We hoppen van de ene baard, in de andere baard. En dat is wel even omschakelen voor de kleintjes, want die man met baard was toch weer vertrokken naar Spanje? Om de peuter een beetje te helpen met de switch, heb ik een aantal kerstboekjes opgezocht die de veranderingen misschien een beetje gemakkelijker maken.
Of niet… Nou ja, dan zijn het gewoon leuke boekjes om voor te lezen aan je kleintje.
Waarom doet ze niet gewoon even wat ik vraag? Gewoon meteen. Zonder te zeuren, zonder weerwoord. En dat niet alleen bij de vraag of ze even haar rommel opruimen wil. Nee bij elke-freaking-vraag die ik stel.
Praat ik Chinees? Praat ik tegen de muur? Of negeert ze me gewoon volledig?
Ze is zelfverzekerd, ze weet wat ze wil en dat is meestal niet wat ik wil. Ze zou Obama van zijn ’troon’ stoten als het gaat om leiderschapskwaliteiten.
Herkenbaar? Gefeliciteerd (of zoiets), je bent een ouder van een kind met een sterke wil. En hier heb ik vijf feitjes voor je.
Feitje 1. Het kan hem of haar vrij weinig schelen wat jij denkt. Dus jij vindt dat hij met het kerstdiner die strik om moet? Leuk gedacht, gaat niet gebeuren. Dus jij vindt voetbal wel een leuke sport voor hem, omdat alle vriendjes er ook op gaan? Dan ga je lekker zelf een potje voetballen met die vriendjes, hij gaat liever op judo. Wilskrachtige kinderen gaan hun eigen weg en je kunt ze dat het beste ook maar laten doen. Eigenlijk is het een prachtige eigenschap, want ze laten zich niet beïnvloeden. Lees meer
Afbeelding: Shutterstock
Mijn kleintjes kunnen soms behoorlijk irriteren. Ik weet het, geen twijfel aan mogelijk. Bijvoorbeeld als ze gaan rennen in een restaurant, of knetterhard hun stem aanzetten in de bibliotheek, plotseling andere kinderen een stomp geven of ongegeneerd opzij duwen, als ze met hun winkelwagentje tegen iemands kuiten aan rammen, of als ze niet even netjes gedag zeggen.
Geloof me, op zulke momenten irriteren ze mij ook en zit er niets anders op dan ze te corrigeren en terecht te wijzen.
Nu zijn er van die opvoedmethodes die vinden dat kinderen zich volledig moeten ontplooien en je dus nooit ‘nee’ tegen je kind moet zeggen. Kop in het zand en negeren die handel. En als je het even kan opbrengen dan mag je het irritante gedrag wat je kind vertoont liefdevol accepteren en omarmen, begeleiden noemen ze het ook wel.
Ik negeer én begeleid mijn kleintjes graag in hun weg naar groter worden. Maar soms is nee gewoon serieus nee. Wat overigens niet altijd het gewenste effect heeft, want kleintjes die geen nee accepteren in een bibliotheek, bevorderen niet het doel waarom ik nee zei. Lees meer
1. De koffiemelkpoeder voor in je koffie bleek geen koffiemelkpoeder te zijn, maar Nutrilon 2. En daar kwam je pas achter na je eerste slok. Of vierde. Afhankelijk van je nacht.
2. Het lidmaatschap van de sportschool wordt voornamelijk gebruikt voor het gratis kinderopvang-uurtje en de zonnebank om even bij te kunnen slapen.
3. Je hebt zojuist je tanden gepoetst met een dagcrème in plaats van tandpasta. Of antirimpelcrème. Of erger, met een scheermesje.
4. Je vraagt de kinderen om vadertje en moedertje te spelen en jij bent de baby.
5. Je bent onder de douche staand in slaap gevallen. Misschien heb je zelfs uit de shampoofles gedronken, maar je bent te moe om je dat te herinneren. Lees meer
Als ouder van jonge kinderen ben je continue bezig met het aanleren van bepaald gedrag en probeer je die algemene levenslessen over te brengen, die je graag aan je kleintje mee wilt geven.
Zo leer je ze bijvoorbeeld veilig over te steken door consequent links en rechts te kijken. Vertel je ze dat ze nooit kauwgom onder een tafel vandaan moet krabben om er vervolgens verder op te kauwen, leer je ze dat pannen op het gasfornuis heet zijn en dat je je plasje en je hoopje op de wc achterlaat, doorgetrokken en wel. Het kost wat energie en frustratie, maar na wat doorzettingsvermogen zul je zien dat je opvoedkunsten zijn vruchten zullen afwerpen en kun je triomfantelijk genieten van een mooi behaald resultaat.
Toch zijn er een aantal dingen die de kleintjes maar niet lijken te snappen. Ze kunnen het simpelweg maar niet in hun oortjes knopen. Lees meer
Hebben jullie ook zo een zin in het heerlijke avondje? Het avondje van Sinterklaas. Bij ons klopt vol verwachting ons hart. Wij kunnen niet wachten, wie de roe krijgt en wie de gard.
