dag en nacht. Mijn zoon wil vechten. Niet stoeien, niet kietelen, maar echt vechten. Hij vindt dat machtig, het idee om iemand flink in elkaar te rossen. Ik moest daaraan wennen. Misschien was ik bang dat hij iedereen en alles in elkaar zou meppen of vooral, dat hij een flink pak slaag zou krijgen. Vechten, dat doe je gewoon niet. Nu ben ik erachter dat het erbij hoort, bij het hebben van een zoon.

Dus, ik ben regelmatig aan het vechten. Met mijn zoon. Het gevecht gaat me tot nu toe goed af. Ik geef hem een zetje en hij ligt om. Hij krabbelt overeind, maakt wat Spiderman-achtige bewegingen naar mij, ik geef hem weer een zetje en hij ligt om. Dit duurt herhaaldelijk een minuut of 10. En dan is hij tevreden. Hij heeft zijn mannelijke oerdrang weer getoond en klimt aan de keukentafel om verder te gaan met een spelletje, een knutselwerkje of een tekening.

Maar er zijn meerdere typische jongenstrekjes bij mijn peuterzoon te vinden. Zo zijn daar de draken. Ook draken zijn machtig en helemaal de bom! Draken spuwen vuur, draken zijn gevaarlijk en draken vermorzelen alles om hen heen. Ook dat vinden jongens leuk.
Ik ga graag mee in de fantasie van mijn zoon, ook al is het moeilijk te begrijpen. Gelukkig helpt 20th Century Fox Home Entertainment mij om met mijn zoon, de drakenpeuter, mee te gaan in zijn drakenavontuur.

Samen kijken we naar ‘Hoe tem je een draak 2’. We zien dan hoe Hikkie en Tandloos, een stoere jongen en zijn zeldzame draak samen op avontuur gaan. Oh, wat zou mijn peuter graag Hikkie willen zijn. Je ziet zijn oogjes glunderen terwijl zijn draakje in zijn hand denkbeeldig vuur spuwt. Of mijn peuter het verhaal volgt, dat weet ik niet. Volgens mij heeft hij alleen maar oog voor de angstaanjagende en in zijn ogen geweldige schepsels. Het verhaal, dat is dan wel weer leuk voor mij en daardoor helemaal geen straf om deze film mee te kijken. De film is spannend, ontroerend, vol avontuur en zelfs een vleugje romantiek.

Wat is het toch leuk om een echte jongen te hebben, ongegeneerd te vechten en drakenfilms te kunnen kijken.

Hoe tem je een draak 2 is verkrijgbaar als DVD € 17,99 als Blu-ray € 19,99 en als 3D Blu-ray € 24,99

 

Nieuwe Netflix-Original: All Hail King Julien

Mijn kleintjes zijn gek op Netflixen (is het al een werkwoord?) en gek op de dierentuin. De Netflix premiere van All Hail King Julien in Artis leek me dan ook een uitermate geschikt uitje voor mijn kleintjes. Mijn kleintjes dachten er net zo over, want ze zaten in de auto te stuiteren alsof ze King Julien zelf waren.

groene-loper_edited-1

Meestal ga ik vrij onvoorbereid op pad, ja met drie kleintjes ben ik al blij dat ze aangekleed in de auto zitten. De rest laat ik altijd maar over me heen komen. En dat gebeurde deze dag wederom.
Bij de zijingang van Artis stond het Netflix-team mij op te wachten. Oke, ik maak mezelf iets te belangrijk, ze stonden mij en alle andere genodigden op te wachten, voor een korte rondleiding door Artis. Een enthousiaste medewerker van Artis liet ons de highlights, uiteraard gerelateerd aan de nieuwe serie, zien en natuurlijk ontbrak de ringstaart Maki niet. Erg leuk om op zo een manier eens wat meer informatie over het park te horen.

Afijn, na de korte rondleiding ging er een feestje los. Met hapjes en drankjes à la Madagaskar stijl stuiterden mijn kleintjes als een echte King Julian door de zaal.

