Kinderarbeid

Kind 1 heeft een baantje. Kranten en folders bezorgen. Voor een habbekrats mag hij zich twee keer in de week door weer en wind begeven in het doolhof dat wordt aangeduid als zijn wijk. Een lijst met ellenlange straatnamen, huisnummers en notities over ja/nee, nee/ja, nee/nee stickers. Hallo privacy.  Lees meer

Apenstad

Het is een woensdagmiddag na de herfstvakantie. Buiten schijnt de zon. Ik zit met 9 meisjes tussen de 4 en 10 jaar bij een indoor speeltuin. Of paradijs zoals ze het zelf noemen, alhoewel ik dat niet associeer met penetrante zweetlucht en hysterisch krijsende mini mensjes.  Lees meer

De onzin die eigenschappen heet

Vorige week zat ik bij een voorlichtingsavond op de middelbare school. Correctie: het waren drie avonden voor kind één tot en met drie, maar die laatste twee daar gaat het nu even niet over.  Zoonlief is inmiddels gepromoveerd naar de vierde van het tweetalig VWO en behoort daarmee tot de bovenbouw.  Lees meer

Rolbevestigend speelgoed

Vrij recent wakkerde minister Ingrid van Engelshoven (Emancipatie) een discussie aan door in het AD fabrikanten van speelgoed aan te spreken ‘rolbevestigend speelgoed onder de loep te nemen’. De minister reageerde daarmee in de krant op een verandering in Franse speelgoedwinkels waar vanaf volgend jaar niet meer de indeling ‘jongens’ en ‘meisjes’ terug te vinden is.  Lees meer

Tot het afval ons scheidt

afval scheiden

Er stond een afvalcoach op de stoep. Een meneer van de afvalscheiding welteverstaan, want ook al niet meer gezegend met maat 36, mijn BMI slaat nog steeds uit in vakje groen.

Afval scheiden het lijkt mijn hobby te zijn. De containers voor papier, plastic, gft en restafval domineren mijn achtertuin. Zakjes van thee gooi ik braaf bij het oud papier, etiketten week ik van plastic potjes en zelfs enveloppen ontdoe ik nog van het plastic venster.  Lees meer

Het gevaar dat bos heet

Op de eerste dag van de zomervakantie doet kind 4 mee aan een activiteit georganiseerd door de plaatselijke jeugdorganisatie. Het is 28 graden en twee dagen voor de zinderende hitte. Iets met schapen in de natuurtuin. Een klein natuurgebied aan de oever van de Linge.  Lees meer

Uitgekriebeld

Een vriendin is bevallen en met het vrouwelijke aandeel Co ga ik op kraambezoek. Verwonderd staren wij naar het nieuwe leven. Tien vingertjes worden er geteld, een pluizig hoofdje voorzichtig geaaid en zelfs het prille gehuil van een baby geboren met 37 weken triggerde onze smeltfactor.  Lees meer

Over waarom ik egoïstisch ben

Ik heb een egocentrische daad verricht als ik sommige leden van de ‘milieubewust leven’ maffia moet geloven. De definitie van deze groepering vat ik even kort samen als hen die zich verantwoord voelen voor hun ecologische voetdruk.

Ik heb in mijn eentje (ok, met wat bemoeienis van twee mannen, maar dat mag ik ook niet meer zo opschrijven in deze no gender tijd) vijf kinderen op de wereld geschopt. Dat zijn er drie te veel als ik de geluiden moet geloven.  Lees meer

Zorgen

‘Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen’. Ik hoor het mijn moeder nog zeggen. Woorden die bij mij, in de fase luiers-tanden-doorkomen-slapeloze-nachten, niet doordrongen. Hey, wat kan er erger zijn dan maximaal 4 uur slapen per nacht?! Eenmaal groter slapen ze tenminste en kunnen ze zichzelf aankleden! Maar nu in de fase puberteit snap ik haar: de problemen zijn groter dan jouw ommuurde achtertuin en niet op te lossen met 5 minuten time-out op de trap.  Lees meer