Toch blijkt de realiteit, na een aantal jaar ervaring van Sinterklaasfeest vieren met kleintjes, een beetje anders dan mijn fantasie.
Fantasie: Dé dag, 5 december. Je kleintjes liggen heerlijk in hun eigen bedje vredig te dromen van wat er die dag zal komen. Op je teentjes sluip je de kamer binnen en zingt zachtjes in je kleintjes oor: zachtjes gaan de paardenvoetjes, trippel trappel trippel trap. Je schuift de gordijnen open en terwijl je de glitters om je heen voelt dwarrelen kijk je naar een wonder witte wereld.
Lees meer
De Intertoys speelgoedboeken zijn volledig verknipt of vol gekladderd. De kinderen hebben het tijdstip van wakker worden vervroegd van 6.00 naar 5.00 uur. Ze hebben hun standaard volume van 6 naar 9 gebracht. En er gaat geen dag voorbij of er wordt in een broek gepist of gekotst.
Ja mensen, het heerlijk HAHAHAHAHAHAHA *haalt adem* HAHAHAHAHAHA avondje is bijna gekomen… Maar eerst nog even vijf feitjes zo vlak voor 5 december.
Feitje 1. Kinderen kunnen de Sinterklaasliedjes heel goed meezingen. Dat komt omdat ze de Sinterklaasliedjes dagelijks blijven oefenen tot ergens halverwege april. Zelfs al is het hoogzomer dan zingen de kleintjes die freaking Sinterklaasliedjes nog wekelijks. Lees meer
Afbeelding Shutterstock
Een tijdje geleden schreef ik hier wat er zich allemaal in mijn hoofd afspeelt, de eerste vier minuten van de dag. Een moederbrein dat dag en nacht aan het werk is. Nu ben ik niet de enige met een 24-uurs werkend brein. Ik verdenk mijn kleintjes ook van deze gave. Zo werd mijn peuter onlangs wakker met exact de woorden: “wat nou weer?”. Dat is toch best wel een teken van onrust in je hoofd.
Naast wat er zich afspeelt in mijn hoofd, de eerste vier minuten van de dag, leek het me leuk om wat er zich afspeelt in mijn kleintjes hoofd, de eerste vier minuten van de dag op te schrijven.
Maar aangezien ik (nog steeds) geen gedachten kan lezen, vermoed ik dat dit zich in het hoofd van mijn kleintje afspeelt, de eerste vier minuten van de dag. Lees meer
Soms word ik gewoon moe van mijn eigen stem. Het is niet mijn normale stem, het is mijn serieuze, diepe stem op een zo laag mogelijke toon met een randje gemeenheid om wat extra overtuiging toe te brengen.
De stem van het ouderschap, met vrijwel altijd dezelfde woorden.
‘Ruim je kamer op!’
‘Haal die vinger uit je neus’
‘Gooi dat in de prullenbak’
‘Schiet nu even op’
‘Je gaat nu slapen’
‘Nee dat mag niet’
‘Haal die hand uit je broek’
‘Kijk uit wat je doet’
‘Neem nu een hap van je eten’
Enzovoorts, enzovoorts…
En omdat die stem van het ouderschap meestal gepaard gaat met een veel te serieuze, tikkie chagrijnige gezichtsuitdrukking, probeer ik mijzelf er regelmatig op te wijzen dat mijn kleintjes van zo een hoofd niet vrolijk worden. En al helemaal niet gaan doen wat ik ze beveel. Lees meer
Je kent ze wel. Van die lijstjes met dingen die je allemaal niet moet doen en niet mag zeggen. Persoonlijk word ik altijd een beetje treurig van die verschrikkelijke lijstjes, want wie ben jij om te zeggen wat ik allemaal wel en niet mag zeggen en doen? Dat bepaal ik toch zeker zelf wel?
En voor wie het volledig met mij eens is, heb ik een lijstje gemaakt waar je volledig schijt aan moet hebben, of eigenlijk mag hebben. Want niets moet!
Zo moet, of mag je schijt hebben aan alle ‘wat je niet op Facebook moet zetten’ lijstjes. Want hoezo mogen mijn kinderen met hun hoofd niet op mijn profielfoto? Ik ben gewoon verrekte trots op die kleine freggelkoppies. Oké, de waarheid is dat ik mijn eigen verlepte hoofd gewoon niet meer normaal op de foto krijg.
Lange verhalen over de geweldige prestatie die het kind in kwestie heeft geleverd schijnen moeders ook al niet op Facebook te mogen zetten. Want veters strikken, een zwemdiploma halen en op een potje plassen, dat hebben we allemaal geleerd en toen was een simpele foto in het fotoboek ook meer dan voldoende. Nee we lezen nu liever allemaal shit over zwarte Pieten discussies en bizarre opmerkingen over vluchtelingen… Lees meer