Wat ik zeg en wat zij hoort… Twee totaal verschillende dingen

eigenwijs kind

Ja, ik heb er zo één. Zo een eigenwijs, oost Indisch doof mormeltje. Ééntje die volledig haar eigen gangetje gaat, haar eigen plan trekt. Oftewel, gewoon doet waar ze zin in heeft. Je zal misschien wel denken dat ik totaal geen controle heb… Nah, misschien heb je wel gelijk! Ze is oncontroleerbaar.

Dus. Als ik iets zeg, dan hoort zij totaal iets anders. Echt waar. Het is onverklaarbaar. Maar voor haar blijkbaar heel logisch.

Bijvoorbeeld…

Als ik zeg ‘nee’

Dan hoort zij ‘ja’.

Of ze weet niet zeker wat ze nou gehoord heeft en vraagt het voor de zekerheid nog even aan haar vader.

Of ze hoorde inderdaad ‘nee’, maar heeft voor zichzelf besloten dat het best een ‘ja’ kan zijn.

Als ik zeg ‘niet in de shampoofles knijpen’

Dan hoort zij ‘knijp de fles leeg in het pannetje’.

Of… ‘haal de hele dop eraf en schudt ermee in de rondte’.

Óf ‘knijp deze fles leeg en doe dat ook bij alle andere flessen onder de douche’.

Als ik zeg ‘we gaan even opruimen’

Dan hoort zij ‘gooi die laatste bak ook nog maar even leeg’.

Of ze hoort ‘gooi die laatste bak ook nog maar even leeg over de hond’.

Als ik zeg ‘doe je jas aan’

Dan hoort zij ’trek je sokken uit’. Serieus, waarOM?

Of ze hoort ‘ga alsjeblieft knetterhard krijsen alsof je een prikkeldraad om je heen gewikkeld krijgt’.

Als ik zeg ‘sssst, je broertje en zusje slapen’

Dan hoort zij ‘ga even knetter hard zingen, schreeuwen, doe in ieder geval iets om je broertje en zusje wakker te maken’.

Als ik zeg ‘blijf aan tafel zitten’

Dan hoort zij ‘ren zo snel mogelijk naar buiten en negeer alles om je heen’.

Of misschien hoort ze  ‘ik wil graag dat je naast je stoel gaat staan en mij met een brede grijns aankijkt’.

Als ik zeg ‘zeg maar even dankjewel…’

Dan hoort zij ‘zeg maar even helemaal niks en negeer degene die je eigenlijk bedanken moet volledig’.

Of ze hoort ‘zeg maar even piemel’.

Als ik zeg ‘niet met water spelen, dan word je nat’

Dan hoort zij ‘draai de kraan zo ver mogelijk open, vul een bak en gooi het over jezelf heen. Oh ja en ook nog even over de keukenvloer graag’.

Of , na de turnles van haar zus, ‘ga maar even onder de douche staan terwijl iemand anders op het knopje drukt’.

Als ik zeg ‘je mag je broer niet pijn doen’

Dan hoort zij ‘ram hem zo hard als je kan’.

Als ik zeg ‘zachtjes doen met Lily (de hond)’

Dan hoort zij ‘doe maar net alsof Lily een paard is en ga maar een rondje rijden’.

Of ’trek maar zo hard als je kan aan haar staart’.

En als ik zeg ‘dat mag niet!!!’

Dan zegt zij: ‘Kusje erop?’

Afbeelding: Shutterstock

Een mamablog uit de jaren ’80 – weekoverzicht-

ouderwets kind

Lief dagboek, het was afgelopen week weer een week net als vele andere weken. Ik had graag wat foto’s erbij geplakt, maar ik had niet genoeg huishoudgeld over voor de 24 uur ontwikkeling, dus ik kan ze pas volgende week ophalen. Ik hoop dat ze een beetje gelukt zijn, want die van vorige week waren niet waardig genoeg om erbij te plakken. Wazige gezichten, vingers voor de lens, dat soort dingen.

Maar goed, wat hebben we afgelopen week allemaal beleefd? Basje begon de maandagochtend gezellig (niet dus) met een fikse dramabui. Zondagavond was klaverjas-avond en Basje weigert dan altijd te gaan slapen. Stilletjes zit hij bovenaan de trap te luisteren naar… JA naar wat? Naar hoe wij aan het kaarten zijn en wat borreltjes drinken. Maar goed, dat moet hij dus op maandagochtend bezuren. En ik ga natuurlijk niet mee in zijn drama, daar trap ik niet in. ’s Avonds een man, overdag een man. Dan heeft hij dat maar alvast jong geleerd.