Wederom heb ik me laten verrassen, dit keer door een korte djembe sessie. Mijn kleintjes houden wel van een beetje trommelen, wat in het dagelijks leven vooral trommelen op elkaar tot uiting komt, dus trommelen op een echte trommel leek me een geschikte activiteit voor ze. En inderdaad, die kleine handjes mepten er flink op los. En ik was ook zeker niet teleurgesteld in het ritme wat mijn kleintjes bezitten, daar zou King Julien bijna jaloers van worden.

trommel_Collage

Hoe ritmisch mijn kleintjes ook zijn, veel geduld hebben ze nog steeds niet. Dat was dan ook de reden dat mijn kleintjes halverwege de sessie afhaakten en zich op een knutselwerk stortten. En ik wil niet opscheppen hoor, maar ook daar hebben ze erg veel talent voor en geduld… Iets wat de knutselbegeleiding ook nodig had, want terwijl zij aan het opruimen was, wist mijn zesjarige nog even een muts voor haar zusje te flansen. En geloof me, ze kan leuk knutselen, maar netjes en geordend te werk gaan, dat kan ze niet.

foto 2

Maar goed, waar waren we voor gekomen? Oh ja, de premiere van All Hail King Julien de nieuwe Netflix-Original serie. De 22-minuten durende afleveringen zijn vanaf 19 december te zien bij Netflix. Karakter King Julian uit de populaire Madagaskar-films is een feestbeestje, iets wat goed bij mij en mijn kleintjes past. Wij hoppen tegenwoordig immers ook elk feestje af.

All Hail King Julien, een leuke, vlotte en grappige serie om tijdens de kerstvakantie een beetje warm van te worden! Nog twee nachtjes slapen…

kingJulian

Pimp het met kledingconfetti

Wat klinkt dat leuk, kledingconfetti! Het klinkt niet alleen heel erg leuk, het eindresultaat is ook heel leuk. Maar voordat je een uniek Tufft-confetti shirt heb, moet je wel over enig ontwerptalent beschikken. Ik besluit dat mijn kleintjes dat talent in huis hebben en ik heb ze zelf hun gang laten gaan met circa 8 sterren. Kledingconfetti-sterren wel te verstaan, eigenlijk zijn het gewoon kleine strijkapplicaties, maar kledingconfetti klinkt écht vele malen leuker!

tufft-kledingconfetti

Goed, ik laat mijn kleintjes dus los om een kerstshirt te fabriceren met de kledingconfetti. Mijn kleintjes zijn in deze echte doeners. Niet denken, maar hop hop, gewoon lekker doorplakken. De zesjarige komt vrijwel direct met een leuk ontwerp en is ook meteen tevreden. De peuter heeft er ook erg veel lol in, maar met het eindresultaat blijkt hij niet tevreden. Of ik hem even wil helpen met de sterren recht te leggen. Maar natuurlijk en voor mijn gevoel heb ik het shirt gered. Hoewel het moeilijkste deel nog moet komen: het strijken.

Het is zo simpel, toch gaat er bij mij altijd wel wat fout in het strijkproces. Misschien omdat strijken sowieso mijn hobby niet is? Ik volg de instructies toch echt stap voor stap op. Twee sterren op de schouders van de zesjarige laten bij het aftrekken meteen los, helaas. Gelukkig is ze nog steeds tevreden met het eindresultaat van het kerstshirt. Zo tevreden dat ze het shirt de volgende dag meteen naar school aan wil.
Het blijft bij die twee mislukte sterren, want het shirt van de peuter gaat zowaar in één keer goed.

kleding-sterren

De kledingconfetti van Tufft is een hit! De pijltjes, veertjes en hartjes zijn ook nog onwijs leuke printjes waar we graag nog eens een confetti-shirt mee maken! Maar ook de strijkapplicaties zijn erg leuk vormgegeven. Leuk extraatje; als je nu een bestelling boven de € 10,00 plaatst, ontvang je een gratis rendier. Ook leuk voor een kerstshirt.

