Mama, ik haat je!

Op de dag dat je kindje geboren wordt, wordt er nog iets geboren. Namelijk een bal met allerlei gemixte gevoelens en nieuwe emoties. De ene keer rolt de bal lekker mee en de andere keer stuitert die bal alle kanten op en is er nauwelijks controle over te houden. Die bal bezit onder andere de emotie van intens geluk en onvoorwaardelijke liefde en de beschermingsdrang vergelijkbaar met die van een leeuwin. Maar er zit bijvoorbeeld ook ongeduld, ontploffingsgevaar en zware vermoeidheid in die bal.

Nu zijn er een heleboel methodes en opvoedmanieren om die bal lekker te laten rollen. Ik probeer mijn kleintjes op een liefdevolle manier te begeleiden en op te voeden, door bijvoorbeeld met ze te praten.. Echt waar, ik doe mijn uiterste best. Maar man! Wat is het irritant om met je kleintjes te proberen te praten, terwijl ze totaal niet luisteren.

En luister ik wel naar hen? Jazeker! Ik hoor dat je niet naar bed wilt, maar ja, ik kan jou niet laten spelen totdat je omtieft. Dus, naar bed, NU! Dan kom ik op het punt dat mijn kleintjes mij gaan negeren. Deze tactiek heb ik misschien zelf teveel toegepast? Ze kopiëren immers gedrag toch? Praten tegen een muur is het.

Zoals ik al zei, ik doe mijn uiterste best, maar dan komt daar die bal met één van die gevoelens aanrollen. Vermoeidheid. Ik heb hier gewoon geen zin in en ik kan het gezeur niet aanhoren. Please, ga gewoon naar bed en ga slapen…

Ik zou ze kunnen oppakken en mee naar boven sleuren, maar ze worden toch wat zwaar. Ik zou in mijn eigen bed kunnen gaan liggen en denken zoek het uit, maar dat maakt geen indruk. Of ik kan gaan dreigen met iets van ‘als je nu niet naar boven gaat, blijf je maar buitenstaan’. Dat maakt wel indruk. Iets teveel, want het geblèr begint meteen. In mijn achterhoofd weet ik, dit gaat helemaal mis. Zij zijn moe, ik ben moe. Min maal min is plus.

Elke stap gaat moeizaam. Pyjama aandoen? Alsof ze er überhaupt nog nooit van gehoord hebben. Tanden poetsen? Dan houdt je je kiezen stijf op elkaar. Je bed vinden? Alsof je de weg in huis volledig kwijt bent. En oh ja, nog even op de laptop is veel belangrijker dan op zoek naar dat bed.

Wat zou ik kunnen zeggen? Gelezen in een stappenplan van How2Talk2Kids. “Wat ik zie vind ik niet leuk.” en “Ik verwacht dat als mama vraagt of je in je bed wilt gaan liggen, je dan ook in je bed gaat liggen.” En dan “Je kunt nu in je bed gaan liggen zodat ik nog even bij je kan liggen.” En als ze dan nóg doorgaan… Een keuze geven. “Dit zijn je keuzes: of je blijft op de laptop, dan ga ik nu eerst je broertje naar bed brengen en dan heb ik geen tijd om nog bij je te liggen of je kiest om nu de laptop dicht te doen (die je eigenlijk überhaupt al niet open had moeten doen, maar dat terzijde) en dan kom ik even bij je liggen.” Blijft ze op de laptop? “Ik zie dat je hebt gekozen.” Met als resultaat dat zij zelf heeft gekozen in ik niet de verschrikkelijke moeder ben…

Wat doe ik? Ik pak die laptop weg en zeg dat die voorlopig niet meer opengaat. Zijn ze potverdikkie nou helemaal gek geworden. Ik heb toch nooit gezegd, ga op je laptop? Ik zei ga naar je bed!! Met als resultaat een hysterisch kind dat roept: Mama, ik haat je!

mama-is-stom

Ik kijk wel blij op het tekeningetje, dat dan weer wel…

Oef. Of dat binnenkomt? Absoluut! Of dat goed voelt? Absoluut niet. Maar het enige wat ik op kan brengen is ‘Prima! Doei.’ En ik pak mijn ‘bal’ en strompel naar beneden.