Toen de kleintjes op school zaten kon ik eindelijk mijn nieuwste doktersromannetje uitlezen, wat bleek? Ze leefden weer lang en gelukkig.

Liesje had steeds wat zakgeld gespaard en samen met het geld dat ze voor haar verjaardag en rapport had gekregen, heeft ze na lang twijfelen tussen rolschaatsen en LAGear gympen, toch de rolschaatsen gekocht.

Basje daarentegen had niet zo een mooi rapport. Na thuiskomst van het tien minuten gesprek zat hij peultjes te zweten op de bank. En terecht! De juf was niet zo enthousiast over zijn resultaten die mede mogelijk gemaakt zijn door zijn onoplettendheid en hij is nogal snel afgeleid door alles om zich heen. Je snapt dat zijn commodore 64 voorlopig niet meer aangaat…

Door de vorst van afgelopen week smaakte de boerenkool uit eigen moestuin ook verrukkelijk! De kleintjes waren het daar na drie dagen achtereen niet meer zo mee eens. Gelukkig weten ze nog niet dat er volgende week voornamelijk bietjes op het menu staan. Ik zal ze belonen met een Saroma toetje. 

Verder heb ik afgelopen week 10 cassettebandjes terug moeten draaien omdat de tape er weer eens een halve meter uitgetrokken was. Heb ik totaal 3 uur naar de kleintjes moeten zoeken omdat ze buiten verdwenen waren. Is er één pak pleisters doorheen gegaan (schaafwonden op knieën, ellebogen en een voorhoofd), één fles azijn (brandnetels) en een half flesje jodium (ja ik ben zuinig). Maar ik heb zaterdagochtend ook lekker kunnen uitslapen terwijl de kleintjes naar Villa Achterwerk keken. 

Tot volgende week -x-

Afbeelding: Shutterstock

Ik krijg niks meer te horen

Ik: ‘Wat heb je vandaag gedaan op school?’
Hij: ‘Weet ik niet meer…’
Ik: ‘Heb je lekker gespeeld met je vriendjes?’
Hij: ‘Hmm hmm’
Ik: ‘Heb je nog wat geleerd?’
Hij: ‘Weet ik niet’
Ik: ‘Maar het was wel leuk?’
Hij: ‘Ik denk het…’

Zo gaan ongeveer de conversaties tussen mij en mijn kleuter na schooltijd. Hoe graag ik soms ook wil dat hij voor even z’n klep dichthoudt, over school komt er verrassend weinig uit. Ik moet heel diep graven en een beetje voorkennis hebben om te weten te komen wat hij die dag op school zoal beleefd heeft.

Uiteraard vind ik dat jammer. Ik hoef heus niet minuut tot minuut te horen wat hij uitgespookt heeft, maar iets meer dan ‘Weet ik niet meer’ zou toch fijn zijn.

En zo kwam het dat ik Slaapklets voor kleuters (van Gezinnig) heb geïntroduceerd aan mijn kleuter. Een opvolger van de gewone Slaapklets, maar dan voor kinderen die nog niet kunnen lezen. Met behulp van plaatjes en vragen kun je samen met je kleintje de dag doornemen. Maar in het boekje staan ook leuke opdrachtjes en spelletjes om samen voor het slapen nog even lol te hebben.

Helaas kwam er ondanks het briljante concept, in eerste instantie nog steeds vrij weinig informatie los uit mijn kleuter. Bij de plaatjes, zoals buiten spelen, binnen spelen of tekenen/knutselen staat een blij gezichtje en een niet zo blij gezichtje. Oftewel, was het leuk of niet leuk? Daar kon hij dan nog wel antwoord op geven, leuk of niet leuk. Maar zodra ik weer door ging vragen over wat er dan precies leuk aan was, of niet leuk, kreeg ik weer zijn standaard antwoord ‘weet ik niet’.

