Een hondenleven kan best een relaxt leven zijn. Maar ik zou voor geen goud willen ruilen met de hond, met onze hond. Alleen al hoevaak ik de afgelopen week heb geroepen; “Niet van achteren pakken!!” is schrikbarend. Vooral voor de buren, die zullen wel denken… Zeker als de zesjarige er dan ook nog op vervolgt: “En ook niet van voren pakken!” Nee, Lily heeft het zwaar. Een heel zwaar levuuhh…
Aan het enthousiasme van de peuter en de minipeuter ligt het in ieder geval niet. Erg enthousiast zijn ze en dan vooral in de vorm van ‘ik kan niet van Lily afblijven en hoezo moet Lily slapen?’ Als wij ’s avonds op de bank ploffen, ploft Lily met ons mee. Uitgeput, uitgeteld, uitgeleefd…
Toch zijn er ook wel momenten dat Lily even losgelaten wordt en voor heel even haar gang mag gaan. Kijk maar:
Zei ik nou dat de hond ook weleens losgelaten werd? Dit was niet dat moment… Maar wel een heet aandoenlijk en vertederend moment, vind je niet?
En als Lily dan eindelijk los is van haar twee grootste fans, gaat ze ook echt los. Niks is veilig en al helemaal geen berg opgestapeld oud papier. What was I thinking?
Een van de redenen dat de kerstboom buiten staat. Vanwege het hoge gehalte omval-gevaar.
Maar ook buiten is de boom niet veilig voor het omval-gevaar, blijkt maar weer…
Hond kan de was doen.
I wish!
Tot volgende week!
blijft leuk om te lezen, onze pup is vandaag geboren! Nog acht weken geduld…
Oh, wat leuk Nicole! Gefeliciteerd 🙂