Morgen ga ik alles weer anders doen.

Tips voor een goede nachtrust

Iedere ouder heeft er weleens mee te dealen, correctie bijna iedere ouder heeft er weleens mee te dealen. Een slechte nachtrust. Bij sommige gebeurt het sporadisch, bij andere gebeurt het iedere freaking nacht dat de kleintjes wakker worden, uit bed komen, of erger nog, net zo lang MAMA schreeuwen totdat je het niet meer aan kunt horen.

Voor die ouders heb ik een paar tips ‘voor een goede nachtrust’.

  • Co-sleeping is No-sleeping? Dat klopt, tenzij je de kunst hebt geperfectioneerd om in een bed van 90 cm breed comfortabel te slapen met een peutervoet in je nek. Geloof het of niet, soms is dit nog steeds de beste optie. Wie had dat gedacht?

  • De burpy challenge. Het is simpel: Doe zoveel mogelijk burpees totdat je in een semi-comateuze staat belandt. Het goede nieuws is dat je misschien zo uitgeput raakt dat je het nachtelijke circus niet eens meer hoort.

  • Word een nachtloper. Ga voor het slapengaan hardlopen tot je erbij neervalt. Letterlijk. De kans bestaat dat je zo moe bent dat je in slaap valt voordat je hoofd het kussen raakt. Of je wordt midden in de nacht wakker met kramp, maar dat is een zorg voor later.

  • Wijn voor het slapengaan. Eén glaasje kan wonderen doen, twee glaasjes en je voelt je al wat zweveriger. Maar let op, meer dan dat en je bent vaker in de badkamer dan in bed. En laten we wel wezen, niemand wil wakker worden met een wijnkater terwijl een peuter op je hoofd trommelt alsof het een drumstel is.

  • Neem geen kinderen. Klinkt als een solide plan, nietwaar? Maar voor velen van ons komt dit advies net iets te laat. En eerlijk is eerlijk, ondanks de slaapgebrek, zou je ze voor geen goud willen missen… toch?

  • Stuur ze uit logeren. Zo vaak als je kunt. Dit is de heilige graal van ouderlijke rust. Jouw huis, jouw regels, jouw glorieuze nachtrust. Pak die kans met beide handen aan!

Verder heb ik nog de powernap-tips voor je zodat je overdag wat gemiste slaapuurtjes in kunt halen en bedenk ten alle tijden ‘het is een fase’, want er komt een dag dat je bed weer helemaal, de hele nacht, ongestoord voor jou alleen is… Sterkte daar!

 Afbeelding: Shutterstock

Van kraamvisite naar een slok wijn

Zondagochtend. We gaan op kraamvisite. Voor de verandering stappen we een keer ruim op tijd in de auto. Dat gebeurt werkelijk nooit. Wij zijn eigenlijk altijd te laat. Dat is geen onwil, dat gebeurt gewoon. Sorry. Maar deze ochtend gebeurt dat dus niet. Deze ochtend verloopt op rolletjes. Ik voel me bijna gelukzalig. Of nee, ik voel me gelukzalig, want mijn kleintjes zitten ook nog eens gezellig in de auto.

Op de radio hoor ik Alanis Morissette. Isn’t it ironic… don’t you think, hoor ik haar zingen. Ja het zal wel Alanis, er zal vast nog iets komen vandaag wat vreselijk ironisch zal zijn. Maar nu even niet. Nu geniet ik van mijn perfecte gezinnetje.