Maar in het boekje staan dus ook wat leuke opdrachtjes. Zoals ‘Raak het plafond’, waar je het plafond van het slaapkamertje moet aanraken, bijvoorbeeld met een knuffel. En ook met suggesties om over te kletsen, bijvoorbeeld ‘Welke kleur is jouw plafond?’ en ‘Welke kleur zou jij mooi vinden voor jouw plafond?’ En pardoes komt hij met een opmerking over wat de lievelingskleur van zijn vriendje is.

Een ander spelletje; Overheen en onderdoor. Klim over mama heen, kruip onder mama door, enzovoorts. En ja hoor, de kleine man begint te kwebbelen over zijn gymlesje eerder op de dag.

Nog zo één; Teken samen een gek monstertje. Hoe simpel kan het zijn? Ik de vorm, hij de ogen. Ik de oren, hij de mond… Je raadt het al. Ik krijg een heel verhaal te horen over een tekening die hij in zijn klasje gemaakt heeft en nu aan de lijn hangt.

slaapklets

Slaapklets voor kleuters dus… Ook al missen sommige bladzijdes hun doel, het is zeker een leuk boekje met absoluut leuke ideetjes die je kleintje zo nu en dan een beetje aan het praten krijgen. En belangrijker nog, een leuk boekje om samen de dag mee af te sluiten.

En tja, soms moet je het maar gewoon doen met ‘Weet ik niet meer…’

 

Het boek – Slaapklets voor kleuters – bestel je hier voor € 14,95

Het leven wordt steeds makkelijker naar mate de kleintjes groter worden…

Het leven wordt steeds makkelijker naarmate de kleintjes groter worden… Wie heeft deze uitspraak in hemelsnaam bedacht?

De babyspekbeentjes en het pamperkontje op je heupen. De spekarmpjes om je nek. Hoe heerlijk, hoe fijn! Het gebrabbel waar je niks van maken kunt. De verrassende blikken en de nieuwsgierigheid als er een maaltijd voorgeschoteld wordt en vervolgens door je haren wordt gesmeerd. De afhankelijkheid van jou. Van jouw kunnen, jouw handelen.

Het komt nooit meer terug.

Natuurlijk zijn mijn kleintjes nog afhankelijk. Natuurlijk wordt het avondeten nog steeds af en toe in mijn haren gegooid. Natuurlijk zeggen ze dingen waar ik niets van maken kan en natuurlijk krijg ik nog onverwachte knuffels die uit hun tenen komen.

Maar wordt het leven steeds makkelijker naarmate de kleintjes groter worden? Nah. 

Een middagslaapje, oftewel een uurtje stilte in de middag, dat zit er niet meer in. De was met babykleertjes was schattig om te wassen. Maar inmiddels puilt de wasmand zo uit, dat het verre van schattig is. Kreeg je vroeger de vraag ‘Mama, waarom ga je naar de wc?’. Nu komen ze met vragen als ‘Waarom geven mannen geen kusjes aan mannen en wel aan vrouwen?‘ of ‘Waar staat hectometerpaaltje 1?‘ En jawel hoor, ook aan de vraag ‘Hoe komt er een baby in je buik?’ is geen ontkomen meer.

En oké, ik geef het toe. Het is een verheerlijking om van de luiers af te zijn. Maar hoe schattig was de babypoep in vergelijking met de bolussen die ze nu af en toe draaien met een geur waar je U tegen zegt. En hun eigen kont afvegen? Ho maar! Je zou het eigenlijk ook niet moeten willen in sommige gevallen…

Ik weet nog zo goed dat ik, toen ik net moeder werd, voor even naar de supermarkt gaan een hele ochtend uittrok. Kind in de maxicosi, maxicosi in de auto, alleen dat al was een dagtaak. En dan was ik nog geeneens vertrokken. Je zou denken dat het nu allemaal lekker vlot gaat… Op het moment dat ik de kleintjes zover heb gekregen hun schoenen aan te doen, moet de eerste alweer plassen en om de één of andere reden kan dat niet met schoenen aan. Alles weer uit dus. Als ik de driejarige in haar stoel wil hijsen, is zij het daar totaal niet mee eens en om de één of andere reden, moet haar weg naar de auto weer helemaal opnieuw. Vanaf de voordeur ja! Heb ik ze allemaal in de auto? Dan is de middelste zijn tas (die hij eigenlijk helemaal niet nodig heeft) vergeten. Oh man, waar is die tijd toen ik snel een maxicosi de auto in mikte om vervolgens geluidloos naar de supermarkt te rijden?

