Afscheid nemen van de tropenjaren

Moeder worden betekent afscheid nemen. Oké, oké, het betekent niet alleen maar afscheid nemen, maar het is wel onderdeel van het moederschap. Op het moment dat je kleintje ter wereld komt, moet je afscheid gaan nemen van je zwangere buik. Deze zwangerschap komt nooit meer terug. Een tweede zwangerschap is namelijk niet te vergelijken met een eerste zwangerschap en een derde al helemaal niet.

Na het afscheid nemen van de zwangerschap, volgt al snel de afscheid van de kraamtijd. Want hoe snel gaat dat voorbij!? Het ene moment lig je nog volledig in de kreukels en het volgende moment zit je met je baby op de terugkom dag van je pufclub. Daar staan alle kersverse moeders hun kleintjes aan te moedigen om de grootste te zijn of om als eerste om te rollen.

Maar ja, als de kleine dat eenmaal een keertje gedaan heeft, dan behoort het even wegleggen op de bank, ook tot de verleden tijd. Hetzelfde geldt voor tijgeren, kontschuiven, kruipen en uiteindelijk de eerste stapjes. Zeg maar dag tegen de vredige babytijd, achter je dreumes aanhollen is je nieuwe dagelijkse taak. 

Op zich een zeer nuttige taak, want van al dat gehol vliegen de laatste zwangerschapskilo’s ervan af. Maar ja… Dan komt de tweede. En zoals ik al zei, een tweede zwangerschap is geen eerste zwangerschap waar je relaxed op elk moment je dutjes kunt doen en je in alle rust kunt voorbereiden op een bevalling.

Voor je het weet zeg je gedag tegen het moeder zijn van één kleintje en werp je er een tweede bij. Maar, always look on the bright side, je mag nog een keer fijn genieten van een kraamperiode, want bij je eerste ging het zó snel!

Bij een tweede gaat het afscheid nemen van bepaalde fases nog sneller, ondanks dat je had besloten om er extra van te genieten. Door alle drukte vliegt de tijd aan je voorbij en langzamerhand begin je te begrijpen wat ze bedoelen met de tropenjaren en dat zijn geen jaren op een paradijselijk wit strand.

En dan zijn er ook nog mensen *steekt vinger in de lucht* die besluiten om voor een derde kleintje te gaan. Die mensen worden over het algemeen voor gek verklaard, maar dat terzijde. Voor de opmerkingen ‘je had het nog niet druk genoeg’ en ‘ben je dan nu een keer klaar’ heb je geen tijd. Want je zit midden in de tropenjaren mensen! Je moet leven van 4 uur slaap achtereen, afgekloven rijstwafels en wijn. Heel veel wijn. Je vraagt jezelf regelmatig af hoe je de dag door gaat komen. Voor het ontbijt zit je linkerbroekspijp al vol met smeerkaas en je rechtermouw vol met snot. Er zijn dagen bij dat je van voren niet weet dat je van achteren leeft.

En uiteindelijk blijkt, ook dat gaat voorbij! Want ineens ben je vier jaar verder, breng je drie kleintjes naar school en loop je moederziel alleen naar huis. Om vervolgens in een leeg huis thuis te komen waar je jezelf helemaal alleen neerploft op een lege bank.  En op die bank neem je met een bakkie koffie in je hand afscheid van de tropenjaren.

Tropenjaren… Wat waren jullie fijn. Druk, dat wel. Maar fijn.

Afbeelding: Shutterstock