Op kraamvisite dus. Bij twee nieuwbakken kersverse ouders. Heerlijk, de onwetendheid, de roze wolk, de rust van het hebben van één kleintje. Na het horen van het bevallingsverhaal en alles er omheen, vraagt de man vrijwillig of hij de baby even vast mag houden. WAT? Serieus? Wat doet hij mij aan. Ik zie hem daar zitten op de de bank, met zijn eigen kleintjes spontaan om hem heen. Verdwaasd zit hij te kijken naar een newborn in zijn armen. En ook al weet ik dat het een verrekte slecht idee zal zijn, maar ik krijg spontaan lekkende tieten en ik zie alleen maar een nog perfecter gezinnetje. Ik smelt.

Ik laat mezelf in de waan. App wat foto’s van het prachtige plaatje naar vriendinnen en voel nog even dat gelukzalige, onbereikbare en ook onverstandige gezinnetje van zes.

Het is bezoekjesdag, want dezelfde middag hebben we een verjaardag. Gezellig voor de kleintjes, want die zien al hun vriendjes. En gezellig voor ons, want wij zien al onze vrienden. Met het beeld op mijn netvlies van die ochtend kan mijn dag niet meer stuk. De man voelt mij aan en ik voel dat hij al een beetje begint te zweten. Hoe praat ik haar weer uit dit oergevoel, zal hij vast wel gedacht hebben.

Ik klets gezellig onder het genot van een wijntje met mijn vriendinnen over de koetjes en de kalfjes. Maar mijn gesprek word een beetje verstoort door een klein mormeltje van een maand oud, dat mij volledig van die wolk af blèrt. Mijn tepels springen spontaan naar binnen, want hier hebben ze echt geen zin meer in. Ben ik even blij, voor mij, dat ik niks aan dat huiltje hoef te doen. Dat ik een slok wijn kan nemen en dat ik mijn tieten in mijn bloesje kan houden.

En zoals ik al zei, of eigenlijk zoals Alanis al zong; Isn’t it ironic… don’t you think… 

Afbeelding: Shutterstock

19 random Disney feitjes

Walt Disney, wie kent hem niet? Maar wisten jullie deze feitjes al?

Lees hier 19 leuke weetjes over Disney, die je op het volgende kinderfeestje kunt rondbazuinen.

Tip: Probeer hier Disney+ >>

– Robin Hood is de goedkoopste (1.5 miljoen dollar) Disney film ooit gemaakt.

disney feitjes robinhood

Vanaf welke leeftijd is Disneyland leuk? Tamara vertelt het je.

– Disneyland Florida had maar 18 attracties op hun openingsdag. Veertien van deze attracties doen het nog steeds.

disney feitjes opening

– Pumba (uit The Lion King) was het eerste personage dat een scheet liet in een film van Disney.

disney feitjes pumba

-Mickey Mouse is ‘geboren’ in 1928. Oorspronkelijk zou hij Mortimer gaan heten, maar Lillian, de vrouw van Walt Disney, vond Mickey veel leuker.

disney feitjes mickey mouse

– Werknemers in Disneyland mochten tot 2000 geen snor laten staan.

disney feitjes werknemers

– Rapunzel en Flynn zijn te zien in de Disney film Frozen.

disney feitjes rapunzel

–  Op 15 november 2011 werd de 250 miljoenste bezoeker bij EuroDisney begroet.

disney feitjes begroeten

– De film Finding Nemo heeft geen goed gedaan aan de populatie van de clownvis. Mensen wilde het visje opeens massaal als huisdier.

disney feitjes finding nemo

– Yen Sid uit de film Fantasia heet Disney als je het achterstevoren leest.

disney feitjes yen-sid

– Mickey Mouse, Donald Duck en Goofy zijn terug te vinden diep in de zee (De kleine Zeemeermin).

disney feitjes triton

– Sommige items op de attractie ‘it’s a small world’ zijn gemaakt van echt 22 karaats goud.