Het moment dat je kleintje voor het eerst ‘mama’ zegt. Wat een eer, wat een verrukkelijkheid dat een klein mensje dat tegen jou zegt. Nu vraag ik me soms af waarom ik überhaupt die kleintjes heb leren praten. En denk je dat een driftbui van een tweejarige niet te handelen is? Dan heb je een 7-jarige zijn zinnen nog nooit zien verliezen… Oké, ze gaan niet zo snel meer op de supermarktvloer liggen stampvoeten, maar de woorden ‘Mama, ik haat je’ moet je inmiddels wel kunnen incasseren.

Het leven wordt steeds makkelijker naarmate de kleintjes groter worden? Nah.

Afbeelding: Shutterstock

Ruim je stront op!

Ik behoor nu een half jaar tot de hondenbezitters. Had je mij dat een jaar geleden gezegd, dan had ik je knetterhard uitgelachen. Maar zou het hondje ons nu onverwachts verlaten, dan zou ik knetterhard gaan huilen. En nu ik dus een hondenbezitter ben, begrijp ik de andere hondenbezitters ook steeds een beetje meer.

Ik begrijp dus dat je je hecht aan zo een beestje en dat het onderdeel wordt van je gezin. Ik begrijp dat je het niet kunt voorstellen dat mensen en kinderen bang zijn voor je trouwe viervoeter. Ik begrijp zélfs dat je kunt zeggen: ‘Hij doet niets hoor.’ Iets waar ik me voorheen pissig om kon maken, want hoezo doet dat beest niks? Je zult het (nog) niet uit mijn mond horen hoor, want zij doet wel degelijk nog wat. Ze springt overal nog tegenaan en kan je zomaar opeens ongewenst gaan likken.

Ik bedoel maar…

Maar ik weet ook, dat ze lief is, met je wil spelen en geen vlieg kwaad doet.

Toch is er iets wat ik niet begrijp aan (sommige, laat ik ze niet allemaal over één kam scheren) andere hondenbezitters. Ik vind het zelfs hooguit irritant, want ik wil er niet mee geassocieerd worden. Ik begrijp niet dat ze de stront van hun eigen hond niet opruimen. Maar gewoon daar laten liggen, soms zelfs midden op de stoep. MIDDEN OP DE STOEP! Vóór het schoolplein notabene nog wel!

Maar ook in het gras vind ik het uiterst vervelend. Kinderen spelen namelijk heel vaak in gras. Ze plukken er bloemetjes of maken er een radslag met alle gevolgen van dien. En daarbij poept mijn hond ook in het gras. Als ik dus die drol probeer op te rapen, moet ik eerst als een soort survivaller door het gras ploeteren en balanceren om die drol van mijn hond te kunnen pakken.

Ik schaam mij, ik schaam mij diep dat er zoveel drollen in het openbaar liggen. Daarom loop ik ook maar al te graag met mijn zichtbare poepzakhouder, zodat ik niet aangesproken kan worden op al die dampende drollen. Want serieus, hoe moeilijk is het nou om hem daar even weg te pakken en in de hondenbak, die op vrijwel elke hoek van de straat staat, te mikken?

Dus bij deze, ruim je stront op!

Afbeelding: Shutterstock

Beste moeder met driftige peuter in de supermarkt…

peuter schreeuwen

Ik zie je staan midden in het gangpad. Je probeert je schreeuwende peuter rustig te kalmeren en consequent blijf je zeggen dat je nu geen snoepjes gaat kopen omdat de snoeppot thuis al vol zit. Ook zie ik je rode hoofd en je geïrriteerde blik naar mensen die tegen je peuter beginnen te praten. Ik zie je ook naar mij kijken. Wanhopig en rollend met je ogen.

Ik zal het niet doen, iets wat ik pre-kinderen wel gedaan zou hebben. Je veroordelen. Ik zal niet denken dat je het fout doet, dat je het helemaal anders zou moeten doen. Ik vind het niet stom dat je je kleintje mee naar de supermarkt meegenomen hebt. Ik snap dat je niet onbeperkt bij Albert bestellen kunt, of dat je geen oppas thuis hebt zitten. Ik vind je ook geen slechte moeder die haar kleintje totaal niet onder controle heeft. Peutertjes zijn nu eenmaal niet programmeerbaar, hoe graag we dat soms ook zouden willen, zeker op een moment als dit.

