Pauline

Kinderen, Kindermerkkleding, Mode voor je kleintje

Red Rag, robuust en kwaliteit

Wie Voormijnkleintje.nl al langer volgt, hoef ik niet nog eens te vertellen dat de schoenen van Red Rag robuuste en kwalitatief zeer goede kinderschoenen zijn. Ik heb meerdere Red Rags van eerdere collecties in de schoenenkast. Ze zijn gebruikt, maar nog lang niet versleten! En dat gaat wel eens anders bij kinderschoenen. Mijn kleintjes gebruiken hun schoenen namelijk voor meerdere doeleinden. Als rem bijvoorbeeld. Ik wil dat niet, maar het gebeurt.

Ik hoef ook niet nog eens te vertellen dat de schoenen elk seizoen ontzettend hip en happening zijn. Red Rag is een merk dat volledig zijn eigen gang gaat, een beetje eigenwijs kun je het wel noemen, maar het slaat de plank absoluut niet mis.

Red-Rag

Zo is de kleurencombinatie van deze schoen ontzettend gewaagd, maar helemaal kloppend. Mooie contrasten met uiteraard de Red Rag detaillering. Ook de pasvorm is weer helemaal wat het wezen moet. Hier kan mijn kleuter de zomer weer op rennen, spelen en ravotten.

Prijs – kwaliteit

Qua prijs zijn ze, vind ik, best schappelijk: € 84,95. Zeker voor de kwaliteit die je krijgt! Net als de sandalen (eerder besproken) ga ik bij schoenen ook voor de kwaliteit. Want als schoenen niet lekker zitten, willen mijn kleintjes niet lopen. Met als gevolg dat ik ze continu moet sjouwen. En daarbij, op de voetjes moet je zuinig zijn, want daar moeten ze hun hele leven mee vooruit komen. Daarom kies ik graag voor kwaliteit.

Meer info over de schoenencollectie: www.redrag.nl

Kinderen

Boys will be boys, inclusief de piemels en de scheten

boys will be boys

Na een weekje op de camping te hebben gebivakkeerd, met de kleintjes en de vriendjes, werd ik er weer even aan herinnerd hoe het ook alweer zat met jongens. Kamperen is toch een beetje back to basic, iets wat jongens graag willen, en ook mijn kleine man bevalt dat maar al te goed. Wat mij betreft overigens helemaal geen probleem, ik ben namelijk ook best wel in mijn element tijdens het kamperen. Geen make-up op mijn snoet. Geen high heels, maar rondbanjeren op mijn kaplaarzen. En elke avond aan de barbecue een halve koe naar binnen werken. Misschien schuilt er diep van binnen ook wel een beetje een kerel in mij.  Lees meer

Kinderen, Kinderkleding, Kindermerkkleding, Mode voor je kleintje

Peuter in Little Label

Ik houd van de zomer, het zonnetje, het buitenleven, maar nog meer van dit meisje in het fantastische jurkje van Little Label. Om op te vreten zo schattig!

Little-label-jrkje

Het jurkje met de all-over-strikjes-print (€ 34,95)  is gemaakt van zachte jersey 95% cotton 5% elasthan. Het valt soepel en het kan niet anders dan dat het heerlijk draagt. Het zwart-witte koordje breekt de print en maakt het jurkje helemaal zoals zijn moet.

little-label-jurkje

Ook na ravotten in het bos en meerdere keren wassen blijft het jurkje, de kleuren en de print er mooi uitzien. Dat is natuurlijk wat we graag willen, want dit jurkje vraagt erom heel vaak gedragen te worden deze zomer.

Kun je geen genoeg krijgen van dit dotje? Het printje is er ook op een rokje, een vestje, een shirtje en op een relax-pants. Meer zomercollectie van Little Label vind je op www.littlelabel.nl

Kinderen, Mode voor je kleintje

Eindelijk sandalen tijd

Al dagen, al weken vraagt mijn kleuter wanneer hij zijn sandalen nou eens aan mag. En telkens stelde ik hem teleur dat het buiten nog echt niet warm genoeg was om met blote voeten buiten te lopen. ‘Dan houd ik toch mijn sokken aan?’, probeerde hij een aantal keer.