disney feitjes small world

– Het karakter en het lichaam van Ariel werden gebaseerd op dat van Alyssa Milano. Toen was ze het kindsterretje uit de serie Who’s The Boss? Hmmm, zie jij het?

disney feitjes milano

– Er zouden 9.4 miljoen ballonnen nodig zijn om Carl’s huisje uit de film Up omhoog te krijgen.

disney feitjes up ballonnen

– Michelle Pfeiffer werkte bij Disneyland als Alice uit Alice in Wonderland in 1970.

disney feitjes alice-in-wonderland

– Frozen is de eerste animatie Disney film geregisseerd door een vrouw.

disney feitjes frozen

– Meer dan 50 kinderen belandden in het ziekenhuis met salmonella na het uitbrengen van de Disney film De prinses en de kikker. Ze werden ziek doordat ze allemaal kikkers hadden gezoend.

disney feitjes prinsesendekikker

– De Mickey Mouse oren zijn de meest populairste souvenirs in Disneyland.

disney feitjes mickey mouse oren

– Disneyland verkoopt geen kauwgom op het park, zo blijft de grond schoon. Ze verkopen ook geen pinda’s op het park.

disney feitjes main street

– Mulan is de eerste Disney-animatiefilm met een Aziatische heldin in de hoofdrol. Nu te zien op Netflix.

disney feitjes mulan-op-Netflix

Credits: Disney Instagram

5x de leukste speeltenten (en 1x de lelijkste)

De populairste speeltenten voor binnen is ongetwijfeld de tipi tent, ook wel wigwam genoemd. Welk kind wil daar nu niet mee spelen? De creatieve mama gaat de tipi tent zelf maken en de mama met twee linker handen koopt de tipi tent. Daarnaast zijn de kartonnen speelhuisjes ook razend populair, zeker als het huisje nog geschilderd mag worden. Hier zie je wat voor mooie creaties daar uitkomen.

En de laatste musthave speeltent is de tafeltent. Er zijn mensen die dat heel goed kunnen naaien. Denk niet dat je dat ook wel even maakt terwijl je nog nooit genaaid hebt, want zo makkelijk is dat niet. Dat moet je echt aan de professionals over laten.

De speeltenten die mama het leukste vindt:

speeltenten

1. De nylon tipi speeltent van KidZ ImpulZ. Zeer snel opgezet en ook zo weer ingeklapt. En dankzij het materiaal, gemakkelijk af te nemen. € 94,95
2. Gave tent met een zéér hip patroontje. Deze zou ik alleen al voor de sier neerzetten. De Nobodinoz tipi is gemaakt van een stevige katoenen twill met beukenhouten stokken. €145,95
3. Ook altijd leuk; een tafeltent van Colorique! Door het linten-systeem past het vrijwel over elke tafel, behalve dan de ronde en de driehoekige… € 94,95
4. Een kartonnen speelhuisje is ook heel handig, want als je deze helemaal zat bent, mieter je het bij het oud papier. € 25,00
5. Mijn persoonlijke favoriet; de VILAC tipi indianentent. € 124,95

En de speeltent die je kleintje zou willen:

peppa-speeltent

Blegh! Totaal niet VT-wonen stylish verantwoord, dat is mijn woonkamer overigens ook niet, maar er zijn grenzen! Toch is dit de speeltent waar mijn kleintjes voor zouden kiezen, of ik het nou leuk vind of niet… € 34,95 Bestellen >>

Mijn advies? Kies een speeltent waar je kleintjes ook daadwerkelijk mee spelen. Want hoe stylish je VT-wonen speeltent ook is, als je kinderen er niks aan vinden, kun je je tent wel op je buik schrijven.

De man. Hoe hou je het daar ruim 10 jaar mee vol?