Ik zal me er ook niet mee bemoeien. Het enige wat ik zal doen is je een troostende en begrijpende blik geven.

Maar toch vraag ik me wat af. Ik vraag me af of je ook gewoon even het huis uit wilde, ook al riskeerde je daarmee een driftbui. Gewoon omdat je de woorden ‘Ni Hao Kai Lan’ even niet meer kon aanhoren of omdat je van nog een potje memory met je peuter in coma zou raken. Want heb je ook zo slecht geslapen vannacht? Of eigenlijk de afgelopen 7 jaar, sinds de kleintjes je slaap kwamen verstoren. Ook al heb je er alles aan gedaan om die kleintjes elke nacht door te laten slapen, maar het lukt simpelweg niet.

Ik vraag me af wat je allemaal hebt meegemaakt? Misschien heb je ook wel een doodziek kind gehad? Een of meerdere miskramen. Misschien heb je heel veel verdriet te verwerken. Misschien ben je een moeder die het allemaal alleen moet doen.

Ik vraag me af of jij het moederschap af en toe, op momenten als deze ook zo verrekte lastig en moeilijk vindt. En of je jezelf ook afvraagt waar je aan begonnen bent. En je soms stiekem verlangt naar de tijd dat je nog geen kinderen had.

En toch is er één ding dat ik me niet afvraag, maar zeker weet. Ik weet zeker dat je van je kleintje houdt, dat je je kleintje voor geen goud wil missen en het zo weer over zou doen.

En voor nu? Voor nu is het ok dat je je kleine driftkikker oppakt en je boodschappenkar vol achterlaat.

Het scheelt mij weer langs de schappen te gaan.

Afbeelding: Shutterstock

Kansloze dreigementen, waarom doe ik dat toch?

Ik ben een moeder en ik maak fouten. Hoe graag ik ook alles perfect zou willen doen, mijn kleintjes laten opgroeien in harmonie zonder te straffen, zonder mijn irritatie op hen te uiten en zonder te schreeuwen. Echt, ik zou het willen. Maar het lukt niet.

Sterker nog, af en toe laat ik mijn kansloze dreigementen op ze los. Dreigementen waarvan ik weet dat ik ze toch niet waar zal maken. Dreigementen die zomaar barstjes kunnen geven in hun vertrouwen in mij. Ik weet dat het kansloos is. En toch doe ik het.

Ik zal eens een voorbeeld geven van zo een kansloos dreigement; ‘Als je nu niet komt, dan blijf je maar hier! Ik ga wel zonder jou.’ 

In de supermarkt, in de woonkamer, midden op straat, in de dierentuin, in het zwembad, op het speelpleintje, in de auto, of waar ook mijn kleintje opeens besluit dwars te gaan doen, zijn kont tegen de krib te gooien.

Soms heb ik tijd, geduld, de energie om het op een redelijke manier op te lossen.

Maar soms ook niet. Soms ontbreken alle elementen om die op een redelijke manier toe te passen. En dan floept het zo uit mijn mond. En heel af en toe zelfs uit mijn tenen.

‘Als je nu niet komt, dan blijf je maar hier! Ik ga wel zonder jou.’ 

Resultaat? Een kleintje die nog harder gaat blèren. Omdat hij nu te dealen heeft met een boze moeder. Omdat hij serieus geen stap verder meer wil zetten. En misschien wel omdat hij bang is. Bang om achtergelaten te worden. Uiteindelijk rent hij achter me aan en zitten we het volgende half uur gezamenlijk met een chagrijnige porem uit het raam te kijken. Ik met een beetje schuldgevoel. Hij met een beetje angst.

Natuurlijk meen ik het niet. Ik zou mijn kleintje nooit ergens achterlaten. Dat weet hij. Maar toch checkt hij het ’s avonds voor het slapen gaan nog even.

“Mama, je gaat toch niet weg?”
“Nee natuurlijk niet schatje, ik zou je toch nooit alleen laten!?”

Ahum. Opeens besef ik het me.

Stomme kansloze dreigementen…


dreigementen pinterest

Afbeelding: Shutterstock

Eerste uitverkoop musthaves voor meisjes

Het is wat zoekwerk, maar hier en daar is de sale-button op on gezet. Voor de items die je echt nog wilde scoren, je weet wel die in je hoofd blijven hangen, is het nu je kans.