Maar vandaag is het dan eindelijk zo ver. Blijer kon ik het ventje niet maken met het nieuws dat hij dan vandaag toch echt zijn sandalen aan mocht trekken. Ik heb nu ook zo een vaag vermoeden dat hij ze voorlopig niet meer zal uittrekken.

shoesme

Het zijn de sandalen van Shoesme. Ik kan zijn ongeduld geen ongelijk geven, ze zijn namelijk ook wel erg gaaf. En daarbij weet ik vrijwel zeker dat de sandalen aanvoelen als wonderslofjes. Het heeft een fijn voetbed waar hij gerust een wandeling op maken kan. De zolen hebben extra grip, zodat hij tijdens de wandeling zijn stunten uit kan halen. En daarnaast zijn ze gewoon heel stoer om te zien!

Prijs – kwaliteit

Qua prijs zijn ze, vind ik, ietwat aan de hoge kant € 59,95. Maar ik heb ooit eens de fout gemaakt om goedkopere (helft van de prijs) aan te schaffen met als gevolg dat de zool niet mooi aansloot, het klittenband heel snel losliet en hij de sandalen uiteindelijk helemaal niet wilde dragen. Daarom kies ik liever voor kwaliteit ook al is de prijs iets hoger.

Meer info over de collectie van Shoesme: www.shoesme.nl

Kinderen

Groot klein meisje

Lief groot klein meisje van mij.

7 jaar geleden vervulde jij mijn grootste wens. 7 jaar geleden gaf jij mij de hoogste titel. 7 jaar gelden maakte jij mij een moeder.

7 jaar. Wat gebeurt er veel in 7 jaar. In 7 jaar ben jij 78 cm gegroeid. Heb je 24 tanden gekregen en ben je er 8 verloren. In 7 jaar ben je twee keer grote zus geworden, maar ben je altijd mijn kleine meisje gebleven. In 7 jaar heb je leren kruipen, leren lopen, leren rennen en nu doe je zelfs de radslag. In 7 jaar heb je leren praten, leren tellen en leren lezen. In 7 jaar heb je leren krassen, leren kleuren en leren schrijven. In 7 jaar ben je groot geworden en ook klein gebleven.

7 jaar. 7 fijne jaren met soms minder fijne tijden, maar altijd samen. Al 7 jaar houd ik van jou, mijn wens, mijn droom, mijn kind.

7 jaar. Wat gebeurt er veel in 7 jaar. In 7 jaar ben ik rijker geworden dan ik ooit had durven dromen. In 7 jaar heb ik meer grijze haren gekregen dan ik ooit had gedacht. In 7 jaar heb ik leren vallen en opstaan. In 7 jaar heb ik jou vastgehouden en losgelaten, hoe moeilijk dat soms ook was.

7 jaar. Wat komt er de volgende 7 jaren? Ik wil het nog niet weten. Want nu, lief groot meisje, nu ben je nog eventjes klein.
Voor mama

Lieve mam, wat ik je zeggen wil

Lieve mam,

Wat ik je zeggen wil zijn maar een paar woordjes. Een paar woordjes die alles zeggen.

Dank je en ik snap het nu.

Dank je dat je mij nooit daadwerkelijk achter het behang geplakt heb, maar ik snap nu dat je gillend gek kunt worden van drie schreeuwerige wezens om je heen.

Dank je dat je mij nooit daadwerkelijk ergens achter hebt gelaten, terwijl ik alle etalages op mijn dooie gemakkie aan het bekijken was en jou compleet negeerde. Ik snap nu dat je zei dat als ik niet als de wiedeweer komen zou, je me daar achter zou laten.

Dank je dat je mij altijd weer troostte nadat ik voor straf naar mijn kamer moest, omdat ik weer eens ruzie aan het schoppen was met mijn broers. Ik snap nu de woorden ‘laat elkaar eens met rust’ en ‘als je niks leuks kunt zeggen, zeg dan niks’.

Dank je dat je mij elke ochtend naar school bracht en mij elke middag weer ophaalde. Ik snap nu waarom je dat allemaal zo graag zelf deed.

Bedankt voor alle slapeloze nachten die ik je heb bezorgd en ik snap nu dat je dat overdag soms even inhalen moest.