De man en ik zijn al ruim 10 jaar (of zelfs al ruim 11 jaar? Die discussie is nog gaande) samen. Eigenlijk is hij helemaal niet ‘de man’. Hij is namelijk nog steeds ‘de vriend’ of ‘vader van mijn kleintjes’, maar dat klinkt helemaal zo afstandelijk. We zijn dus niet getrouwd, iets met bindingsangst enzo, maar ondertussen zijn we toch behoorlijk aan elkaar verbonden (drie kleintjes en een hond) en komen we echt niet meer van elkaar af.

Ik zal je vertellen, ik zou dat ook helemaal niet willen. Ik moet er niet aan denken. We grappen weleens dat we allebei te lui zijn om uit elkaar te gaan en dat zou nog kunnen kloppen ook, áls we dat überhaupt zouden willen. Maar serieus, ik zou niet weten wat ik zonder de man zou moeten. Ik zou hem toch behoorlijk gaan missen, want hij is toch mijn steun en toeverlaat, mijn beste vriend en meestal begrijpen we elkaar met één blik. Nee, die zou ik toch niet willen missen.

En na tien jaar (of 11 jaar) kan ik je een aantal dingen vertellen over wat en hoe ik heb geleerd, hoe je het met een man vol kunt houden.

– Het is belangrijk om te praten en je gedachtes te delen. Maar het is ook belangrijk om te luisteren, of in ieder geval te doen alsof je luistert.

– Een romantisch diner met wijn kan niet op tegen een man die de kleintjes naar bed brengt, terwijl je zelf even wegvlucht onder het mom van ‘een rondje hardlopen’.

– Je hoeft je niet áltijd te scheren, af en toe een paar dagen overslaan, dat kan gewoon.

– Een nachtje samen weg is leuk, maar de kleintjes weer ophalen is nog veel leuker.

– Hoe ouder hoe sexier, inclusief de grijze haren en rimpels.

– Je moet elkaar leuk blijven vinden, ook op Facebook en Instagram

– Ik heb nog steeds altijd gelijk, maar ik hoef dat niet altijd meer te horen.

– Zware tijden, hoe graag ik ze niet had meegemaakt, het heeft ons nog meer gebonden en sterker gemaakt.

– Wees geen trut, tenzij het écht, maar dan ook écht nodig is.

– Het gaat er niet om hoeveel je hebt, het gaat erom wat je hebt.

– En het belangrijkste wat je elkaar kunt geven, naast een wijntje op het juiste moment of een meesterlijke rugmassage, is liefdevolle respect. En ik geloof dat dat ook het beste is wat je je kleintjes kunt meegeven, door het te laten zien.

Kortom, ik had 10 (of 11) jaar geleden de mazzel dat er een cupido raak schoot en ik de man heb gevonden die mij altijd weer aan het lachen kan maken, mij in hectische situaties klakkeloos over kan nemen en met alle liefde (althans dat denk ik) onvoorwaardelijk achter mij staat. En zo houd ik het nog wel weer 10 (of 11) jaar vol met deze man, of vriend, of papa van mijn kleintjes, hoe je het noemen wilt.

Piemels, scheten en in bomen klimmen: een jongensmoeder

Ik ben geen die-hard jongensmoeder. Ik bedoel, ik heb twee dochters en ‘maar’ één zoon. Maar ik heb genoeg vriendinnen om me heen met zoontjes en mijn dochter brengt soms zelfs wel eens een speelvriendje mee naar huis. En ik heb een man, die zich meestal als een echte jongen gedraagt. Voldoende voer voor een mooi jongensblog en ik vind dat ik mezelf dus ook wel een jongens-expert mag noemen…

Het opvoeden van het andere geslacht, of je er nou één of meerdere hebt, het is een uitdaging. Het zet bepaalde dingen in een ander daglicht en je wordt gedwongen om met andere ogen naar bepaalde situaties te kijken. Anders red je het simpelweg niet.