review

 

Vriendinnen die je nodig hebt

moeder-vriendinnen

Afbeelding: Shutterstock

Vriendinnen zijn belangrijk voor mij. Om mee te lachen, om een wijntje mee te drinken, om eindeloos mee te praten over kinderen, ze maken het leven gewoon leuker. En belangrijker nog, ze zorgen ervoor dat je het volhoudt in dit vermoeiende en soms uitzichtloze leven met kinderen. Oké, dat klinkt dramatisch, maar wat ik zeggen wil, een moeder heeft een aantal verschillende typen ‘mama-vriendinnen’ nodig.

Been there, done that

Als eerste de ervaren ‘been there, done that’ moeder. Deze moeder loopt een fase voor je uit, of beter gezegd, ze vindt het wiel voor je uit. Ze geeft je adviezen waar je echt wat aan hebt, want het zit bij haar ook nog vers in het geheugen. Hoe deed zij dat, die zindelijkheidstraining, de speen afleren of die eerste schooldag?

Been there, done that lang geleden

En dan volgt de ‘been there, done that’ lang geleden moeder. Deze moeder-vriendin kan je vertellen dat het allemaal goed komt en niet altijd zo een gekkenhuis zal blijven. En met een beetje geluk zijn de kinderen van deze moeder op een leeftijd dat ze op je eigen kleintjes kunnen passen als je er een avondje tussenuit wilt.

De ik doe ook maar wat moeder

Nog een heel belangrijke; de ‘ik doe ook maar wat moeder’. Deze kijkt er niet van op dat je kleintje in het weekend drie films achtereen gekeken heeft, of heeft ontbeten met een gevulde koek. Een soort van ‘feel good-moeder’, omdat haar falende opvoed-technieken de jouwe altijd overtreffen. Ze lijkt een beetje op de…

Klaagmoeder

‘Ik kan uren met je klagen over de kinderen – moeder’. Met deze moedervriendin kun je uren klagen over je kids, de ene herkenning na de andere en altijd met als conclusie ‘hoe leuk en lief je kleintjes wel niet zijn’.

Hard werkende moeder

Dan is er nog de hard werkende moeder. Eentje die ervoor zorgt dat je zelf ook ambitieus blijft en niet met ongekamde haren en in een joggingbroek op de bank gaat hangen.

De perfecte match

En als laatste de vriendin – moeder (liefst meerdere) met de liefste en leukste kindertjes die een perfecte match met jouw kleintjes blijken te zijn. En natuurlijk kun je met deze moeder prima een bakkie koffie of een wijntje drinken.

Mis jij nog één van deze vriendin-moeders? Hop hop, naar de speeltuin en ronselen die moeders!

Winactie: Frozen Sing-A-Long

Disney’s Frozen-hype’ gaat nog even door! In de kerstvakantie is een speciale Sing-A- Long versie te zien in de bioscoop. De liedjes zijn voorzien van ondertitels en op de maat van een magische sneeuwvlok kan het publiek in koor en uit volle borst meezingen. Ik voel weer een aantal You-Tube hits aankomen…

De met 2 Oscars bekroonde hitfilm is inmiddels wereldwijd een waar fenomeen. De minipeuter kan er ook geen genoeg van krijgen, zodra de afstandsbediening tevoorschijn komt, kan zij alleen nog maar ‘Frozen’ uitkramen totdat de film daadwerkelijk aan staat. Dan houdt zij haar eigen ‘Frozen huiskamer Sing -A-Long’ en zingt ze de liedjes woord voor woord mee.