Bedankt dat je altijd voor mij klaar stond en ook al had je soms ontzettend slechte adviezen (vond ik), ik snap ze nu.

Dank je dat je zei ‘wacht maar tot je zelf kinderen hebt, dan zul je het wel begrijpen.’ Ik snap het nu.

Dank je en ik snap het nu.

Liefs je dochter, nu moeder van drie kleintjes. 

x

Afbeelding: Shutterstock

Kinderen, Wat je niet wist

Angstvallige overeenkomsten tussen een tattoo en een kleintje

In het verleden heb ik er meerdere malen over nagedacht. Soms wist ik het zeker, ik wil het! En het volgende moment besefte ik mij dat ik er de rest van mijn leven aan vast zou zitten en veranderde ik weer van gedachten.

80% van de mensen met een tattoo krijgt spijt.

Achteraf ben ik blij dat ik het nooit daadwerkelijk gedaan heb. Zoals ik mezelf nu zie, past het niet bij mij. Maar ondanks dat, ben ik niet meteen anti. Eigenlijk ben ik net zo anti als dat ik pro ben. Ik ben neutraal.

Eigenlijk kun je het nemen van een tattoo prima vergelijken met het nemen van een kleintje. Oké, oké, even voor de politieke correctheid; een kleintje krijg je en neem je niet. Maar er komt toch een dag dat je besluit, ik ga ervoor, of niet.

Hier zijn 9 angstvallige overeenkomsten tussen het nemen van een tatoeage en het krijgen van een kleintje.

– Een tatoeage is voor altijd. Een kleintje ook. Behalve dan dat je een tatoeage weg kan laseren. En ook al zou je dat af en toe met je kleintje ook best willen, het is geen optie.

– Zien mensen zo’n aarsgewei, van die vleugels boven je billen? Dan behoor je tot de groep met een tokkie-tekening op het lichaam. Zien mensen je borstvoeding geven? Dan zal je wel tot de borstvoeding- en bakfietsmaffia behoren. Mensen zullen hun oordeel al klaar hebben voordat ze weten wie je bent.

– Als je er eenmaal één hebt, is het banen-aanbod een stuk beperkter geworden.

– Een tatoeage ruïneert je lichaam. Een baby ook. Tenzij je het ziet als versiering of een accessoire.

– Het is altijd duurder dan je in gedachte had. Need I say more?

– Wil je er zelf echt één, of wil je er misschien één omdat iedereen er één heeft…

– Je weet dat het als je er eentje neemt (of krijgt), hoe je het ook went of keert, pijn gaat doen.

– Je denkt dat je er één wilt, maar als je er eenmaal aan gewent bent, wil je er toch nog één en nog één, en nog één, komt er ooit een einde aan?

– Op het moment van het nemen (of krijgen) ben je laaiend enthousiast, maar denk je er 15 jaar later nog steeds zo over?
Voor mama

Wat moeders echt willen voor moederdag

Ze wil slapen. Ongestoord tot een uur of 10.00. Wakker gemaakt worden door de vogeltjes die fluiten en niet door het getetter van de kleintjes.

Ze wil 10 waardebonnen voor een ‘laat me met rust’ moment.

Ze wil een hele maaltijd warm en ongestoord op kunnen eten.

Ze wil dat er niemand meer de hele dag door met domme vragen aan komt zetten. Vraag je nu aan mij wat een domme vraag is?

Ze wil 20 waardebonnen voor een ‘blijf van je broertje af’ moment.

Ze wil ontbijt op bed, maar dan klaargemaakt in iemand anders zijn keuken. En opeten in iemand anders zijn bed. (Vanish verwijdert de rode aardbeienvlekken níét uit de witte lakens)

Ze wil ‘ik wil’ niet meer horen voor minimaal 24 uur.

Ze wil 35 waardebonnen voor een ‘ga spelen met je speelgoed’ middag.

Ze wil een huis dat zichzelf schoonmaakt. Of minstens voor een uur schoon blijft.

Ze wil

  • 5 cl witte rum (bij voorkeur Havana Club)
  • ½ limoen
  • 3 afgestreken dessertlepels bruine rietsuiker
  • 6 blaadjes mint
  • 1 takje mint
  • 4 ijsblokjes
  • 15 cl gekoeld sodawater

en ze wil dat papa er een Mojito van maakt.