Zo moet je namelijk je humorknopje op een bepaalde instelling zetten. Scheten en boeren zijn the bomb! Hoe harder en hoe meer stank, hoe lolliger je scheet of boer is. Het boer-ABC móét je gewoon onder de knie hebben als je een nageslacht met een piemel hebt, anders word je niet serieus genomen als moeder.

Maar het gaat nog verder. Jongens denken, omdat ze overal kunnen plassen, ook overal moeten plassen. Dat is niet alles. Ze denken namelijk ook dat ze overal kunnen poepen. Bijvoorbeeld in een stoepputje (waargebeurd), terwijl je vriendje de putdeksel omhoog houdt. En als je ze dan wat hygiënische manieren bij wilt brengen door ze hun handen in de wc te laten wassen, nemen ze dat weer ernstig letterlijk, met als gevolg dat de kleine man zijn handen in de wc-pot staat te wassen.

Naakt is ook zo een dingetje. Het begint met het constant en consequent uittrekken van de sokken, maar wordt al snel vervolgd met het uittrekken van alles. Waarom? Geen idee, misschien om de piemel luchtig in de rondte te laten zwieren. Een onderwerp wat al eerder besproken is, maar waar we nog heel veel meer over kunnen zeggen. Doen we een andere keer.

Tijdens het opvoeden van een jongen moet je ook je idee van veiligheid bijstellen. En dan bedoel ik niet dat je je alarmsysteem moet uitschakelen, rond moet gaan rijden zonder autostoeltjes of alle brandblussers het raam uit moet gooien. Nee dat niet. Maar als je je kleine mannetje twee en een halve meter hoog in de boom ziet zitten, bel dan niet meteen de brandweer, maar blijf kalm. Jongens zien vele objecten als prima stuntmateriaal. Een schutting? Die staat daar om bovenop te klimmen. Een trapleuning? Die zit daar om vanaf te glijden.
Ze stunten op een skateboard, ze doen wedstrijdjes wie het hardste rennen en fietsen kan en tja, dan gaat er weleens één op zijn muil.

Dat brengt me bij het volgende. Je moet rekenen op het kopen van veel, het liefst zo goedkoop mogelijk, maar wel héél veel broeken. Want hoe stevig de broek ook is, sommige fabrikanten beweren zelfs een onverslijtbare broek te hebben uitgevonden, vergeet het maar! Die broek gaat stuk. Daar kan hij niks aan doen, het is een algemeen ‘jongens-dingetje’.

Nou, dit was mijn beginnetje van een mooi jongensblog. Ik ben natuurlijk nog lang niet klaar, want over jongens kan ik uren door blijven gaan. Komt vast nog wel een keer, nu ga ik eerst weer even een knielap vastnaaien en het toilet schoonmaken, vooral de vloer.

Afbeelding: Shutterstock

Beste kleuterschool, wat heb je met mijn kleine mannetje gedaan?

kleuter

Beste kleuterschool,

Ik heb iets op mijn hart en ik moet dat even kwijt. Want wat, in hemelsnaam, is er de afgelopen weken met mijn mannetje gebeurd? Waar hij eerst met twee armpjes, smekend niet weg te gaan, om mijn nek hing, daar gaat hij nu, een beetje mans, op zijn kleuterstoeltje zitten alsof hij dat al jaren doet.

Maar dat is niet alles, kleuterschool. Er zijn meerdere dingen waar ik met een verbaasde blik naar gekeken heb de afgelopen tijd.

Zo liep hij laatst na schooltijd naar huis. En hij liep niet zomaar naar huis. Nee, zo ongeveer alles op zijn pad moest hij slopen of er tegenaan schoppen. Geen boomblad of tak was veilig. Gelukkig waren alle auto’s al verdwenen, maar een aantal spatborden moesten toch wat kleuterschopjes (meestal zijn die niet raak) incasseren. Dat deed hij normaal nooit.