De Frozen Sing -A-Long is vanaf nu tijdelijk in de bioscoop te zien. Dus trek je Anna of Elsa jurk uit de kast en desnoods je sneeuwpoppak en zing mee met de Frozen Sing-A-Long!

frozen-Sing-a-long

Winnen
Ik geef  2 bioscoopkaarten voor de film en 1 Nederlandse Frozen Soundtrack weg! Dus is jouw kleintje ook een Frozen fan? Volg Voormijnkleintje.nl op Facebook, Twitter en/of Instagram en laat op het winformulier je gegevens achter. Eind van deze week maak ik de winnaar bekend.

New York met kinderen

Ik zou niet weten hoe het is om New York te bezoeken met mijn kleintjes, ik was daar namelijk met een vriendin. Waarschijnlijk een heel andere dimensie dan wanneer ik met mijn kinderen zou gaan. Toch heb ik, terwijl ik daar rondliep, regelmatig aan mijn kleintjes gedacht. Ik dacht aan hoe het zou zijn om als gezin in New York te zijn. En in mijn gedachtes zag ik het eigenlijk ook wel zitten. Er is daar genoeg te beleven voor de kleintjes. Dit zijn de dingen die ik, als ik ooit met mijn kleintjes New York City bezoek, niet over zou slaan.

Times Square
Times Square zou ik zeker niet overslaan. Alleen al naar de lichtgevende en knipperende reclameborden zouden mijn kleintjes uren kunnen kijken. Op het plein lopen allerlei figuren rond. Van Spiderman tot Elmo en van Olaf tot Mickey Mouse. Eigenlijk zijn het een soort van bedelaars, want als ze zich op je foto hebben gewurmd, vertellen ze je dat ze werken met fooitjes. Maar goed, kinderen vinden dat natuurlijk fantastisch. Ook is er op Times Square een Disney-store en een Mega grote Toys”R”Us te vinden.

Theater op Broadway
Wij hebben de nieuwste musical-hit van New York bezocht: Aladdin. Een musical die ik ook zeker met mijn kinderen bezoeken zou. De Engelse taal hindert niet en ik denk dat de kleintjes daar ook weinig last van zouden hebben. Ook The Lion King is nog steeds te zien op Broadway.

Het Vrijheidsbeeld
Het Vrijheidsbeeld zou ik met de kinderen ook niet overslaan. Je maak in ieder geval een leuk boottochtje (met de helicopter zou ook kunnen als je echt los wilt gaan) en een wandelingetje om het Vrijheidsbeeld met een prachtig uitzicht op Manhattan geeft je toch wel het ultieme New York gevoel. Je kunt ook het beeld van binnen bezoeken, maar daar dien je wel voor gereserveerd te hebben.

Empire State Building
Onze tijd was beperkt en dus erg kostbaar. De wachttijd om naar boven te kunnen in het Empire State Building was minimaal een uur. Vandaar dat we besloten om het niet te doen. Als ik ooit nog met mijn kleintjes New York bezoeken kan, zal ik dit niet overslaan.

Central Park
Volgens mij kun je gerust een dag uittrekken voor het Central Park. Zo is daar Central Park Zoo, verschillende speeltuintjes en ik denk dat het heerlijk is om de sfeer in alle rust op te snuiven.

NYC

Kijkje achter de schermen? Volg Voormijnkleintje.nl op Instagram

Lina in het Kik Kid pakje

Via een vriendin werd ik geattendeerd op een leuke Facebook actie van de super gezellige site www.voormijnkleintje.nl

Een Kik Kid pakje uitproberen! Daar werd ik enthousiast van! Het merk Kik Kid kende ik nog niet, het blijkt zelfs een merk van eigen bodem te zijn. Vrolijke, speelse mode van fijne stoffen zo las ik op de site.

Niets is minder waar, ook dit pakje heeft superleuke kleurtjes en een fijne stofje. Om lekker vrij in te kunnen bewegen, met handige drukknoopjes. Het bijbehorende mutsje maakt het echt af (al heb je natuurlijk binnen niet vaak een mutsje op… ;-))
De meeste onesies hebben knoopjes tot aan de voetjes, dit pakje niet. Nadeel daarvan is dat je met het verschonen de beentjes ‘eruit’ moet halen. Voordeel hiervan is dat er tussen de knoopjes geen ‘gaten’ (blote beentjes) zijn zoals vaak wel het geval is bij andere onesies.

