gekke dingen na de bevalling

De meest gekke onverwachte dingen na een bevalling

Ik ben sentimenteel. Mijn kleinste kleintje wordt dit jaar vier en dat is een dingetje. Voor jou misschien niet, maar voor mij wel. Ik ga terug in de tijd. Denken aan hoe het was. Hoe het was om een kleintje te krijgen.

Het was fijn.

Maar ook gek. Gek omdat je opeens een mensje had om verantwoordelijk voor te zijn. Gek omdat je dingen meemaakt die je nooit voor ogen had.

Zoals die eerste week na de bevalling…

Ik had een soort van romantisch beeld. Dat de baby op een vredige manier eruit zou komen en vervolgens rustig in mijn armen zou belanden. Uren, nee dágen vol verwondering kijken naar dat hoopje mens dat rustig sabbelt aan mijn borst. Alleen maar liefde.

De realiteit bleek anders. 

Lees meer

Het jaar 2015…

2016… Het klinkt nogal futuristisch in mijn oren. Maar toch beginnen we morgen aan dat nieuwe jaar. Uiteraard niet voordat we 2015 op een spetterende manier hebben afgesloten. Dat doen we vanavond. Nu blik ik nog even terug op 2015.

2015 was…

… voor Voormijnkleintje.nl een fantastisch jaar. Een jaar met met bezoekersaantallen die boven mijn petje gingen. Onvoorstelbaar dat zoveel mensen de blogs en artikelen lazen, heel veel dank daar natuurlijk voor, want niets is zo leuk om te zien dat de stukken graag gelezen worden.

… weer een jaar vol met leuke samenwerkingen, waaronder geweldige winacties. Zo werden er weer een aantal paar schoenen weggeven, onder andere van Braqeez en Red Rag, vele DVD’tjes, Tumble ‘N Dry shoptegoed, een gaaf plaid van Colorique, speelgoed, kaartjes voor Disney on Ice en vele kledingsetjes waaronder onlangs nog een tof setje van Noppies.

… het jaar dat mijn ventje naar de kleuterschool ging en halverwege de dag besloot dat het wel genoeg was en zelfstandig naar huis wandelde.

… het jaar dat mijn jongste kind 3 jaar werd en ik mij maar al te goed besefte dat dit het laatste jaar was met een kind onder de vier jaar.

… ook het jaar dat mijn oudste kind naar groep 4 ging, het laatste jaar in de onderbouw van de basisschool.

… het jaar waarin ik nog nooit zo vaak ‘STOP DE TIJD!!!’ heb gedacht. Lees meer

Foute kersttruien, #blessed en andere bevindingen

Nu de kerstdagen weer achter ons liggen, is de druk van de ketel. Terwijl ik en de helft van de Nederlandse moeders, de geestelijke gesteldheid zoveel mogelijk op ‘normaal’ probeerden te behouden, ging de andere helft van het Nederlandse moederdeel los met Pinterest perfect gedekte tafels, foute kersttruien, bergen cadeaus en noem maar op hoe je de kerstgedachte vorm geeft.

Het geeft niet, iedereen vult de term kerst-stress uuhh –feest op zijn eigen manier in.

Toch vond ik dit een mooi moment om mijn bevindingen eens even te analyseren. De bevindingen zijn gebaseerd op werkelijk geen enkel feit, dat geeft niet want dat is geen enkel artikel op deze site.

Dus.  Lees meer

6x de leukste kerststal om mee te spelen

Met kerst draait het veelal om veel eten, familie, cadeaus en een fijn sfeertje. Maar wat is het kerstfeest zonder een kerststal? Ik bedoel, daar begon de kerstgedachte ooit. Een mooi moment om de kerststal te introduceren bij de kleintjes, als je dat niet al gedaan hebt natuurlijk…

Hier de zes leukste kerststallen waar ook nog mee gespeeld kan worden.

kinder-kerststal

Lees meer

Vallen er nu geen baby’s meer uit je billen?

“Mam, ik wil je wat vragen.” Zo begint de kleuter bij de helft van wat hij zeggen wil. De andere helft begint hij met “Mam, ik wil je iets zeggen”. Op zich heel duidelijk. Hij kondigt het mooi aan, geen getetter zomaar uit het niets zeg maar.

Maar laatst, toen we samen in de badkamer stonden, kwam er toch iets onverwachts. “Mam, vertel me eens hoe zit dat nou, vallen er nu geen baby’s meer uit je billen?”, was zijn vraag.

Uuuhhh, je kunt waarschijnlijk mijn verbaasde blik wel voorstellen. Moest ik nu al het gesprek met hem aangaan. Ja dááág, deze was voor zijn vader. En daarbij, hoe weet hij überhaupt dat de baby’s ‘uit mijn billen vallen’? Moet hij niet gewoon nog denken dat baby’s met de ooievaar gebracht of uit de boerenkool getrokken worden? 

Lees meer

Beste niet zo perfecte moeder

Ik hoor je kletsen met een medemoeder. Het kinkt gezellig, maar als ik beter luister dan hoor ik dat je jezelf van binnen aan het opvreten bent als die perfecte moeder jou vertelt dat ze zo blij is dat ze borstvoeding geven ‘mag’. Het is toch het beste voor je kleintje en elke moeder wil toch het beste? En dat haar andere kleintjes zo genieten van de gebalanceerde biologische maaltijden die ze elke avond met veel plezier klaarmaakt.