En weet je hoe hij nu voor de spiegel staat? Hij geeft zichzelf een manse blik trekt vervolgens zijn onderbroek op tot onder zijn oksels en roept met een lage stem ‘Spierballuuuuuuhhh!’. Zal hij dat gezien hebben in de kleedkamer bij gymles? Ik heb het zijn vader in ieder geval nog nooit zien doen.

En weet je hoe hij zich nu opstelt in de speeltuin? Met zijn benen een beetje uit elkaar, zijn knieën een beetje gebogen en nog net niet met een Al Bundy hand in zijn broek, staat hij tegenover een meisje in de speeltuin en zegt hij met zijn stoerste stemmetje ‘Hi, wie ben jij??’. Om vervolgens dat schattige meisje een stomp in haar buik te geven en hard weg te rennen. Nee, dat zag ik dan weer niet aankomen. Is dit mijn kleine lieve mannetje, met zijn onschuldige koppie die alles voor elkaar kreeg met zijn lachje en kuiltjes in zijn wangen?

En dan nog maar te zwijgen over hoe grappig hij een boer of een scheet laten nu opeens vindt.

Begrijp me niet verkeerd, ik heb heel veel bewondering voor hoe jullie 30 van die kleuters de hele dag om jullie heen kunnen hebben, zonder niet gillend gek te worden, maar ik had toch de stille hoop dat hij wat andere dingen had opgepikt, zoals hoe hij langer dan 5 minuten aan tafel moet blijven zitten, of dat hij niet klakkeloos door zijn zusjes geblaat heen moet schreeuwen, maar beter een vingertje in de lucht kan steken.

Nou kleuterschool, het zal vast nog wel komen. En in de tussentijd zal ik het ventje proberen te temmen, zodat hij niet al te veel in zijn omgeving zal slopen en ik zal stiekem met hem meelachen om zijn hilarische scheetjes en boertjes.

En dan praten we over een half jaartje weer verder.

Groetjes,
Mama van een nieuw kleutertje.

Je bent de beste vriendin als…

Ik ben geen out-going type. Ook al kan ik heel goed mijn party-outfit aantrekken en gezellig zijn tot op het bot, de meeste mensen moeten behoorlijk wat graven om enige hoogte van mij te krijgen. Op het schoolplein sta ik vaak alleen. Niet omdat ik stink (althans, dat denk ik), niet omdat ik niemand aardig vind, maar gewoon omdat het wel lekker rustig is.

Toch heb ik de afgelopen jaren geleerd en ben ik nog steeds aan het leren om een goede vriendin te zijn. Een moeder vriendin. Een soort van ‘BMF’ (Beste Mama Vriendin) Ughh, dat klinkt walgelijk!

Oké, gewoon een goede vriendin dan, die toevallig ook moeder is. En hoe doe ik dat dan, zo een goede vriendin zijn? Ik geef je een paar tips en tricks.

Laat die zwangerschaps pondjes eraan zitten. Hoe frustrerend is het als iemand 6 weken na een bevalling weer volledig in shape is? Mijn vriendinnen zullen die frustratie bij mij niet hebben. Bijna 3 jaar na de bevalling zitten er zelfs nog meer pondjes aan.

Wees niet de perfecte huisvrouw. Als vriendinnen bij mij in huis komen, zullen ze zich alleen maar opgelucht voelen. ‘Bij een ander kan het dus nog veel erger.’ Hier ligt de tafel ook vol met post, knutsels, stiften, ontbijtkruimels en lege glazen. De muur moet al maanden geschilderd worden (heeft niks met een perfecte huisvrouw te maken, maar toch). Er staan meer schoenen naast de schoenenkast dan in de schoenenkast en de wasmand zit zo vol dat het dagen kost om alle was weg te werken.

Laat je auto voor wat het is als je je vriendin oppikt voor een ‘girls night out’. Hoe fijn is het voor haar om plaats te nemen tussen de koekkruimels en snoeppapiertjes, overal. Oke, misschien niet heel comfortabel. Maar ze zal zich zeker niet schamen als zij een keer de BOB mag zijn.