Bij Kixx-Online vond ik kortingen van 25% tot 30% op zomercollectie items. En ik zette de musthaves voor meisjes op een rij.

uitverkoop-jurkjes

Jurkjes, jurkjes, jurkjes. Een meid kan geen genoeg jurkjes hebben! Althans, mijn meiden niet. Deze springen er wat mij (en mijn peuter) betreft uit.

> Tumble ‘N Dry – jurk-meisje-rood van € 34,95 voor € 26,21
> Mim-Pi – jurk-meisje-roze-blauw van € 59,95 voor € 41,97
> Mim-Pi – jurk-meisje-blauw van € 49,95 voor € 34,97
> Jubel – jurk-meisje-multicolor-oranje van € 22,99 voor € 17,24
> Someone – jurk-meisje-multicolor € 34,95 € 26,21

jubel-uitverkoop

Maar er zijn meer items die het waard zijn om te vermelden. Zo houd ik ook van setjes. Setjes die gemakkelijk te combineren zijn met andere items. Een shirt met een rokje, een shirt met een jeans (musthave!) En voor de koudere dagen een bijpassend jasje.

> Jubel – vest-meisje-groen van € 29,99 voor € 22,49
> Mim-Pi – shirt-meisje-wit van € 29,95 voor € 20,97
> Tumble ‘N Dry – spijkerbroek-meisje-blauw van € 39,95 voor € 29,96
> Jubel – rok-meisje-groen € 20,99 € 15,74

tumble-uitverkoop

Nog zo een setje die je volop kan combineren!

> Tumble ‘N Dry – hemd-meisje-oranje van € 19,95 voor € 14,96
> Tumble ‘N Dry – rok-meisje-wit van € 29,95 voor € 22,46

geisha-uitverkoop

En nog één jurkje dan, omdat ik hem zo gaaf vind. Hij is er wel alleen voor de grotere meiden (vanaf maat 128).

> Geisha – jurk-meisje-groen-rood-zwart van € 59,99 voor € 44,99

Het-is-zoals-het-is ouderschap

Er zijn een heleboel soorten opvoedstijlen en termen voor het ouderschap. In sommige kan ik mij vinden. In sommige niet. Het ‘slap-ouderschap’, ‘aanmoddermoeder’ en natuurlijk is ‘loedermoeder’, zijn zo ongeveer de opvoedstijlen (voor zover je het een stijl mag noemen, want stijlvol is het niet) en termen waar ik aan voldoe. Ongeveer. Zelf noem ik het ‘Het-is-zoals-het-is ouderschap’

Want het is nou eenmaal zoals het is. En ik probeer er het beste van te maken. Meestal.

Soms ook niet.

Maar hoe werkt het ‘Het-is-zoals-het-is ouderschap’ dan?

Voorbeeld 1. – Zorg dat je kinderen gaan slapen. Wat daar ook voor nodig is. Weet je nog toen je riep dat je baby na 3 weken van 23.00 tot 5.00 doorsliep? Karma! Uiteindelijk blijkt dat je ene kind alleen nog in slaap valt tijdens een autoritje en je andere kind alleen nog maar aan de tiet de slaap kan vatten. Gevolg? Al rondjes rijdend in je auto ben je bezig om je kinderen in slaap te krijgen. Topless.

Ach, het is zoals het is.

Voorbeeld 2. – Geef je kinderen gezond te eten. Er zijn dagen dat je je kinderen helemaal volgens de schijf van vijf weet te voeden. Chapeau! Echter zijn er ook dagen dat je kind start met een knijpfruitje en een donut, luncht met een happy meal en je pizza als avondeten voorschotelt. Ook die dagen zullen ze overleven!

Het is zoals het is.

Voorbeeld 3. Kleed je kind gepast. Weet je zeker dat je vandaag in die kleurencombinatie, Hello Kitty print, veel te grote tutu en met sokken in je sandalen rondlopen wilt? Ik ben gek op kindermode en kleed mijn kinderen graag leuk en fashionable. Maar inmiddels ben ik op het punt dat zolang ze niet oververhitten of bevriezen, ik het wel best vind. Loslaten heet dat.

Tja, het is zoals het is.