Het leuke rode sterretje is echt een handelsmerk van Kik Kid, super opvallend en bijpassend.

Ondanks dat dit niet de typische meidenkleurtjes zijn (waar ik héél erg fan van ben) is dit een superleuk, schattig en ook erg stoer pakje! Ik ga hun collectie zeker in de gaten houden.

Erg leuk om te testen! En zoals je op de foto’s kunt zien, vind mijn dochter Lina dit ook!

Lina-in-kik-kid

Wat je niet wist… Totdat de ontdekkingsmoeke Marco Polo ging ontmoeten (The After Party)

Goed, het staat dus 1-0 in deze ‘Marco Polo versus ontdekkingsmoeke’ avontuurlijke tocht. Maar we hebben de after party nog te gaan en ik zit weer vol energie om deze ontdekkingstocht voort te zetten. Maar eerst moet ik ontdekken waar de wc zich bevindt, want ik moet die liter cola toch ergens laten. Al snel kom ik erachter dat meerderen deze weg bewandelen, niet zo heel bijzonder dus. Na 50 dames ontdek ik het Amerikaanse toilet, een bijzondere ontdekking kan ik wel zeggen. Want een Amerikaans toilet biedt voor je gevoel niet veel privacy. De kieren langs de fragiele deurtjes zijn minstens 3cm breed. Met als gevolg dat je de dames in de rij kan zien staan zuchten. Maar dat betekent dus ook dat de dames jou pontificaal op het toilet kunnen zien zitten. Het nodigt niet uit tot uitgebreid toiletteren, maar het verklaart wel dat de rij naar het toilet lekker vlot gaat.

Anyway (ja de Engelse termen zitten er nog goed in) we zijn klaar voor de after party en gaan op zoek naar de andere streamteam’ers. Die zijn echter in de verste verte niet meer te bekennen. Ah oh en nu? Dit geeft het avontuur wel een beetje extra spanning! Want wáár moeten we naartoe? En hoe? Ik kan Marco Polo nu niet laten zitten, ik sta immers op achterstand. Gelukkig vinden we onderweg naar de uitgang het Duitse streamteam, dat ook wat verward om zich heen aan het zoeken is. Maar een ontdekkingsmoeke weet het altijd voor elkaar te krijgen, komt ze zelf niet met een oplossing dan wordt er wel een oplossing aangedragen. En zo bedenkt de mannelijk helft van het Duitse team om naar de plek te gaan waar we uit gestapt zijn. En warempel, daar staat de bus te wachten. Een lege bus echter, maar niet te beroerd om ons naar ’the place to be’ te brengen.

The place to be is het zeker. Een tentje midden in het Central park van New York city, genaamd Tavern on the Green. Bij binnenkomst heerst er meteen een gezellige en feestelijke sfeer. Toch heb ik even een wijntje nodig om m’n draai te vinden. Gelukkig vind ik die met een wijntje altijd snel. Ik bekijk wat mensen en vraag me af wie het allemaal zijn? Misschien zijn het wel allemaal supersterren waar ik geen weet van heb. En misschien zijn het ook wel ontdekkingsmoekes, die net als ik ‘zomaar opeens’ op een after party beland zijn. Het maakt me ook niet uit, want wie staat daar opeens vlak voor mijn neus? Het is Marco Polo himself! Oke, dit is het moment dat ik grijpen moet (nou ja, eigenlijk heb ik nog een aantal wijntjes nodig, maar dat zit er zo snel niet meer in). Er zit niets anders op, dan op hem af te stappen en een diepte interview te beginnen.