Laat je kleintjes een keer heel hard schreeuwen als je met haar aan de telefoon bent. Oke, ik hoef het ze niet te laten doen, ze doen dat automatisch al. Maar wat zal ze het waarderen dat je kleintjes zo hard schreeuwen dat ze jou niet meer kan verstaan. Of het geeft haar een fijn gevoel omdat haar kinderen niet de enige zijn die dat doen, of het geeft haar een fijn gevoel omdat haar kinderen dat niet doen. Hoe dan ook, je geeft haar een fijn gevoel.

Nodig haar uit voor het eten en laat het ‘per ongeluk’ aanbranden en bestel dan een pizza. Alleen omdat je een huisvrouw bent, betekent het niet meteen dat je fantastisch bent in de keuken. Je bent een totale flopkok. Zij zal zich vast een keer willen bewijzen en nodigt jou uit voor een etentje bij haar. Win-win, vind je niet?

Ga een keer in je comfypants, desnoods je pyjamabroek op het schoolplein staan. Want als je het gevoel hebt dat je niks leuks hebt om te dragen en je denkt dat er meer leuks te vinden is in een kledingcontainer dan in je eigen garderobekast en je ziet vervolgens je vriendin in haar Mickey Mouse pyjama het schoolplein oprennen, dan verdwijnt je ‘saaie-moeke-gevoel’ als sneeuw voor de zon. Alles wat je draagt staat daarbij vergeleken fantastisch. Deze tip heb ik zelf overigens nog niet druven uit te voeren, maar staat op de bucketlist.

En de laatste, deze is enkel voor gevorderden. Laat wat remsporen of zelfs een ‘unflushable’ achter in het toilet. Als je vriendin dit gespot heeft op je toilet, dan weet je zeker of je een blijvertje aan de haak hebt of niet.

Sommige zijn gemakkelijker uit te voeren dan de andere, maar als je ze eenmaal onder de knie hebt, ben je de beste vriendin aller tijden, of niet dan?? 😉

opvoeding

Narcistische kindjes…

Oké, en nu allemaal stoppen met zeggen dat je kind zo bijzonder is, daar krijgen ze namelijk narcistische trekjes van. Blijkt uit onderzoek. Naast de genetische aanleg voor narcisme, blijken ook vooral de kinderen die vaak van hun ouders te horen krijgen dat ze specialer zijn dan anderen, bovengemiddeld hoog scoren bij de onderzoektestjes. Dat verzin ik niet, de onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam melden dat.

Narcistische kindjes dus… Kindjes met een doorgeslagen gevoel van eigenwaarde. Wat zullen de opvoed-goeroes daarvan vinden, vraag ik mijzelf meteen af?

Moeten we nu alle tekeningen die nergens op lijken met de grond gelijk maken? Of moeten we bij elke tekening zeggen ‘Oh leuk, maar denk maar niet dat je talent voor tekenen hebt.’ Of blijven we lekker doorgaan met het kweken van narcistische kindjes?

Mag ik naast het straffen, de kinderen nu ook al niet meer belonen met een flink compliment? Straks lopen ze erbij als een narcist met een veer in hun reet.

Of moet ik tegen mijn kleintjes zeggen dat ze speciaal zijn, maar wel net zo speciaal als het buurjongetje en als Gerdien van de hoek. Oh ja en net zo speciaal als dat irritante ventje uit zijn klas. Want ze moeten natuurlijk niet gaan denken dat ze specialer zijn dan anderen!

Nou ja, het blijkt maar weer dat opvoeden helemaal niet zo gemakkelijk is als het lijkt. Want hoe je het ook doet, er komt altijd wel weer een onderzoekje boven drijven waaruit blijkt dat je het helemaal verprutst. Zelfs wanneer je je kind speciaal probeert te laten voelen…


Afbeelding: Shutterstock / Creativa Images