Voorbeeld 4. Laat je kind niet teveel tv kijken. Tenzij het echt nodig is en voel je dan vooral niet schuldig. Als je even douchen wil of poepen moet bijvoorbeeld. Tijdens het eten koken moet het ook wel even kunnen. Of als je ze even stil wil hebben voor een belangrijk telefoongesprek. Of om even de hond uit te laten. Of omdat je ze gewoon even rustig wil hebben, omdat ze volledig hyper zijn. Of simpelweg omdat je ze voor 10 minuten niet horen wilt. Of anderhalf uur. En ja, er zijn dagen dat meerdere van deze gebeurtenissen voorkomen.

Het is zoals het is.

Net als het leven.

En soms is het zoals het is, helemaal niet zo leuk. Maar dan maak je er het beste van. Of je dealt ermee.

That’s it.


Afbeelding: Shutterstock

Op vakantie? Zo neem je de juiste cosmetica mee!

Reis jij deze zomer af naar een warm oord? Lucky you! Terwijl ik druk bezig ben met het verzamelen van de kampeerspullen, ben jij waarschijnlijk nieuwe bikini’s en zomeroutfitjes aan het inslaan. Over foundation en oogschaduw hoef ik mij tegenwoordig niet meer druk te maken, want op de camping is dat eerder een last dan een must. Hoewel ik dus niet meer rondhobbel met een beautycase (onder andere door ruimte gebrek), neem ik toch het één en ander mee. In een klein toilettasje…

En met deze tips neem jij ook precies mee wat je nodig hebt!

Pak alleen wat nodig is

Alles meenemen wat je nodig hebt en nog steeds je koffer dicht kunnen doen blijft een kunst. Helemaal als je ook de spullen van je kleintje in jouw koffer wilt proppen. Een handig trucje om erachter te komen welke producten je daadwerkelijk gebruikt, is door een week van tevoren vast alle cosmetica in te pakken waarvan je denkt dat je hier echt niet zonder kunt. Test een week lang wat je wel en niet gebruikt en herpak je koffer. Houd uiteraard wel rekening met de omstandigheden op je vakantiebestemming, zoals lange dagen aan het strand en warm weer.

Skip dubbele items

Past na het herpakken nog steeds je koffer niet dicht? Bekijk dan eens goed of je geen dubbele items hebt gepakt. Je hebt echt geen twee tinten roze lipstick nodig. Ook kun je sommige producten voor meerdere doeleinden gebruiken. Door wat roze of rode lipstick op je wangen te deppen heb je bijvoorbeeld meteen een blusher en neem je je tablet mee op reis? Dan is ook een spiegel overbodig! Zet je iPad op selfie stand en zorg voor een iPad Air 2 hoes met standaard, zodat je hem neer kunt zetten. Of download de spiegel app. Echt, het bestaat!

A day at the beach

Lig jij straks te bakken op een mooi strand? Dan heb je echt geen dikke laag foundation op je gezicht nodig en ook een parfum is in combinatie met de zon niet goed voor je huid. Kies liever voor een lekker geurende deodorant. Wil je toch een egale huid? Ga dan voor een zonnebrandcrème in BB cream vorm, dan sla je meten twee vliegen in één klap!

Extra opbergruimte

Moet je straks lang in het vliegtuig zitten of ga je excursies doen tijdens je reis, waarbij je lang onderweg bent? Dan is het wel zo fijn als je je af en toe even op kunt frissen. Zorg daarom dat je alles bij de hand hebt. Een handige manier om je beautyspullen altijd bij de hand te hebben is door ze op te bergen in je Samsung Galaxy S6 hoesje! Je Samsung telefoon heb je vaak toch al dicht bij je en er zijn genoeg hoesjes te vinden met wat extra opbergruimte voor bijvoorbeeld een klein lipglossje, een monsterflesje met parfum of misschien zelfs een eyeliner!

Houd je kwasten mooi

Voorkom dat je kwasten door je hele koffer verspreid raken tijdens je reis door ze op te bergen in een brushroll. Heb je deze niet? Maak hem dan gewoon zelf! Neem een gastendoekje (klein handdoekje), vouw hem dubbel en laat aan de bovenkant een strook over. Naai vervolgens de zijkanten dicht en stik over de lengte nog een aantal stroken, zodat er langwerpige vakjes ontstaan. Steek je kwasten erin, wikkel er een elastiekje of lintje omheen en je kwasten blijven netjes op hun plek!