Twintig minuten na de eerste les werd de peuter gewillig van de trampoline weggesleept in de Rautekgreep: oudste dochter volgt een ehbo cursus via school en er moest geoefend worden.
Een jaar eerder deed ik hetzelfde. Eerst had de baby uit de kinderstoel moeten donderen en bewusteloos moeten raken (Paniek! Fout. Oppakken! Fout.) voordat ik tot dat besef kwam. En stom eigenlijk want met 5 kinderen en nog veel meer aanhang zit een ongeluk in een wat groter hoekje dan de standaard uitdrukking ‘klein’. En zo leerde ik onder andere naast reanimeren en verschillende wonden over giftige planten (best handig met bijna 150 planten in huis> hallo wake-up call!) en hoe te handelen bij een wespensteek (koelen!). Bijkomend voordeel: de meeste zorgverzekeraars vergoeden een erkende ehbo cursus volledig dus waarom laten lopen?
Dat een ongeluk in een klein hoekje zit ondervond ik afgelopen zomer toen ik bij iemand uitgenodigd werd de tuin in te komen en ik onaangenaam verrast werd door een logeerhond. Welgeteld twee tellen had deze nodig om zijn tanden te vereeuwigen in mijn bovenbeen. Enigszins beduusd (‘Dat doet hij anders nooit’ kent u hem nog van de reclame generatie van voor 1990?) staarde ik naar de twee bloederige gaatjes in mijn vlees. Vierentwintig uur laten en een tetanus injectie later werd ik ziek. Flink ziek. Gevoelsstatus “door een vrachtwagen overreden”. Het was zoonliefs dertiende verjaardag en ik had het heet heel erg heet. Achtenveertig uur na de beet sneed de arts mijn dik en blauw gezwollen been open. Het kostte enkele weken om de wond te laten helen, de infectie te doen temmen en de bijwerkingen van de zware antibiotica kuur te incasseren. Wat rest is een lelijk litteken en een hond die niet meer thuis mocht blijven wonen (ik bleek slachtoffer drie). Sinds die tijd ben ik extra alert: als poezenmama weet ik het koppige karakter van mijn viervoeters, maar ik sta er nu ook echt naast als er geaaid en gewurgd eh geknuffeld wordt.
Hopelijk hoeft Faye nooit een slachtaderlijke bloeding dicht te drukken of iemand te reanimeren, maar alert zijn op gevaar en er naar handelen is in ieders voordeel ja zelfs als je bijna twaalf bent. Dus verwacht ik binnenkort een calamiteiten oefening en het verzoek of ik vrijwillig mijn ribben wil opofferen voor de Heimlich greep (buikstoten). Eerst nog even het boek terugslaan hoe te handelen bij een rib kneuzing…..