“Hello, how are you?” Het moment dat je je realiseert dat een diepte-interview nog best lastig kan worden in het Engels.
“I am fine” en ik krijg twee zoenen op mijn wang. Het moment dat Marco Polo mijn Engelse woorden compleet laat verdwijnen. Ik kan geen Engels woord meer bedenken, laat staan een zin. Pats kaboem! 2-0 voor Marco Polo. Gelukkig weet ik nog wel mijn telefoon tevoorschijn te toveren en Marco Polo met de ontdekkingsmoekes vast te leggen.

foto

En zo word ik voor de tweede keer met mijn neus op de feiten gedrukt. Het valt niet mee om een avonturier te zijn. Marco Polo is een prof! Toch weten we ons een weg te banen in het Netflix party geruis. En als ik in de late uurtjes ontdek dat Marco Polo de zaal heeft verlaten, oftewel is afgetaaid, vind ik toch dat ik daar een puntje win. Ik, de ontdekkingsmoeke, die na een ontdekkingsreis van inmiddels 24 uur daar nog met beide benen op de grond staat te genieten van het avontuur… Een verdiende punt en ik ben tevreden met de uitslag. 2-1. Marco Polo, jij bent de grootste ontdekkingsreiziger die ik ken.

Een hondenleven! Week 3

Ons hondenleven is alweer drie weken aan de gang. Net als het gewone leven gaat het hondenleven ook heel snel. Super snel zelfs! Lily is van 3kg, toen ze bij ons kwam, naar 5kg gegaan. Moet ik eens proberen, om in drie weken tijd mijn gewicht te verdubbelen… Zou niet best zijn.

Afgelopen week had Lily haar allereerste logeerpartij. We hebben krom gelegen van het lachen toen we de eerste foto’s van het logeeradres doorgestuurd kregen. Moeders en haar kroost zaten bovenop de bank, op rugleuning hoogte. Terwijl vaders lekker op de grond aan het spelen en knuffelen was met onze Lily. Naar horen zeggen zijn ze langzamerhand van de bank gezakt en ook op de grond beland. Lily heeft in ieder geval een prima en rustig weekendje gehad.

Een pup hebben, is als het hebben van een baby, zegt iedereen om me heen. Noem het maar gerust leven met een baby/peuter en kleuter in één. De slaapjes hebben wel wat weg van een baby, maar het speel en wegren gedrag (ja, ik moest afgelopen week pal over straat heel hard achter de pup aan rennen) zijn net eender als mijn eigen kleine bloedjes. En dan laat ik het ‘niet luisteren en eigenwijsheid’ nog achterwege. Oké, ik zal een voorbeeldje geven: ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. ‘Lily kom dan…’ Lily komt niet. Best wel een gevalletje niet luisteren toch?

Het is me in ieder geval wel weer duidelijk. Waar je mee omgaat, wordt je mee besmet. Ik weet alleen nog niet bij wie het vandaan komt, bij de pup of bij de kindertjes. Uiteraard weet ik dat wel, maar ik ben een moeder met ontkenningsgedrag.

Helaas hebben we deze week ook de dierenarts al ontmoet, met als gevolg dat Lily nu aan de antibiotica, oorzalf en nog een één of ander goedje zit.


foto 1

Lily krijgt de kans niet om weg te vluchten.

foto 2

Dat verklaart waarschijnlijk waarom zij steeds met haar neus in de bierkrat duikt. 

foto 4

Dikke vriendjes

foto 5

This dog got talent…

foto 6_edited-1

Het blijft spannend in de bakfiets. Voor de pup én voor mij…

foto 7

Ook de zesjarige begint al aardig te wennen aan de pup, ze vindt het zelfs heel leuk (als ze slaapt)!

foto 10

Lily houdt erg van tuinieren

foto 9

Zoals ik al zei, ze houdt van tuinieren

foto 8

Tegenwoordig mijn uitzicht vanaf de bank ’s avonds

foto 3

Ahh en hier is ze kotsmisselijk van de kattenstront die ze gegeten heeft. Letterlijk kotsmisselijk… Een kotsende hond, ook weer meegemaakt.