Dat (en ongetwijfeld nog veel meer) is wat moeders écht willen voor moederdag…

Afbeelding: Shutterstock

Kinderen

Second opinion

Soms lopen dingen in je leven anders dan je verwacht had. Het overvalt je en je doet er alles aan om het probleem zo snel mogelijk op te lossen. Achteraf denk je, hmm, wat is er nu eigenlijk gebeurd? En hoe gaat het nu? Je kijkt er nog eens met andere ogen naar. Een second opinion.

Het gebeurde ons twee zomers geleden. Onze jongste dochter zat op het einde van een zware behandeling in het ziekenhuis toen onze oudste dochter opeens neerviel. We hadden al snel door dat ze een epileptische aanval had gehad. Omdat onze wereld midden in de tumoren zat, was dat ook meteen onze grootste angst. Waar komt deze aanval vandaan? Is een tumor de reden van deze aanval?

Het is ‘maar’ epilepsie

Na onderzoek in ons vertrouwde ziekenhuis bleek er geen sprake van een tumor. Een pak van je hart, een last van je schouders. Het is ‘maar’ epilepsie en het kan behandeld worden met medicijnen.

De medicijnen lijken aan te slaan, de aanvallen verminderen en blijven na ruim een jaar zelfs helemaal weg. Onze grote meid neemt haar medicijnen voorbeeldig en we hebben stille hoop dat ze er langzaamaan overheen zal groeien.

Toen leek ze afgelopen najaar toch steeds vaker een korte absence te hebben. Wellicht door de drukke tijden, Sinterklaas, Kerst en vakantie. We wachten januari af, hopelijk dat het dan weer beter gaat. Maar helaas nemen de absences toe en worden haar medicijnen door de arts weer verhoogd.

Medicijnen voor je kleintje voelen nooit goed

Het voelt niet goed, medicijnen voor je kleintje voelen nooit goed. Maar het feit dat de epilepsie nog niet weg is, voelt ook niet goed. We hadden zo de hoop dat het een éénmalig iets zou zijn, iets waar ze heel snel weer overheen zou groeien. Helaas moeten we er nog steeds mee dealen en de adviezen van de arts neem je aan, dus het medicijn blijft zich verhogen.

De flesjes Trileptal vliegen er doorheen en één keer in de zoveel tijd moeten we langs de apotheek om nieuw medicijn te halen. En daar gebeurde iets, waardoor ik mezelf eens kritische vragen ging stellen. De apothekersassistente attendeerde mij erop dat mijn dochter, voor haar leeftijd, een flinke dosis kreeg. Ik stond een beetje met een mond vol tanden toen ze dat zei. Geen flauw benul van hoeveel troep ik eigenlijk in mijn kleintje pomp, elke dag. En waarvoor? De absences bleven aanhouden, het medicijn telkens verhogen leek dus niet de oplossing, maar was wel de enige oplossing die de arts bedenken kon. Maar was het medicijn nu niet erger dan de kwaal? Hield het medicijn de kwaal in stand? Vragen, vragen, vragen… Opeens kwamen de vragen.

Ik ging er vanuit dat het wel over zou waaien

Tijd voor actie. Het moet anders. Het schuldgevoel vliegt me naar de keel. Hoe heb ik dit altijd zo kunnen laten sluimeren? Eigenlijk heb ik me nooit echt in de ziekte verdiept. Ik ging er vanuit dat het wel over zou waaien. Het blijkt helaas niet zo te zijn. Maar nu wil ik duidelijkheid. De arts in het ziekenhuis lijkt ons niet verder te kunnen helpen.

En zo kwamen we terecht bij een kinderepilepsiecentrum, voor een second opinion. Een second opinion, omdat wij vraagtekens hebben bij het behandelplan. Omdat het niet goed voelt. En hoe specialistisch een arts ook is, soms moet een ouder vertrouwen op zijn gevoel en gaan voor een second opinion.

Want opeens kijk je er met andere ogen naar.

Hoe het verder zal gaan, weten we nog niet. De diagnose zal opnieuw gesteld worden en daar zal een passend behandelplan bij komen.