Tijdens het gesprek kom je er achter dat er geen enkele snotveeg op haar mouwen zit en de geur van haar nek is geen zure kotslucht, maar een lekker fris parfummetje. ‘Hoe doet ze dat toch?’, vraag je jezelf af terwijl je wat opgedroogde pindakaas van je mouw afkrabt.

Of wanneer ze begint over haar geweldige kind dat het zó goed doet op school, echt een modelleerling die alles volgens de regeltjes en het boekje doet. ‘Ja, mijn kind zit ook op school en leest ook graag boekjes’, is het enige wat je bedenken kunt… Dat hij constant de regeltjes breekt, laat je maar even achterwege. 

Lees meer

15x waar een moeder geen tijd voor heeft. Althans ik niet.

Je zou denken dat ik als ’thuisblijfmoeder’ alle tijd van de wereld hebt. Ik heb ook veel tijd, maar een kwart van de tijd besteed ik al aan wachten op mijn peuter. Daarnaast heb ik ook nog een kleuter en een 7-jarige die wat tijd van mij vragen. En laten we de man niet vergeten… Oh ja en een hond die zijn puppy ogen nog steeds opzetten kan.

Echt er gaat al zoveel tijd zitten in ‘gewoon’ moeder zijn, dat er zoveel dingen overblijven waar ik simpelweg geen tijd voor over heb. Geen enkele moeder met kleine kinderen heeft tijd over, toch?

– Met je kleintje discussiëren over sokken. Trek die dingen gewoon aan. Ik zie ook wel dat het twee verschillende zijn, maar who cares? Geen tijd voor discussie en al helemaal geen tijd om de sokken te sorteren.

– Winkelen in een echte stenen winkel. Ik zou er tijd voor kúnnen maken, maar als we dan daadwerkelijk door het winkelcentrum lopen, ben ik de helft van de tijd aan het zoeken naar de kleuter en de andere helft van de tijd aan het wachten op de peuter. Geen tijd voor dát.

– Trainen voor een 10km run. Terwijl ik die trainingstijd ook zou kunnen slapen, of gewoon zitten. De keuze is simpel.  Lees meer

Wat een slechte opvoeding!

slechte opvoeding

Afbeelding: Shutterstock

Zo dan, die ouders kunnen echt niet opvoeden! Luister nou toch een keer naar je kind. Kijk dan, ze wil gewoon aandacht of een duidelijke grens. Je laat je kind toch niet zo huilend achter? Die moeder loopt gewoon door! Wees eens consequent voor je kind, zo raakt het toch alleen maar in de war! Geen wonder dat hij straks een therapietje nodig heeft.

Dít en meer. Ik heb het zo vaak gedacht voordat ik kinderen kreeg. Ik zou best wel eens terug in de tijd willen en mezelf een flinke dreun willen geven.

Nu weet ik dat de kinderen die ik zag gewoon kinderen waren. En de ouders gewoon ouders.  Lees meer

Schokkend nieuws: Mijn zoon mag nagellak.

jongen nagellak

Een tijdje terug schreef ik een blog over ‘een jongen met nagellak’. Die jongen was mijn zoon en ík was degene die er een beetje moeite mee had. Niet zo zeer met de gekleurde nageltjes, maar met de reactie van de maatschappij.

Inmiddels zie ik dat mijn kleintje stevig in zijn schoenen staat en de afkeurende blikken van die ‘maatschappij’ volledig langs zich heen laat gaan. Een goed teken, vind ik. Een minder goed teken van die maatschappij.

Want (een deel van) de ‘maatschappij’ zegt dingen als ‘zo maak je een klein homo’tje van je zoon’ of, ‘durf je soms geen nee te zeggen tegen je zoon?’.

Uuuuuhhhhh… Serieus?

Je kunt van iemand geen homo maken. Je bent homo. Zo word je geboren. En al zou je iemand homo kunnen maken, wat dus niet kan, dan vraag ik mij af waarom nageltjes lakken iemand een homo maakt? Homo’s lakken over het algemeen niet hun nagels. Een homo houdt van iemand van hetzelfde geslacht, dát is wat hem homo maakt.  Lees meer

Fuck de Milestones kaarten, ik maak een nieuwe versie

milestone

Je kent ze wel, die Milestones kaarten die je naast je baby neerlegt, waarna je een fotootje maakt en op de sociale media post. Hartstikke leuk natuurlijk! Het eerste lachje, de eerste keer omrollen, het eerste hapje, enzovoorts, enzovoorts.

Voor mij kwamen de kekke kaarten een beetje te laat. Tegen de tijd dat de kaarten hip waren, waren mijn kleintjes al tig keer omgerold, waarschijnlijk ook van heuveltjes af. En daarbij, ik mis gewoon iets essentieels. Ik krijg een beetje hetzelfde gevoel wat mijn opa bij geschiedenisles had. Hij leerde dat in 1482 Jan van Schaffelaar van de kerktoren afsprong. Hij had erop moeten springen dat was pas bijzonder geweest, zei hij dan.

Ja, dat is het. Ik mis een paar essentiële kaarten. Iets wat bijzonder is en er echt toe doet.

Bijvoorbeeld…

– De eerste keer niezen en een scheet laten tegelijk.

– De eerste keer 5 uur achtereen horizontaal slapen. Voor jezelf dan, niet voor de baby.

– De eerste keer dat hij zijn eigen kont afveegt.  Lees meer